tag:blogger.com,1999:blog-76192808654884088222024-03-13T14:46:27.678+01:00Van de Noordkaap naar MalagaOp 18 juni 2010 vertrekken wij met het vliegtuig naar Honningsvag. Om vervolgens midzomernacht op de noordkaap door te brengen. Waarnaar wij op de fiets de volgende landen overbruggen: Noorwegen, Zweden en Finland, de Baltische staten, Polen, Tsjechie, Oostenrijk, Slovenie, Italie, Frankrijk en als eindpunt Malaga in Spanje.Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.comBlogger203125tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-80944279966324414612010-12-24T20:13:00.005+01:002010-12-26T14:43:34.209+01:00Thuiskomst<div style="TEXT-ALIGN: center"><br /></div><br />Hallo Allemaal!<br /><br />En daar is die dan eindelijk, de laatste blog, en het is niet bepaald een korte want het was ook een hele lange reis om weer thuis te komen!<br />Het begon allemaal op een mooie zonnige ochtend in Malaga. De laatste nacht, het laatste ontbijt en ga zo maar door. De kamer was in korte tijd een grote rotzooi geworden maar dat zat eigenlijk weer zo in de tassen want ja, thuis moet het toch de was in. Er was gisteren weer een groot feest bij het hostel en diegene die ons uitcheckte was niet bepaald vrolijk, volgens ons had hij geen eens geslapen. Toen we dan ook één tas beneden hadden gebracht dacht hij dat we al klaar waren en wilden gelijk de kamersleutel. Dat hij de boel kon sluiten en naar bed gaan. Als afsluiting dronken we nog een lekker kop koffie, Hélène een smoothie, met een donut. Daarna kochten we de krant en gingen op weg naar het vliegveld. Het was een schitterende dag met zon, je kon zelfs als je wilde met je korte broek fietsen maar het was maar een klein stukje dus dat lieten we maar achterwege. Onderweg stopten we nog even om een dennenappel (die we al sinds Italie hadden) en een steen (die we al sinds Noorwegen hadden) in zee te werpen. De vlaggenstok hadden we vanochtend al ritueel afscheid van genomen, door hem door midden te breken. Het eerste stuk reden we over een schitterend fietspad langs zee maar toen dat opeens opliet, je stond opeens voor een plas water, moesten we wel een autoweg op. En die werd drukker en drukker en drukker, tot er op een gegeven moment 8 banen waren. Gelukkig was het maar voor even en voor we het wisten reden we al de terminal in.<br /><br />We dachten dat we heel veel tijd hadden om de fietsen en spullen in te pakken maar dat gaat toch sneller dan je denkt. Nadat we even gegeten hadden begonnen we eraan en 1,5uur later waren we pas klaar. Je zal denken dat het fietsen inpakken zoveel moeite zou kosten maar dat was juist de tassen. We hadden een groot tas gekocht en we hadden een grote waterdichte zak als ruimbagage(die mochten allebei 20kg wegen) daarnaast had Brian een achtertas als handbagage en Hélène haar ortliebje(die allebei 10kg mochten wegen). Uiteindelijk na veel passen en meten hadden we twee tassen van 19,5kg en twee tassen van 10kg. We hadden dus uiteindelijk maar 1kg over, best grappig als je nagaat dat we eigenlijk dachten dat we zat ruimte hadden. En toen we net klaar waren zagen we al op de borden dat we onze bagage konden dumpen. De tassen gingen gemakkelijk maar de fietsen was nog wel even een probleem. De vrouw achter de balie zei dat we ze niet zo mochten vervoeren en dat we ze moesten sealen. Maar daarna kwam een andere mannetje en die zag het probleem niet, na even checken mochten ze toch met de fietshoes mee. Daarna moesten we met hem meelopen naar beneden om ze door de scanner te doen. Brian zijn fiets ging eerst, het voorwiel moest er sowieso uit maar dan paste hij nog niet. Tja wat nu? Dan maar Hélène der fiets proberen want die is iets kleiner, nou die paste gelukkig wel. Maar wat met Brian zijn fiets? Na overleg mocht deze door zonder dat hij zelfs door de scanner was geweest.<br /><br />Daarna liepen we op ons gemak nog even wat rond, gingen door de beveiliging, aten nog een burger, en voor het we het wisten was het al weer tijd om te boarden. Bij Hélène ging natuurlijk weer de pieper af en de beveiliger dacht wel te weten waardoor dat zou komen: ´door haar blauwe ogen´. We waren zelfs een beetje ´laat´ om te boarden want er stond al een hele rij voor ons. Brian werd er een beetje zenuwachtig van want hij wilde gewoon het vliegtuig in en opstijgen. Tegen het eind van de middag zou er een sneeuw vallen in Charleroi dus er was kans dat de vlucht alsnog geannuleerd zou kunnen worden dus als we nou tenminste maar zouden opstijgen. Het wachten werd beloond en even later zaten we in het vliegtuig. Doordat iemand een verkeerd ticket had duurde het nog we even voordat we zouden opstijgen maar met een kwartier vertraging kwam het vliegtuig dan eindelijk van zijn plaats. De piloot zei wel voor het vertrek dat het inmiddels was gaan sneeuwen in Charleroi en dat hij hoopte dat we konden landen. Ondertussen hadden wij ook al een sms gehad dat het heel hard sneeuwde in Charleroi, het werd dus hopen en duimen.<br />Nadat het vliegtuig de lucht in was leek het er nog even op dat hij ging terugdraaien maar dat bleek toch niet zo te zijn en we zakte onderuit in onze stoelen. We hadden niet echt veel te doen omdat we onze oordopjes vergeten waren, dus lazen we een beetje de krant en toen die uit was gingen we een beetje slapen. De tijd ging redelijk snel en om 20:10 kregen we het volgende bericht van de piloot: ´op Charleroi is er een sneeuwstorm dus het vliegtuig heeft gas teruggenomen om de landing zo lang mogelijk uit te stellen dat ze misschien de baan nog schoon krijgen en dat we kunnen landen. Het vliegtuig heeft nog voor 45minuten brandstof´. O nee he, dachten we. Gelukkig hadden we een GPS die we aanzetten en zo konden we precies zien wat het vliegtuig deed, rondjes vliegen. En elke keer leek het erop dat hij minder snel ging vliegen en dat we zouden gaan landen maar dat was valse hoop, elke keer ging hij toch weer de lucht in. De eerste drie rondjes waren best spannend, zou hij proberen te landen of niet, daarna werd het minder en verwachten we al een beetje dat hij niet meer zou landen. En het werd later en later. Om 9uur hadden we nog niks gehoord van de piloot en de brandstof zou volgens hem nu op zijn. Op de GPS zagen we dat het vliegtuig koers wijzigde en even later kregen we bericht dat we niet op Charleroi konden landen maar dat we naar Lille in Frankrijk zouden vliegen, waar we zouden bijtanken en dan weer terugvliegen om opnieuw proberen te landen.<br />En ja hor, nog geen 30minuten later stonden we aan de grond in Lille, een van de weinige vliegvelden in de buurt die nog open waren. En wij waren niet de enige die hier naar uitgeweken waren want er waren maar liefst 5 vliegtuigen voor ons, dus we moesten maar even wachten. We kregen wel de informatie dat we niet meer zouden gaan vliegen en dat we onze bagage moesten pakken en met de bus naar Charleroi zouden worden gebracht. Wij hadden ondertussen Hélène haar ouders gebeld en die zouden wel naar Lille komen rijden om ons daar op te pikken. Na 45min konden we eindelijk het vliegtuig verlaten en onze bagage gaan ophalen. De fietsen zagen we het vliegtuig uitgetild worden dus die hadden het in ieder geval gehaald. Wij hadden ondertussen onze tassen gevonden en even later werden we herenigd met onze fietsen, op het eerste gezicht hadden we geen schade. Dit bleek helaas niet waar want we kwamen erachter dat Brian zijn sleutel was afgebroken in zijn slot, jammer.<br /><br />En nu begon het wachten. Het was in totaal 123km om van Charleroi naar Lille te rijden en de weersomstandigheden waren niet veranderd dus je kon niet harder dan 60km/p/u rijden. Om half 12 kwam er een vrouw naar ons toe die zei dat het vliegveld onmiddellijk ging sluiten. Nee he! Buiten waaide en sneeuwde het heel hard, moesten we soms daar gaan staan? Ja dat was inderdaad de bedoeling. Gelukkig waren er nog veel meer reizigers gestrand en we konden het nog wel even rekken voordat we eruit gezet werden. Uiteindelijk was het om 5 voor 12 zo ver en werden we buiten in de kou gezet. We hoefden niet lang te wachten want een kwartier later kwam de auto aanrijden we waren alle dolgelukkig met het weer zien van elkaar. Maar nu moesten we nog naar huis komen. Eerst was de bedoeling om in een hotel te overnachten en dan morgen verder te rijden. Maar we konden nergens een hotel vinden, en toen we er uiteindelijk een vonden brandden er geen licht. Dus we moesten maar doorrijden. We hadden elkaar natuurlijk veel te vertellen dus dat was het probleem niet, maar de weg was meer het probleem. Vooral het stuk tussen Lille en Gent was veranderd in een ijsbaan en we zagen dan ook vaak auto´s gecrasht langs de kant staan. Dankzij Leo kwamen we allemaal veilig thuis, bedankt daarvoor! Uiteindelijk waren we om 4uur thuis en lag Hélène om half 5 in bed en Brian om 6uur, want die was nog naar huis gelopen en had nog gezellig een tijdje zijn ouders wakker gehouden.<br /><br />En voor we het wisten was er dus een einde gekomen aan ons avontuur. En het vreemde is dat het na een dag al zo gewoon voelt, net of je helemaal niet weg bent geweest. En hadden we het anders gedaan als we van te voren hadden geweten dat we: ‘in het begin best veel regen hebben gehad, het in de Alpen best koud is geweest, Italie best druk is geweest (qua verkeer), het in Frankrijk later ook weer best koud is geweest, de etappe van Girona tot Teruel heel zwaar is geweest? En het antwoord hierop is voor ons allebei: Nee! Want al deze dingen hebben deze reis toch ook onvergetelijk gemaakt. Als we konden hadden we misschien een warmere tijd uitgekozen, maar het is niet anders. En is ook haast onmogelijk. Deze reis wilde we doen en het was geweldig. We zullen niet snel weer in de winter of herfst op de fiets stappen, maar we hebben zo ontzettend veel mooie dingen gezien. Die misschien nog wel mooier waren juist in deze tijd en onder de desbetreffende omstandigheden. Hieronder nog een paar leuke weetjes over de reis.<br /><br />Wist je dat….<br />… we in totaal 13.051km gefietst hebben.<br />… we op een fietsdag gemiddeld 81,11km overlegde.<br />… de langste fietsdag maar liefst 135km lang was.<br />… we de meeste hoogtemeters in Spanje hebben gemaakt<br />… we het langst in Zweden zijn geweest (31dagen), daarna Spanje (27dagen) en Italie en Noorwegen (beide 27dagen).<br />… we het meest hebben gekampeerd op campings (110x), daarna hotel (34x) en wildkamperen (13x)<br />... we in totaal 107 dagen de zon hebben gezien en 59 dagen regen hebben gehad.<br />… we 2 achterbanden, 4 kettingen, 2 middenbladen en 20 remblokjes versleten hebben.<br />… we ook nog allebei een gebroken spaak hebben gehad.<br />... we slechts 3 lekke banden hebben gehad (Hélène 2, Brian 1)<br />… we 35 potten Nutella op hebben.<br />… we het meeste tortellini´s hebben gegeten<br />.… de baguettes ons nu de oren uitkomen omdat we ze al sinds Frankrijk eten.<br />… Spanje het meest verrassende land was.<br />… Zweden nog steeds ons vakantieland is.<br />… we een to-do-list van vakanties hebben gemaakt voor de komende 10jaar.<br />… we in totaal 232 potjes pesten hebben gespeeld waarvan Brian er 107 gewonnen heeft en Hélène 125.<br />... we in totaal 13 landen hebben doorgefietst, <br />… Mariska de meest orginele reacties geplaatst heeft, erg grappig om te lezen.<br />… we de reis helemaal geweldig vonden en dat het was wat we ervan verwachten (en meer)!<br />… we graag iedereens willen bedanken voor het lezen van de blog, plaatsen van reacties en het meebeleven van onze reis.<br /><br />Groetjes van ons!<br /><br /><br /><br /><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; DISPLAY: block; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5554329797893602146" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TRTxhejQu2I/AAAAAAAAGhM/0Fy7CxVUwyw/s400/23-12.1.jpg" /><br /><div style="TEXT-ALIGN: center">hier was het nog heerlijk warm..</div>Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-25536411360500933162010-12-22T20:33:00.003+01:002010-12-22T20:59:54.441+01:00Malaga dag 3<em>Heey allemaal, <a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TRJYMsdVRYI/AAAAAAAAGg8/e-oNM_jnIe0/s1600/22-12.3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5553598265617106306" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TRJYMsdVRYI/AAAAAAAAGg8/e-oNM_jnIe0/s400/22-12.3.jpg" /></a><br />natuurlijk weer heerlijk geslapen, alhoewel we dit bed wel een beetje zat worden. We zijn het natuurlijk ook helemaal niet gewend om zo lang op een plek te blijven en dan ook nog op zo een gaar bed, je voelt namelijk de veren door het matras heen. Dus het is even zoeken voordat je goed licht en dus geen veer in je rug voelt boren. Daarbij is het ook elke avond voor we gaan slapen muggenjacht! Geen idee waar die vandaan komen, waarschijnlijk uit Zweden waar ze zaten toen wij daar ook zaten en nu zijn de bikkels dus helemaal naar Malaga gevlogen om ons te irriteren. Ik moet zeggen: “petje af voor die muggen” het zou mij niet lukken vliegend!;)<br /><br />Vandaag zouden we dan eindelijk echt cultureel gaan doen er is namelijk een oud kasteel in Malaga plus oude stad. Eigenlijk zouden we dit maandag al doen, maar toen hadden we het te druk met niks doen. Dinsdag regende het zo en ja vandaag regende het ook maar we wilde dit toch echt wel zien. Dronken eerst nog wat koffie/thee in een barretje met lekkere donut en daarna gingen we op pad. We kochten we een combinatiekaartje en gingen eerst de oude stad in, waarbij de man ons waarschuwde dat we dan wel helemaal naar het kasteel moesten lopen. En dat was wel een hele kilometer want er was geen bus, nou dat is geen probleem! En: “do not lose you’r ticket!” Ow oké, vervolgens was het heel de dag de opmerking: “waar is je ticket? Do not lose it! (Flauw hé!) <a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TRJYMBpSFnI/AAAAAAAAGg0/Iw0lf4uDPQs/s1600/22-12.4.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5553598254124504690" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TRJYMBpSFnI/AAAAAAAAGg0/Iw0lf4uDPQs/s400/22-12.4.jpg" /></a><br />De oude stad was er leuk, wat oude stenen een mooie tuin erin en leuke oude boogjes.<br />Daarna hadden we wel trek gekregen en gingen we terug naar het hostel voor een stokbroodje, vandaag waren we wel op tijd voor dat de winkel zou sluiten voor een siesta, dus konden we een lekker vers stokbroodje eten. Beetje tafelgevoetbald en gingen we toch maar weer de regen in voor het kasteel. Het kasteel was ook erg leuk en konden we goed uitkijken over de stad en de zee. Daarna langs de boulevard weer terug gelopen nog even boodschapjes gehaald en konden we lekker eten te gaan maken. We hadden alleen niet heel veel zin om eten te gaan maken dus kochten we een magnetron maaltijd lasagna, dit hebben we overigens ook al een half jaar niet op.<br />Beetje jammer dat de magnetron het niet langer deed dan 2,5min waarna je weer minstens 5min kon wachten voor deze het weer deed. Dus hebben we de lasagna in etappe opgewarmd.<a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TRJYL_B-QJI/AAAAAAAAGgs/5ZAqE7w_L0A/s1600/22-12.5.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5553598253422755986" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TRJYL_B-QJI/AAAAAAAAGgs/5ZAqE7w_L0A/s400/22-12.5.jpg" /></a><br />Leuke dag gehad, en morgen naar huis!=) Elke keer als Hélène dit zegt, zegt Brian: ‘ik weet hier nog wel een leuk liedje van, en dan gaat hij Naar Huis zingen van Acda & De Munnik’ (goed nummer overigens-vind Brian)<br /><br />Toedeloe!</em>Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-42072872399906998622010-12-21T20:28:00.002+01:002010-12-21T20:40:11.408+01:00Malaga dag 2Hallo!<br /><br />Vandaag niet zo heel veel interessants gedaan maar toch even een blogje. Ten eerste hadden wij vandaag zelfs twee jarigen die we moesten b<a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TRECYXFiFiI/AAAAAAAAGgk/ilKxQYfXhpc/s1600/21-12.2.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5553222433061869090" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TRECYXFiFiI/AAAAAAAAGgk/ilKxQYfXhpc/s400/21-12.2.jpg" /></a>ellen, namelijk Erwin en de opa van Hélène, allebei gefeliciteerd. Het is wel grappig dat ze allebei best moeilijk te bereiken waren want de ene nam niet op en de andere was de post doen. Maar na een paar keer proberen hebben we ze toch uiteindelijk te pakken gekregen en kunnen feliciteren <br /><br />Vanochtend was het weer ontbijt, wat bij de prijs van de overnachting zit inbegrepen. Het is niet zo heel veel, een zak witte boterhammen met een broodrooster ernaast en een pak sinaasappelsap. Maarja.. Hélène is dol op geroosterde boterhammen dus die vindt het best wel lekker maar Brian vindt dat te lang duren en pakt gewoon een paar boterhammen en de jampot. Het stortregende buiten maar we wilden toch echt wat gaan doen vandaag. Bijvoorbeeld naar de kapper. Op internet hadden we al een beetje gekeken of er een (leuke) kapper dichtbij zat maar dat konden we niet echt vinden. Dus liepen we maar gewoon de deur uit en zagen wel waar we terechtkomen. En nog geen 20 seconden later stonden we binnen bij <a href="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TREAH7CiPaI/AAAAAAAAGgU/Xh0Pw6h8fCs/s1600/21-12.1.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5553219951631941026" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TREAH7CiPaI/AAAAAAAAGgU/Xh0Pw6h8fCs/s400/21-12.1.jpg" /></a>de kapper en zat Brian al op de stoel. Brian spreekt wel wat Spaans maar om uit te leggen hoe je precies je haar wil is toch wel lastig, maar met gebarentaal lukten uiteindelijk alles. Een uurtje later stonden we allebei buiten met een nieuw kapsel, Brian zijn haar weer lekker kort en bij Hélène de puntjes eraf en gekruld. Het was zelfs een beetje vreemd als we naar elkaar keken.<br /><br />Na een kop koffie leek de lucht iets op te klaren en besloten we om onze fietszakken te gaan ophalen, die Hélène haar ouders hier naar een fietsenmaker hadden toegestuurd. Hélène trok haar regenpak aan maar Brian dacht nou het gaat vast niet regenen. We hadden geen moeite om de fietsenmaker te vinden en sneller dan verwacht waren we al klaar. We moesten ook nog een grote tas hebben om onze bagage in te vervoeren dus waarom zouden we gelijk niet even naar de intersport aan de andere kant van de stad rijden? Zo gezegd zo gedaan maar dat bleek niet zo soepel te verlopen. Eerst ging het regenen onderweg (pech voor Brian) en daarna bleek de intersport ook nergens te bekennen. Gelukkig was er wel een groot warenhuis en daar vonden we uiteindelijk een geschikte tas. Maar toen we daar<a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TRECYPfKrhI/AAAAAAAAGgc/biJIoCi4kW4/s1600/21-12.3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5553222431021903378" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TRECYPfKrhI/AAAAAAAAGgc/biJIoCi4kW4/s400/21-12.3.jpg" /></a>na terug gingen naar het hostel plensde het weer van de regen en Brian was drijfnat toen we er eenmaal waren. Hélène ging wel even snel brood halen en Brian sprong onder de douche. Maar het was ondertussen 2uur en alle bakkers waren dicht. Gelukkig hadden we nog een halve baguette, een zak mandarijnen en allebei niet heel veel honger dus het kwam nog goed. En daarbij vonden we een lekker zak dorp bij de fietszakken.<br /><br />S’middags ontdekte we een nieuw spel wat we allebei heel erg leuk vinden, namelijk tafelvoetbal, de stand is ondertussen 3-2 voor Brian. Toch wel een oppepper nou hij definitief de pest-compititie verloren heeft. Aan het eind van de middag gingen we nog wat winkelen en pasten we allebei na een hele lange tijd weer eens een spijkerbroek. Hélène kocht er ook gelijk een! Daarna nog bij McDonalds gegeten en nu weer een beetje luieren op bed en filmpjes kijken!<br /><br />Groetjes van ons.Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-91689379420075615482010-12-20T20:08:00.003+01:002010-12-20T20:27:05.758+01:00Malaga dag 1<em>Heey allemaal, <a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ-p7q8U45I/AAAAAAAAGgM/d7ZcCaZKu3w/s1600/20-12.1.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5552843708175803282" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ-p7q8U45I/AAAAAAAAGgM/d7ZcCaZKu3w/s400/20-12.1.jpg" /></a></em> <div><em>bedankt voor de leuke reacties! Echt erg leuk dat jullie zo met ons meeleven, wij zijn ook best trots dat we er zijn. En kunnen het nog maar moeilijk geloven. Zeker nu we vandaag een rustdag hebben gehad en morgen niet verder hoeven te fietsen;).<br />Gisterenavond hebben we eerst even gedoucht en rond 7uur gingen we naar buiten op zoek naar een gezellig restaurantje om het samen te vieren. Toen we buiten kwamen was het een drukte van belang buiten, hele fanfare's, kerstlichtjes en optredens. Erg gezellig dus, het was wel even zoeken naar een geschikt reastaurantje want we wilde wel echt uit eten! Maar opeens hadden we het gevonden en zaten we in een heel gezellig restaurantje en werden we op onze wenken bediend. We kozen allebei een lekker stukje vlees en als toetje een soort slushpuppie maar dan wel in een champagneglas. Dat was smullen! Daarna nog een beetje over straat gelopen en terug naar de kamer. Daar hebben we via internet wat filmpjes zitten kijken en gingen we na twaalven pas slapen. Wat voor ons best een beetje vreemd is want dat hebben we al sinds tijden niet meer gedaan. <a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ-p7C72f9I/AAAAAAAAGgE/yyH5tDuBa6Q/s1600/20-12.2.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5552843697436393426" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ-p7C72f9I/AAAAAAAAGgE/yyH5tDuBa6Q/s400/20-12.2.jpg" /></a><br /><br />En zoals altijd als we kunnen uitslapen wil dit bij Hélène niet echt lukken. Maar wel nog lekker geluierd en pas rond half10 kwamen we is uit bed rollen. Lekker ontbijtje gegeten beneden in het Hostel en daarna ons langzamerhand klaargemaakt om naar buiten te gaan.<br />Weer is bij de touristeninformatie langsgegaan en daar wat stadswandelingen opgezocht. Deze ging eerst over een boulevard langs kleine marktkraampjes. Hier verkochten ze vooral heel veel rommeltjes maar best leuk om te kijken. Daarna kwamen we bij een arena voor stiervechten, helaas konden we niet binnen kijken maar toch best bijzonder om te zien. We hadden er al een eerder gezien dachten we maar die konden we moeilijk onderscheiden aangezien het toen heel mistig was. Op de arena hingen aanplakbiljetten 26december is het volgende stiergevecht. </em><br /><a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ-p6z9zCtI/AAAAAAAAGf8/FAOoSscM-SQ/s1600/20-12.3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 300px; FLOAT: right; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5552843693418023634" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ-p6z9zCtI/AAAAAAAAGf8/FAOoSscM-SQ/s400/20-12.3.jpg" /></a><br /><em>We liepen verder op weg naar de ingang van het kasteel, deze konden we niet echt vinden en inmiddels hadden we wel weer trek in iets te eten dus gingen we opzoek naar een supermarkt en aten in het Hostel lekker ons stokbroodje. </em><br /><br /><em>Daarna een beetje op de kamer gehangen, want ja het is toch Siesta? Rond vier uur gingen we weer naar buiten. Zijn langs het theater romana gelopen wat er erg leuk uitzag en langs de kathedraal, deze ging pas weer om half6 open. Dus misschien een deze komende dagen. Beetje in winkeltjes gelopen, leuke vaasjes gekocht. En toen weer terug naar het Hostel, lekker ons eigen pannetje gemaakt er is hier namelijk een openbare keuken wat natuurlijk ideaal is. En nu zitten we weer een beetje te luieren op de kamer. Prima toch is zo een dagje!</em><br /><br /><em>We hadden trouwens prima weer vandaag, in de middag zelfs een klein zonnetje.<br /><br />toedeloe! <a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ-p68DNr4I/AAAAAAAAGf0/bw0O4cH_rtE/s1600/20-12.4.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 300px; FLOAT: right; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5552843695588224898" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ-p68DNr4I/AAAAAAAAGf0/bw0O4cH_rtE/s400/20-12.4.jpg" /></a></em><br /><br /><br /></div><div><br /><br /><br /><div><br /><br /><br /><br /><div></div></div></div>Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-11319541124156027392010-12-19T16:32:00.004+01:002010-12-19T17:11:40.694+01:00Granada - El Navazo - Malaga 72km - 81km<em>Hallo Allemaal!<br /><br />Omdat we gisteren geen bereik hadden, de laatste twee fietsblogs van deze reis samengevoegd tot één spannend slot;)!<br /><br />Nadat we allebei prima hadden geslapen voor de laatste keer deze reis in ons tentje, was het toch wel een beetje gek om dan als laatste de tent af te breken, slaapzakken op te rollen enzovoorts. Maar we zijn toch ook wel een beetje blij w<a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ4mLyY4BhI/AAAAAAAAGXI/tusk3fDMLUE/s1600/18-12.1.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5552417374540924434" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ4mLyY4BhI/AAAAAAAAGXI/tusk3fDMLUE/s400/18-12.1.jpg" /></a>ant in het donker je spulletje opruimen is toch eigenlijk niet heel leuk.<br />Ze hadden regen opgegeven vandaag en het had die nacht wel een beetje geregend maar vanochtend was het nog droog en dat was wel zo fijn, we aten ons ontbijtje onder een afdakje want in het natte gras zitten is niet heel fijn. En toen we om tien voor half9 klaar waren om te gaan kwamen de eerste druppels. Wij nog even wachten misschien was het maar een buitje, maar het was geen buitje het werd niet meer droog. Dus na 18dagen kwamen de regenpakken dan weer tevoorschijn uit de tassen en nadat we goed ingepakt waren gingen we op weg. De campingbaas kwam nog met een grote groene onderbroek aanlopen met de vraag of deze misschien van ons was? Nee, zei Brian. Maar dit geloofde ze niet dus vroeg ze het nog een keertje aan Hélène die ook antwoorden met nee. Ik bedoel kijk naar de onderbroek, veel te groot voor onze getrainde billen. Zo een grote onderbroek met billen past niet eens op ons zadel!<br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ4mLbyM4JI/AAAAAAAAGXA/5dLGjoXvAJg/s1600/18-12.2.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5552417368473133202" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ4mLbyM4JI/AAAAAAAAGXA/5dLGjoXvAJg/s400/18-12.2.jpg" /></a><br />We gingen eerst en stukje over de snelweg en toen we deze achter ons lieten was het toch best rustig, aangezien we daar twee nachten in de herrie hadden geslapen en toen we erover heen fietsten bleek wel dat deze inderdaad nogal druk was.<br />Het regende nog steeds eerst een beetje de voorsteden uit en we gingen als een speer. Het was dan ook hartstikke vlak en met de regen heb je niet veel om te bekijken dus is het meer een alleen maar trappen. We fietsen zowaar over een fietspad langs een iets drukkere weg en ondanks dat het hier een beetje modderig is en er heel veel struiken langs de kant hangen gaat dit best aardig. Als we de drukte een beetje uit zijn, gaan we gelijk omhoog. Vals plat lijkt het wel want je ziet niet echt dat je omhoog gaat maar het voelt wel heel zwaar en regelmatig checken we of we geen lekker band hebben.<br />Grappig is dat de mensen steeds gekker gaan kijken als ze ons voorbij zien fietsen. Als het heel koud is krijg je regelmatig een reactie als: “is het <a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ4mLGHWMNI/AAAAAAAAGW4/uFKgK0huFsc/s1600/18-12.3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5552417362656243922" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ4mLGHWMNI/AAAAAAAAGW4/uFKgK0huFsc/s400/18-12.3.jpg" /></a>niet koud?” En nu zie je mensen met open mond en vol verbazing kijken, zijn die soms gek geworden! Soms denken wij, ja we zijn inderdaad een beetje gek. Meestal trekken we er ons niks van aan.<br /><br />Als we een bushokje tegenkomen kruipen we daar dankbaar in, even op adem komen met een kopje thee. De vraag aan elkaar is: “gaat het goed?” Tja, nog een dagje is het antwoord.<br />We fietsen weer verder en blijven omhoog gaan, de regen blijft stromen en als we wat boodschapjes halen en weer buiten komen lijkt het een beetje te zijn opgeklaard. De regenpakken gaan even later uit, maar een minuut later toch weer aan. En alhoewel we dachten dat we allang op het hoogste punt hadden moeten zijn gaan we nog eens 250meter hoger en als we op 1137meter(vanaf 580meter) komen kunnen we eindelijk naar bened<a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ4mLJid0iI/AAAAAAAAGWw/L5kHDKOJKqA/s1600/18-12.4.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5552417363575296546" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ4mLJid0iI/AAAAAAAAGWw/L5kHDKOJKqA/s400/18-12.4.jpg" /></a>en. Waar we de hele ochtend over hebben gedaan zijn we binnen 6km weer beneden. We zien een restaurantje en besluiten lekker wat binnen te eten, dit bleek een prima keus te zijn. Frietjes met een stukje kip en die openhaard was heerlijk warm. En geloof mij, als je de hele ochtend heb gefietst in de regen is alles lekker en het bordje was dan ook zo leeg.<br />De regenpakken zijn aardig opgedroogd en wij zelf zijn ook weer aardig opgewarmd we kunnen er weer even tegenaan. Het is even wat fris als je buiten komt maar het regent niet heel hard en we kunnen zelfs zonder regenpak fietsen is dat even lekker! We fietsen langs een stuwmeer en gaan weer naar boven, en dit gaat veel beter zonder regen. Het wordt ook wat lichter en we kijken over de eindeloze vlaktes met olijfbomen en lege velden. Het is een heerlijk rustig weggentje en we hebben het wel naar ons zin. Tweede top van vandaag wordt bereikt, 1030meter. En als we de bocht indraaien voor de afdaling gaan de regenpakken toch maar weer aan. We gaan naar beneden en alhoewel de regen niet heel prettig is in je gezicht zijn we veel te snel weer beneden. En begint de volgende klim, in het dorp gaat het stei<a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ4mK5ALkqI/AAAAAAAAGWo/8QrMZDpYR7k/s1600/18-12.5.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5552417359136527010" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ4mK5ALkqI/AAAAAAAAGWo/8QrMZDpYR7k/s400/18-12.5.jpg" /></a>l omhoog en ook uit het dorp blijft het enorm steil. Het gaat steeds harder regenen als we bijna boven zijn zitten we in een grote mistwolk maar fietsen we wel iets minder steil omhoog. Als we boven zijn op 1142meter gaan we weer naar beneden en krijgen we het enorm koud. Aan het einde van de afdaling zien we een hotel en we besluiten het te laten voor wat het is vandaag. Morgen weer een dag en waarschijnlijk moet dat wel lukken tot Malaga. Als we om een kamer gevraagd hebben en de spullen van de fietsen gaan pakken zijn we blij dat we ermee gestopt zijn, het regent inmiddels nog harder en het ziet er ook bepaald niet naar uit dat het droog gaat worden.<br /><br />We nemen allebei een warme douche en zitten een beetje op de kamer, potje pesten, blog schrijven de standaard dingetjes. Morgen naar Malaga, we hebben er zin in hopen wel op iets minder regen!</em><br /><br />De volgende ochtend worden we iets voor de wekker wakker, de laatste fietsdag staat op het punt te beginnen terwijl dit helemaal niet zo voelt. We luisteren naar de regen die met bakken uit de hemel komt, tenminste dat denken we. Maar<a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ4l7DzW7OI/AAAAAAAAGWg/Ls6KF4q8WbE/s1600/19-12.1.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5552417087157628130" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ4l7DzW7OI/AAAAAAAAGWg/Ls6KF4q8WbE/s400/19-12.1.jpg" /></a> als Brian even op het balkon het gaat checken blijkt dat het niet de regen is die zoveel lawaai maakt maar een beek, die heel veel water aan het afvoeren is. Sterker nog, het is zelfs bijna droog. Er zit een ontbijt inbegrepen bij de prijs maar we kennen onderhand die ontbijtjes in Spanje, een croissant met een kop koffie en daar kunnen we echt niet op leven, dus eten maar alvast allebei bijna een stokbrood op, en nemen dat croissantje er wel bij. Als we vervolgens beneden aankomen blijkt dat het wel wat meer is dan alleen een croissant. We krijgen twee zoete koeken en een half stokbrood met jam. De koeken stoppen we maar in de tas voor later en het stokbroodje kan er nog net bij.<br /><br />Omdat er geen verwarming was in de kamer vannacht waren sommige spullen vanochtend helaas nog niet droog. We moesten bijvoorbeeld in onze natte waterdichte sokken (ja, die kunnen ook nat worden). Dus zo’n beetje als een pinguï<a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ4l7EzZLNI/AAAAAAAAGWY/TGxsg0waAJc/s1600/19-12.2.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5552417087426211026" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ4l7EzZLNI/AAAAAAAAGWY/TGxsg0waAJc/s400/19-12.2.jpg" /></a>n die bang is om natte voeten te krijgen lopen we naar de fietsen, te soppen in onze schoenen. Terwijl we de fiets onder een afdakje optuigen gaat het langzaamaan harder regenen. Als we uiteindelijk op de fiets zitten komt het al met bakken uit de hemel. De eerste paar kilometers gaan een beetje naar beneden dus kunnen we nog aardig doorfietsen maar na 15km staan we al weer aan de voet van een klim van maar liefst 4kilometer flink omhoog. De wind staat daarbij ook nog eens in het gezicht, ‘pfff, nee he’ denken we allebei. Hélène zegt dat ze zich deze laatste dag al meerdere keren thuis had voorgesteld en dat ze dan in haar blouse hier op de fiets zou zitten met het zonnetje en een lekker temperatuurtje. Brian vindt het vooral heel erg dat we gewoon weer tegenwind hebben.<br /><br />We zijn toch redelijk snel boven en dan gaat het een beetje op en af. De regen wordt wat minder en houdt zowaar zelfs even op. Dat betekent dus tijd voor ee<a href="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ4l62rhOgI/AAAAAAAAGWQ/_laevtXMkTY/s1600/19-12.3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 300px; FLOAT: right; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5552417083635087874" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ4l62rhOgI/AAAAAAAAGWQ/_laevtXMkTY/s400/19-12.3.jpg" /></a>n pauze. Er is in de verste verte geen dorp te bekennen en thee zetten in deze wind lijkt onmogelijk dus houden we het maar bij jus d’orange met een koek die we vanochtend hadden gekregen. Daarna gaan we weer verder, het is nu nog maar minder dan 50kilometer fietsen, echt niet te geloven. De regen blijft zich gedeisd houden en we zien zelfs blauwe lucht. Na verloop van tijd durven we het zelfs aan om de regenpakken uit te doen. De wind daarentegen is niet geluwd en heeft alleen maar aan kracht gewonnen. Maar dan vraag je je ook af wat je liever wil, regen of wind? Tja dan maar wind. De uitzichten worden ook steeds spectaculairder als de regenwolken optrekken en zelfs het eerste zonnestraaltje doorkomt. Met heel helder weer zou je hier zelfs de Middellandse Zee kunnen zien maar zo helder is het voor ons helaas niet. Na een steile afdaling krijgen we de wind pal in de zij en hebben we allebei de grootste moeite om de fiets überhaupt op de weg te kunnen houden. Gelukkig is dit maar even want dan komen we in een plaatsje, waar we voor de laatste keer een bushokje uitkiezen om te eten. We krijgen daarbij gezelschap van een hondje, op het eerste gezicht wel leuk maar als hij daarna probeert tegen Brian zijn fiets aan te pissen jagen we hem snel weg. <a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ4l7DzW7OI/AAAAAAAAGWg/Ls6KF4q8WbE/s1600/19-12.1.jpg"></a><br /><br />En dan beginnen we aan de laatste beklimming van de hele reis. Het dorpje waar we gegeten hebben ligt op 700meter en we moeten nog een keer naar 900meter, maar dat in bijna 15kilometer dus het is helemaal geen zware beklim<a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ4l6sN9TnI/AAAAAAAAGWI/d7llq_yRsCQ/s1600/19-12.4.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5552417080826744434" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ4l6sN9TnI/AAAAAAAAGWI/d7llq_yRsCQ/s400/19-12.4.jpg" /></a>ming. De zon is ondertussen weer verdwenen maar het blijft de rest van de dag droog. De weg omhoog levert weer mooie uitzichten op maar we zijn allebei meer bezig met het naderende einde. Het is toch ongelovig dat we helemaal van de Noordkaap naar Malaga zijn gefietst denken we vaak. We komen ook sinds lange tijd weer twee andere fietsvakantiegangers tegen maar deze zijn niet zo enthousiast als ons en rijden gewoon verder. En dan, na nog een klein klimmetje staan we op de Puerto de Leon, en vanaf hier is het alleen maar naar beneden. We hebben het gehaald! De glimlach is niet meer van onze gezichten af te krijgen. Na een paar foto’s en een filmpje doen we een jasje aan en gaan naar beneden. Malaga is nog maar 17km en we moeten nog 900meter naar beneden dat betekent dus een best steile afdaling. Dat valt achteraf wel mee, met de wind hadden we meer moeite mee want die kwam soms met vlagen aan en dan moest je stuur wel goed recht houden. Halverwege zitten er ook twee rondjes in de afdaling, dat je eerst over de weg rijdt en dan er even later weer onderdoor, best grappig.<br /><br />Na een bochtje duikt dan plots het bord van Malaga op, en daar moeten natuurlijk wel foto’s van gemaakt worden. De weg is best druk maa<a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ4l6f8M7sI/AAAAAAAAGWA/d9XjUNF0ag8/s1600/19-12.5.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5552417077531045570" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQ4l6f8M7sI/AAAAAAAAGWA/d9XjUNF0ag8/s400/19-12.5.jpg" /></a>r dat kan ons niet hinderen. De zon schijnt en het is heerlijk weer. ‘Yeahhh we hebben het gehaald’ zeggen we vaak tegen elkaar. Het is nog een paar kilometer fietsen naar het centrum waar we in een hostel willen gaan slapen. De navigatie leidt ons er prima naartoe en voor we het weten staan onze fietsen binnen en zitten we op de kamer, woow we zijn er!! Nu gaan we ons lekker douchen en dan vanavond maar een leuk restaurantje opzoeken!<br />We willen graag iedereen bedanken voor het lezen van onze blogs en de leuke reacties die we hebben mogen lezen die ons meer dan eens hebben opgevrolijkt. Dat we nu in Malaga zijn aangekomen betekent niet dat we stoppen met schrijven want voor diegene die nog moeten ‘afkicken’ schrijven we de komende dagen nog van wat we hier beleven en we schrijven ook nog één keer als we thuis zijn.<br /><br />En voor de rest… de zonnige groetjes vanuit Malaga!!!<br /><br />P.s. De laatste fietsfoto’s staan vanavond allemaal op Picasa<br /><div><div><div><div><div><div><div><div><div></div></div></div></div></div></div></div></div></div>Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-33577748587793376172010-12-17T19:04:00.002+01:002010-12-17T19:07:10.281+01:00Rustdag Granda 14km<div><br />Hooooi! <a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQumVqD4fYI/AAAAAAAAGV4/9jsZoDhKWyY/s1600/17-12.5.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5551713856662306178" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQumVqD4fYI/AAAAAAAAGV4/9jsZoDhKWyY/s400/17-12.5.jpg" /></a><br /><br />Na een koude douche gisterenavond, was de slaapzak heerlijk warm. Vooral voor Brian want die sliep maar liefst met z’n sokken, thermobroek en thermo lange mouwen shirt aan. Dat was zeker geen slechte keus want toen we vanochtend rond half 8 wakker werden gaf de thermometer -2 aan. Het zal nog wel kouder zijn geweest want de thermometer lag binnen en de tent was keihard bevroren. Het was lekker rustdag, dus we draaiden ons nog een keertje om en sliepen nog even verder totdat de zon onze tent kwam verwarmen. Daarna gingen we langzaamaan eruit, eerst maar naar de WC, vervolgens ontbijt in de tent en dan is het al bijna 10uur. Het warme water deed het ondertussen weer dus besloot Hélène maar gelijk te gaan douchen, voor het geval dat het s’avonds weer koud zou zijn. Brian ging met heel veel kleren aan de fietsen s<a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQumVbaDDdI/AAAAAAAAGVw/SumKhv_VsAk/s1600/17-12.4.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5551713852728741330" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQumVbaDDdI/AAAAAAAAGVw/SumKhv_VsAk/s400/17-12.4.jpg" /></a>choonmaken. De zon kwam steeds hoger en het werd weer lekker weer vandaag zo te zien. We hebben al maar liefst 17 dagen geen regen gehad, niet te geloven he?! Morgen geven ze wel regen op maar ja dat zien we dan wel..<br /><br />Nadat we allebei klaar waren gingen we naar Granada toe. Het was een kilometer of 7 fietsen en in die tijd hebben we misschien wel 40 stoplichten gehad, het eerste stuk ging nog wel maar eenmaal in de binnenstad konden we nog geen 100meter fietsen of we stonden al weer voor een stoplicht. Daarbij bleek het adres van de toeristeninformatie niet te kloppen dus het duurde wel een tijdje. Uiteindelijk zagen we dan een bordje en na een stuk over het trottoir te hebben gefietst stonden we voor de toeristeninformatie. Er is niet on<a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQumVJ-0S6I/AAAAAAAAGVo/aDvRmT2IVPA/s1600/17-12.3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 300px; FLOAT: right; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5551713848051125154" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQumVJ-0S6I/AAAAAAAAGVo/aDvRmT2IVPA/s400/17-12.3.jpg" /></a>tzettend veel te doen blijkt, maar er is wel een hoogtepunt en dat is het Alhambra, een heel groot oud kasteel/dorp/opgraving uit de tijd van de Moorse overheersing in Spanje. Het is nog een stukje verder maar dit besluiten we maar te gaan lopen zeker omdat we de stoplichten nu wel een beetje zat zijn. Het kasteel ligt boven op een berg en daar naartoe krijgen we een paar mooie uitzichten over de stad en de verderop gelegen Sierra Nevada. Malaga ligt hier minder dan 100km hemelsbreed vandaan maar we kunnen het nog niet zien.<br /><br />Boven aangekomen eten we eerst maar een broodje op een bankje en lopen daarna door naar de kassa. Het blijkt ontzettend groot te zijn en je kan er wel een dag doorheen lopen als je wilt, daarbij vinden we het ook nog eens veel te duur om ‘even’ te gaan bekijken dus besluiten we maar weer terug te lopen naar het stadscentrum om te kijken wat daar te doen is. Het is ondertussen al bijna 2uur en dat bekend dat de siesta bijna begint en dit zie je overal. We willen nog even de kathedraal bezichtigen maar die gaat net dicht. Als we langs de winkeltjes lopen gaan ook daar de luiken een voor een dicht. Gek genoeg blijven er ook winkels de hele dag open. Na een kopje koffie en een vreemde maar lekkere appeltaa<a href="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQumVLln2DI/AAAAAAAAGVg/-MESYuV2DHI/s1600/17-12.2.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 300px; FLOAT: right; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5551713848482322482" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQumVLln2DI/AAAAAAAAGVg/-MESYuV2DHI/s400/17-12.2.jpg" /></a>rt kijken we nog in de paar winkeltjes die open zijn, en Hélène koopt hele leuke sloffen. Ook lopen we nog over een soort markt met allemaal kraampjes wat handgemaakt is. We lopen verder en komen langs een internetcafé en denken:’he we kunnen alvast onze boarding passen uitprinten want nu hebben we toch tijd’. Zo gezegd, zo gedaan. We kijken ook nog even de weersvoorspellingen en hoe het er in Nederland voor staat, weer een verkeerschaos…<br /><br />Het is dan al 5uur en we gaan op zoek naar de McDonalds die in de GPS staat, we willen hier graag eten omdat er een soort monopoly spel bezig is waar je leuke prijzen kunt winnen, en de vorige keer hadden we al een gratis ijsje! Maar de McDonalds blijkt nergens te vinden. Gelukkig is er wel een ander fastfood restaurant en even later zitten we een burger bij de Burger King te eten, wat ook heel lekker is. Daarna moeten we weer terug naar de camping en weer door alle stoplichten. Vanochtend was het eigenlijk alleen maar omhoog naar de stad dus nu kunnen we lekker naar beneden. We maken er een race van, en schreeuwen elkaar elke keer toe: ‘hij is, groen, rije!!!!’. En zo racen we door het verkeer heen, nog even snel boodschappen gedaan en dan zijn we met een gemiddelde 23km/p/u<a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQumUyEjQpI/AAAAAAAAGVY/wx6FloqND-Y/s1600/17-12.1.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5551713841632723602" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQumUyEjQpI/AAAAAAAAGVY/wx6FloqND-Y/s400/17-12.1.jpg" /></a> op de camping. Daar blijkt dat de tassen die we naast onze tent hadden gezet zijn verdwenen. Gelukkig vinden we ze even later in de tent maar het is gewoon geen fijn gevoel als er mensen aan je spullen hebben gezeten.<br /><br />Nu gaat Brian nog even douchen en dan gaan we voor de laatste keer deze reis in de tent slapen.<br /><br />Groetjes!<br /><br /><div><br /><br /><br /><div><br /><br /><br /><div><div> </div></div></div></div></div>Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-50234424472237451822010-12-16T18:24:00.003+01:002010-12-17T08:56:32.118+01:00Huelma - Granada 81km<em>Heey allemaal, </em><br /><br /><em>Vannacht weer heerlijk geslapen en nadat we hadden betaald, eigenlijk hadden we zo weg kunnen lopen want de man wist niet eens dat we een kamer hadden gebruikt die nacht. Maar voor onze eigen geweten hebben we toch maar ee</em><a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQpRK5ZwvkI/AAAAAAAAGVQ/Kz3q_OvnaKU/s1600/16-12.1.jpg"><em><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5551338738336972354" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQpRK5ZwvkI/AAAAAAAAGVQ/Kz3q_OvnaKU/s400/16-12.1.jpg" /></em></a><em>rlijk gezegd dat we nog niet betaald hadden.<br />Daarna kwamen we buiten en voelde het toch wel erg fris! Het eerste stukje was naar beneden en dan was het zeker erg frisjes. Dus werd Brian zijn horloge weer even op de fiets gemonteerd om is te kijken hoe koud het dan wel niet was. Nou die ging wel erg snel naar beneden en gaf zelfs -6 aan. Brrrrrr.. Maar we konden gelukkig naar boven dus zouden we het wat warmer krijgen en het was helemaal helder dus als de zon eenmaal over de bergen zou zijn zouden we vanzelf wel opwarmen.<br />We fietsten weer door de eindeloze olijvenbomen en werden regelmatig aangemoedigd door de olijvenplukkers die weer met z’n allen in een busje waren gepropt en op weg waren naar hun werk. Als we eenmaal een beetje boven zijn komen we ook langzaam in de zon maar heel snel warmen we niet op. Het gaat nog steeds een beetje op en af, we gaan liever naar boven dan naar beneden want dat is een stuk warmer. Hélène trekt toch maar haar thermobroek aan en ook de overschoenen komen weer uit de tas tevoorschijn en zo is het best te doen.<br /><br />We hadden al op internet gelezen dat er een aardverschuiving had plaatsgevonden op onze route en dat we dus waarschijnlijk moesten omrijden. Dit is natuurlijk nooit leuk en zeker als je op de fiets ben is dit best rottig. Meestal gokken we het erop en fietsen gewoon door, maar als er zelfs op de fietsers-site (=site waar mensen opmerkingen plaatsen over de fietsroute) staat aangegeven dat je er niet doorkan dus ons zal het waarschijnli</em><a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQpRKojDdII/AAAAAAAAGVI/sdvkNAFpOYY/s1600/16-12.2.jpg"><em><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 300px; FLOAT: right; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5551338733812544642" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQpRKojDdII/AAAAAAAAGVI/sdvkNAFpOYY/s400/16-12.2.jpg" /></em></a><em>jk ook niet lukken. Daarbij willen we niet het risico lopen om nog meer dan nodig te fietsen dus kiezen we gelijk voor de omweg. Eerst moeten we daardoor over een wat drukkere weg, maar daarna word het wat rustiger en komen we ook op de kleinere weggentjes.<br /><br />Over een heel klein landbouwweggetje suizen we naar beneden en haalt Brian een snelheid van 66km per uur en Hélène 60km per uur, best grappig.<br />Het wordt langzaamaan wat warmer en met de wind in de rug schieten we lekker op en voor we het weten zitten we alweer op de goede route en omdat het zulk prachtig helder weer is kunnen we heel ver kijken en zien we regelmatig de Sierra Nevada, erg mooi!<br /><br />Op de fiets word een hoop besproken zo onderweg, zo ook het volgende. Morgen hebben we een rustdag in Granada en daarna is het nog twee dagen fietsen en komen we zondag in Malaga aan. Het einde is nu dus echt in zicht. Zo word er regelmatig gezegd wist je nog die ene keer? En we weten nog alles terug te halen, die ene dag daar hebben we dat gedaan en zo kunnen we een week terug halen wat nu al ontzettend leuk is. We hebben nog steeds wel aardig wat te kletsen als we de olijfbomen wel even genoeg gezien hebben;).<br /><br />Als we ons stokbroodje gaan eten vinden we en plekje op een bankje in de zon, prima denken we. Maar het word toch flink dooreten want die wind i</em><a href="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQpRKRdPAaI/AAAAAAAAGVA/MI2RIPFXz-0/s1600/16-12.3.jpg"><em><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5551338727614120354" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQpRKRdPAaI/AAAAAAAAGVA/MI2RIPFXz-0/s400/16-12.3.jpg" /></em></a><em>s toch aardig koud, Hélène stopt het laatste stuk stokbrood al fietsend in haar mond.<br /><br />Het laatste stuk van vandaag werd toch wel wat drukker omdat we steeds dichter bij een grote stad kwamen. Wel hadden wij wat rustigere weggentjes en staken we steeds de snelweg over en weer terug over de kleinere weggentjes. Niet bepaald sneller natuurlijk maar wel veel leuker. Op een gegeven moment was het de grap: “hé, Brian als we over de snelweg fietsen is het nog maar 18km” Waarop Brian reageerde dat we niet over de snelweg gingen want dat was toch niet leuk. Even later kwamen we op een heel klein weggentje waar wel heel veel kuilen in het asfalt zaten waarop Brian begon: “nou als hier straks de snelweg is ga ik er zo op, ik wil niet meer hobbelen naar Malaga!” Dit hebben we natuurlijk niet gedaan en even later kwamen we weer op een andere weg en was het stukken beter te fietsen. </em><a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQpRKJhPRbI/AAAAAAAAGU4/TnBHXhb90Mw/s1600/16-12.4.jpg"><em><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5551338725483431346" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQpRKJhPRbI/AAAAAAAAGU4/TnBHXhb90Mw/s400/16-12.4.jpg" /></em></a><em><br /><br />’s Middags komen we langs een grote supermarkt en zeggen we tegen elkaar moeten we nog boodschappen doen. Nou we gaan wel even naar binnen en even later komen we met een bomvolle kar weer naar buiten. Maar goed dat we naar binnen zijn gegaan.<br />We fietsen het laatste stukje en bespreken we of we echt gaan kamperen, hebben we daar zin in want het zal misschien wel koud zijn! Maar we vinden het toch wel leuk, het zal de laatste keer zijn want er komen geen campings meer op ons pad. Het is nog even zoeken maar uiteindelijk vinden we het toch. Helaas ligt de camping aan een grote snelweg, maar we willen echt kamperen! Dus zetten we de tent op en zitten nog lekker een uurtje in de zon en ja dat gaat prima het is niet te koud en we zitten ook niet in de wind. Om vijf uur gaan we toch maar lekker eten maken want het begint langzaamaan al een beetje af te koelen. Daarna wast Brian af en gaat Hélène is kijken of de douche lekker warm is. Want daar heeft ze toch wel is zin in (gisteren had zij namelijk al een koude./lauwe douche). Ze voelt even het water en dat lijkt er wel op dat het warm gaat worden. Maar als ze eenmaal uitgekleed in het douche hokje staat word die douche toch echt niet warm. Hij is koud! Even wachten, misschien duurt het even voordat </em><a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQpRKBf6M2I/AAAAAAAAGUw/rqLk34qZpjs/s1600/16-12.5.jpg"><em><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5551338723330372450" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQpRKBf6M2I/AAAAAAAAGUw/rqLk34qZpjs/s400/16-12.5.jpg" /></em></a><em>het warme water er is. Maar nee, het warme water komt niet dus wast zij zich onder een koude douche. Buiten komt ze de eigenaresse tegen en meldt even dat de douche niet warm is, dat vind de eigenaresse een beetje vreemd maar ze belooft er wat aan te doen. Dat zou wel zo fijn zijn heeft Brian misschien wel een warme douche. Maar helaas ook Brian heeft geen warme douche, dan denk je wel even waarom moesten wij nou per se kamperen?<br />Maar nu zitten we lekker in ons tentje met al onze kleren aan onder de slaapzak en krijgen we het toch wel weer een beetje warm. Nu maar hopen dat de douche morgen wel warm is;)<br /><br />Toedeloe!<br /></em><br /><div><div><div></div></div></div>Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-85026501159357761292010-12-15T18:31:00.004+01:002010-12-15T19:32:25.939+01:00Arroyo Frio - Huelma 98km<div>Hoi!<br /><br />En ja we hebben inderdaad weer lekker geslapen! Vandaag stond toch nog wel een zware rit op het programma zeker omdat we gelijk de ee<a href="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQkI9SnoUcI/AAAAAAAAGUo/4NtFHWigH_4/s1600/15-12.1.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5550977864773947842" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQkI9SnoUcI/AAAAAAAAGUo/4NtFHWigH_4/s400/15-12.1.jpg" /></a>rste 10km van 800meter naar bijna 1300meter moesten klimmen. Toen we buiten kwamen was het ijskoud. Dit komt misschien ook doordat we niet zoveel aanhadden omdat we wisten dat we gelijk omhoog moesten maar het gras zat ook onder de rijp dus het was echt koud. Daarbij was het ook nog eens mistig en zagen we de eerste paar kilometers niet heel veel. Maar nadat we 200meter hoger waren geklommen waren we boven de mist gekomen en kregen we iedere paar honderd meter weer een ander schitterend uitzicht over de vallei. De mist lag nog in de vallei maar wij reden er boven en zagen dus een grote wit wolk in het dal liggen. Het was wel flink ploeteren want het ging gemiddeld wel een procent of 7 omhoog maar wat we er voor terugkregen was de moeite waard. Hoe hoger we kwamen,hoe meer we konden zien, hoe meer we in de zon reden. De laatste paar kilometers naar de top waren nog wat makkelijker en voor het wisten stonden we op de Puerto de las Palomas, vrij vertaald de top van de duiven. Maar wat wij daarboven zagen waren geen duiven, het waren weer de gieren die we een paar dagen terug ook zagen. Eerst hadden we het geen eens door en stonden we gewoon naar de vallei te kijken toen er opeens een hele<a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQkI9POO5-I/AAAAAAAAGUg/vBI0gSgqE4I/s1600/15-12.2.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5550977863862118370" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQkI9POO5-I/AAAAAAAAGUg/vBI0gSgqE4I/s400/15-12.2.jpg" /></a> grote vogel voorbij vloog op honderd meter afstand en daarna nog en en nog een. We hadden ze nog niet zo dichtbij gezien, en ze zijn echt lelijk maar het is wel prachtig om zo’n groot beest van dichtbij te zien. Een stukje verder komen we nog dichterbij als ze op een rots zitten maar Brian is iets te enthousiast en ze vliegen snel weg.<br /><br />Daarna begon de afdaling het Nationaal Park uit. We hebben nog wel een kleine opmerking over dit park, nou ja, vooral Hélène kon zich er heel erg aan ergeren. Er reden dus overal auto’s van het park rond met een soort van boswachters, nu is dit niet heel erg, maar wel als ongeveer iedere tweede auto een boswachter/parkbeheerder was en heel vaak reden ze ook achter elkaar aan. Het kan ook dat wij er compleet naast zitten, en dat dit echt moet maar goed. De afdaling was in woord: ijskoud. Eerst hadden we alleen nog ons windjasje aan maar al gauw waren we gestopt om ook maar onze jas aan te doen en dan was het nog koud. We kwamen dan ook compleet bevroren beneden en we zijn maar snel een supermarkt ingedoken om een beetje op te warmen. Daarna hebben we lekker in het zonnetje thee gedronken, waarbij Brian aardig was opgewarmd maar Hélène had het nog steeds koud waardoor ze der vest aantrok en der regenbroek en overschoenen . We gingen nog verder naar beneden, zelfs naar het laagste punt in 10dagen, namelijk 381meter. De weg was eerst irritant druk maar later werd het minder. Hélène warmde lekker op en we hadden eens tijd om eens goed om ons heen te kijken en wat zagen we: olijfbomen. Nee niet een, niet twee maar duizenden en nog eens duizenden. Zo ver je kon kijken stonden olijfbomen, en het was heel helder<a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQkI8zwH-YI/AAAAAAAAGUY/3SWYfJAmZLY/s1600/15-12.3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5550977856488077698" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQkI8zwH-YI/AAAAAAAAGUY/3SWYfJAmZLY/s400/15-12.3.jpg" /></a> vandaag dus je kon heel ver kijken;). Alleen heel ver weg stonden de bergen en daar tegen aangeplakt zaten vaak nog steeds olijfbomen.<br /><br />Het is ook niet verbazend dat we ons zoveelste baguette (die komen onderhand wel onze neus uit) op aten tussen de olijfbomen. Dat was zo’n beetje op het laagste punt en na het middageten konden we dus weer naar boven, niet heel steil en af en toe gingen we nog wel naar beneden maar over het algemeen ging het omhoog. De wind zat lekker in de rug, de zon scheen in het gezicht dus we hadden echt wel goed naar ons zin. We schieten aardig op en voor we het weten is het al weer tijdje voor een pauzetje. Deze houden we in het meest vervuilde dorp wat we tot nu toe hadden gezien ongeveer. Overal lag afval, plastic zakken, blikjes en een hele kist sinaasappels. We konden zelfs niet op een bankje zitten want deze zat helemaal onder de duivenstront. Na een paar mandarijnen waren we dan ook weer snel weg. We kwamen nu op een iets drukkere weg en die of best flink omhoog of naar beneden ging. Daarbij zaten we er allebei al een beetje doorheen, maar we hoefden niet heel ver meer.<br /><br />Na 84km komen we bij een hostal aan die in de GPS stond, hehe we zijn er, denken we. Maar als Brian naar een tweepersoonskamer vraagt wordt hij aangekeken of hij Chinees praat, na nog een keer vragen op een andere manier en een teken <a href="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQkI8rUbX-I/AAAAAAAAGUQ/m3P_gbRnc6M/s1600/15-12.4.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5550977854224424930" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQkI8rUbX-I/AAAAAAAAGUQ/m3P_gbRnc6M/s400/15-12.4.jpg" /></a>doen van slapen begrijpt de knakker achter de bar het eindelijk. Hij vraagt het daarna aan een andere man maar die blijkt er ook weinig zin in te hebben dus hebben ze geen kamer. Tja.. Gelukkig staat er in het fietsboekje nog een hostal een kilometer verder dus vol goede moed stappen we weer op de fiets. Maar als we daar aankomen staat er al nergens aangegeven dat je er kan slapen, en nadat we het binnen gevraagd hebben blijkt inderdaad dat je hier niet (meer) kan slapen. Ja en nu? Eerst denken we wildkamperen dan maar. Maar overal waar je kijkt zijn olijfbomen dus een plekje zal lastig te vinden zijn. Dan maar verder rijden, het dichtstbijzijnde hotel blijkt 12km verderop te zijn. We hebben er allebei weinig zin in maar het moet maar.<br /><br />Gelukkig zit de wind in de rug en het loopt eigenlijk nooit meer dan vals plat omhoog dus we schieten goed op. Het is eigenlijk altijd zo, als we op het eind van de dag opeens een stuk extra moeten fietsen dat we nog een of andere turbo over h<a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQkI8WNP6EI/AAAAAAAAGUI/G2vQJ-gRHvk/s1600/15-12.5.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5550977848557168706" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQkI8WNP6EI/AAAAAAAAGUI/G2vQJ-gRHvk/s400/15-12.5.jpg" /></a>ebben die we dan aanzetten. En binnen no-time staan we ook voor het hotel en dit blijkt het goedkoopste hotel te zijn sinds Litouwen, dat is ook mooi meegenomen. Na het eten begrijpen we waarom het zo goedkoop is want de douche doet het voor geen meter, ja het koude water wel. Maarja, het is hier wel lekker warm en we gaan straks lekker slapen. We gaan wel nog eerst even met Hélène haar ouders bellen die vandaag 27 jaar getrouwd zijn, gefeliciteerd!<br /><br />En oja, we hebben vandaag het record hoogtemeters verbroken: 1750meter!<br /><br />Weltrusten, slaap lekker en tot morgen!<br /><div><div><div><div> </div></div></div></div></div>Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-52712787391369280402010-12-14T15:53:00.003+01:002010-12-14T18:54:32.960+01:00Siles - Arroyo Frio 81km<em>Heey allemaal, <a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQeuyeBIMaI/AAAAAAAAGUA/zS2d_Q4t9Jc/s1600/14-12.1.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5550597247831912866" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQeuyeBIMaI/AAAAAAAAGUA/zS2d_Q4t9Jc/s400/14-12.1.jpg" /></a><br />wat waren wij heerlijk uitgerust, we waren dan ook allebei al wakker voor de wekker ging en we hadden er weer zin in. En vanavond zouden we in de tent gaan slapen en dat vonden we ook wel weer leuk! Lekker op de kamer ontbeten daarna de fietsen uit de invalidentoilet gehaald en om half9 zaten we op de fiets. Het was wel weer wat mistig maar we konden nog genoeg om ons heen kijken. We fietsen een beetje op en af en hadden allebei goede benen. We waren niet de enige die al druk in de weer waren, het is blijkbaar olijvenpluk tijd. Want overal stonden mensen wachten bij het verzamelpunt werden opgepikt in een jeep die vervolgens helemaal volgepropt werd met er achter een karretje met de nodige apparatuur om al die olijven naar beneden te halen en daar gingen ze op weg. Blijkbaar zijn er aardig wat mensen voor nodig want we hebben heel de ochtend niks anders gezien dan olijvenbomen Hélène vond dit wel grappig, Brian kan geen olijvenboom meer zien! En overal hoorden we het geluid van de machines om olijven uit de boom naar beneden te halen. Je kan dit met een lange stok doen maar dat is wel heel veel werk. Zo zijn er dus ook elektrische, lange stokken met een soort hark eraan. Het geluid is ongeveer hetzelfde als die van een elektrische zaag. <a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQeuyC9yeTI/AAAAAAAAGT4/S81d9o_nmGs/s1600/14-12.2.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 300px; FLOAT: right; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5550597240570149170" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQeuyC9yeTI/AAAAAAAAGT4/S81d9o_nmGs/s400/14-12.2.jpg" /></a><br /><br />In een plaatsje halen we wat boodschapjes als we het dorpje uitrijden wordt Brian in de afdaling haast aangereden door een vrouw die zo haar auto achteruitsteekt zonder zelf maar te kijken. Gelukkig kon Brian nog op tijd remmen en de vrouw deed net of er niks aan de hand was.<br />We drinken een kopje thee tussen de olijvenbomen. We fietsen weer verder en de omgeving verandert langzaamaan de olijvenbomen maken plaats voor bossen met anderen bomen. En we komen in een nationaal park terecht we fietsen over een klein weggetje langs het water (stuwmeer) eerst zijn er nog wat auto’s waarvan 50% de boswachters zijn. Maar als het Siesta is word het al een stuk rustiger en komt er zelfden een auto langs. De omgeving is echt prachtig! Jammer dat het wat bewolkt is, want hierdoor kunnen we niet heel ver kijken. Toch genieten we van de mooie uitzichten en vinden we het wel een beetje op Noorwegen lijken. <a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQeux4UjxLI/AAAAAAAAGTw/LcZEWMj-8YU/s1600/14-12.3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5550597237712864434" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQeux4UjxLI/AAAAAAAAGTw/LcZEWMj-8YU/s400/14-12.3.jpg" /></a><br /><br />De stokbroden lijken steeds groter te worden, eerst aten we beiden met gemak 1 stokbrood op maar nu krijgen we deze met moeite weg, Brian is er zelfs een beetje misselijk van. We fietsen weer verder met een volle maag en Hélène heeft de hik. Brian verbaast zich erover dat deze hik altijd zo hard is.<br />In het park zijn allemaal picknickplaatsjes waar je bij sommige ook kan kamperen, het ziet er allemaal heel leuk uit. En ook komen we heel veel campings tegen maar die zijn nu uitgestorven.<br /><br />Op een gegeven moment hebben we haast een botsing met 3 reeën die vlak voor ons oversteken, we kunnen ze heel goed zien en dat is wel erg leuk! Maar er zijn er nog meer, er volgen er nog twee die ook op het laatste moment toch nog snel voor ons oversteken. Eentje blijft er achter en durft blijkbaar niet, maar hopen dat hij zijn vriendjes nog terug heeft gevonden. Later zien we er nog 4 in het bos en ook zitten de bomen hier vol met eekhoorntjes en heeeeeeél veel vogeltjes.<br /><a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQeuxmcLZlI/AAAAAAAAGTo/nF8GY3t8sfA/s1600/14-12.4.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5550597232912983634" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQeuxmcLZlI/AAAAAAAAGTo/nF8GY3t8sfA/s400/14-12.4.jpg" /></a><br />De weg gaat heel de dag een beetje op en af, en als we in het plaatsje komen waar een camping schijnt te zijn hebben we deze al vrij snel gevonden. We hadden op internet opgezocht of deze heel het jaar open zou zijn en we hadden geluk want dat was deze ook. Maar toen we bij de receptie kwamen bleek het geen camping meer te zijn maar een vakantiepark. Dus hier kunnen we de tent niet opzetten, wel kunnen we een kamer huren dus besluiten we dat te doen. En dit blijkt een heel schattig huisje te zijn, vooral aan de buitenkant (vind Hélène).<br /><br />Dit was het weer voor vandaag, Toedeloe!</em>Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-61119001619414140622010-12-13T16:41:00.002+01:002010-12-13T16:43:43.929+01:00Puerto de Barrancazo - Siles 56km<div><br />Hoi Hoi!<br /><br />Zo hebben jullie even geluk, al de tweede blog van vandaag!<br /><br />Vanochtend was het best wel fris, de thermometer gaf maar 4 graden aan. Dus met een extra thermolaag aan kwamen we de tent uit. Het was nog donker en met de hoofdlamp op poetsten we onze tanden, braken de tent af en ontbeten. <a href="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQY-5RKzkZI/AAAAAAAAGTg/V84P54MDzlk/s1600/13-12.1.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5550192744362906002" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQY-5RKzkZI/AAAAAAAAGTg/V84P54MDzlk/s400/13-12.1.jpg" /></a>Om kwart over 8 waren we al weer klaar en toen was het gelukkig een beetje licht geworden. Dik aangekleed reden we de eerste 10km naar beneden over heel slecht wegdek waardoor we steeds aan het remmen waren om zoveel mogelijk kuilen te ontwijken. En ja als je beneden ben, kan je weer naar boven, naar de laatste berg boven de 1400meter, namelijk de Puerto de las Crucetillas, 1450meter hoog. De eerste kilometer was gelijk wel pittig en omdat we zoveel kleren aanhadden, stikten we zo wat. Dus we waren nog een kilometer onderweg naar boven of er werd al weer een verkleedshow gedaan, thermobroek uit, jas uit, handschoenen uit en muts af. Hehehe, zo gaat het wat beter omhoog. De kilometers die daarna volgen zijn wat minder zwaar en we hebben de tijd om eens goed om ons heen te kijken. We klimmen uit een vallei omhoog en aan beide kanten naast onze rijzen de bergen op met eerst nog bomen en daarna alleen maar rotsen. De laatste twee kilometer zijn weer pittig maar dan staan we op de top waar we een schitterend uitzicht hebben over de bergen die voor ons liggen.<br /><br />De afdaling naar beneden is steil, hobbelig en bochtig dus<a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQY-5JfFcmI/AAAAAAAAGTY/hmXNvhpSbWA/s1600/13-12.2.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5550192742300480098" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQY-5JfFcmI/AAAAAAAAGTY/hmXNvhpSbWA/s400/13-12.2.jpg" /></a> het is goed uitkijken. Maar na een klein kwartier staan we veilig 450meter lager. We rijden nog een klein stukje naar een dorpje en drinken daar een kopje thee en plaatsen gelijk even de blog, die we gisteren niet konden plaatsen. Daarna doen we nog even boodschappen en beginnen aan de volgende beklimming de Puerto de Arsenal, 1150meter hoog. We starten al op bijna 1000meter dus het is een fluitje van een cent en voor we het weten staan we al weer bij een bord dat de top aangeeft. Weer even een jasje aan en dan suizen we weer 10km lang naar beneden waar we snelheden van tegen de 60 halen, best wel kicken! Het landschap is ook weer zo veranderd sinds gisteren. Reden we gisterenochtend nog door een westernvlakte, 50km later midden in een gebergte en nu rijden we door een mooie vallei met ontelbare olijfbomen. Het continue wisselen van landschap maakt deze route toch echt geweldig!<br /><br />Na nog een klein heuveltje rijden we de provincie Andalusie binnen, waarvan de provinciehoofdstad Malaga is! Dus we hoeven alleen nog maar door Andalusie te rijden deze reis. We doen sowieso allerlei dingen voor het laatst, we fietsen vandaag bijvoorbeeld voor de laatste keer op maandag, we hebben hoogstwaarschijnlijk voor de laatste keer boter gekocht, voor de laatste keer ketting gesmeerd en ga zo maar door. Toch best raar als je zo’n lange tijd ben weggeweest en dan nu allemaal dingen voor het laatst aan het doen bent. Nog even iets grappigs tussendoor. We zijn erachter gekomen dat Brian zijn beenhaar op z’n bovenbenen is weggeschuurd door zijn broek.<br /><br />Om 1uur komen we in het plaatsje Siles en hebben we al 56km op de teller staan, maar nog niet gegeten dus gaan we maar lekker ergens eten omda<a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQY-4iDYquI/AAAAAAAAGTQ/5Gb81qgo5S0/s1600/13-12.3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5550192731715316450" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQY-4iDYquI/AAAAAAAAGTQ/5Gb81qgo5S0/s400/13-12.3.jpg" /></a>t het nu toch al 1uur is en omdat je hier pas vanaf ongeveer 1uur aan tafel kan. We komen terecht bij een hotel restaurant waar we de enige zijn. We krijgen een mooi tafeltje bij de oude haard en man die de tent runt is een aller-vriendelijke man. Hij praat alleen wat onduidelijk en bij het bestellen gokken we maar een beetje. Maar als we besteld hebben laat hij ons niet met rust, hij vertelt hele verhalen, wil het routeboekje van Brian wel eens zien en wijst aan wat muy bonito(heel mooi) is en hoe je het beste kan fietsen. Daarna zet hij de TV aan en laat ons een dvd zien van de omgeving hier waarin hij ook wat vertelt over de plaatselijk keuken. Daarnaast krijgen we een salade en brood van huis. Als we dan eindelijk ons eten krijgen blijft hij naast de tafel staan met een vragende blik van: ‘en en is het lekker?’. Het is ook echt ontzettend lekker, als voorgerecht hebben we macaroni, hoofdgerecht een stuk vlees met aardappelschijfjes en een geroosterde paprika en als toetje vla met kaneel.<br /><br />Ondertussen is de tijd niet blijven stilstaan en eer dat we klaar zijn is het al half 3. Het ziet er hier mooi uit en het is gezellig dus waarom zoude<a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQY-4f-tfwI/AAAAAAAAGTI/YA2TMpOooaM/s1600/13-12.4.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5550192731158839042" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQY-4f-tfwI/AAAAAAAAGTI/YA2TMpOooaM/s400/13-12.4.jpg" /></a>n we hier ook geen kamer nemen, we hebben toch geen haast? En we hebben tenslotte gisteren ook verder gefietst dan had gemoeten. Als we daarna ook nog eens vragen om een kamer is de man helemaal in zijn nopjes, vol trots laat hij eerst een tweepersoonskamer zien en daarna moeten we ook nog even de suite zien. De suite is inderdaad erg mooi met keuken, jacuzzi en een terras dat uitkijkt over de vallei maar wij vinden een eenvoudig kamer ook goed. De rekening opmaken duurt een tijdje maar dan heb je ook wat. De fietsen krijgen ook een mooi plekje, de invalidentoilet..<br /><br />Nu hebben we weer lekker een douche, die mis je toch wel na een dag, en een hele mooie kamer. Straks gaan we nog even een boodschapjes doen en dan maar uitrusten want morgen moeten we weer verder!<br /><br />Groetjes van ons..<br /><div><div><div> </div></div></div></div>Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-20038860074563829592010-12-13T10:47:00.003+01:002010-12-13T10:52:25.107+01:00Barrax - Puerto de Barrancazo 92km<div><br />Heey allemaal,<br />Ja dit wel een beetje jammer want nu zijn we een dag later maar we hadden geen bereik. Niet met de telefoon en dus ook niet met het internet. Maar bij deze dan toch nog de blog van gisteren=)<br /><br />Heerlijk geslapen weer en om half9 zaten we op de fiets. Het viel ons op dat de Spanjaarden niet zo heel spraakzaam zijn maar vandaag hadden ze <a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQXsT-HxfWI/AAAAAAAAGTA/Vu9l9JmeyW4/s1600/12-12.1.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5550101943641275746" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQXsT-HxfWI/AAAAAAAAGTA/Vu9l9JmeyW4/s400/12-12.1.jpg" /></a>er blijkbaar zin in, want toen wij onze fietsten optuigden kwam er een man naar ons toe die vertelde dat hij dezelfde fiets als ons had en dat hij afgelopen zomer op IJsland had gefietst. En zo hebben wij weer een nieuwe reis voor op ons to-do-lijstje.<br /><br />De eerste kilometers vonden we allebei een beetje saai, zeker toen we weer in een mistbank terecht kwamen en we dus helemaal niks zagen. Maar al vrij snel was deze weer verdwenen en konden we wat verder kijken. Nog steeds was het landschap niet echt denderend wel zagen we een nieuwe verandering we reden door kleine dorpjes en hier waren de huisjes ineens wit in plaats van steen bruin. Best grappig om te zien. Langzaam fietsten we naar boven en het was niet heel koud maar ook niet super warm dus de handschoenen gingen weer aan. Na 30km kwamen we weer op een via verde, een oude spoorweg omgebouwd tot fietspad, en hielden we even een theepauze. Toen we daar stonden werden we zowaar weer aangesp<a href="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQXsTgNv6NI/AAAAAAAAGS4/RdPzTz6vr10/s1600/12-12.2.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5550101935613274322" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQXsTgNv6NI/AAAAAAAAGS4/RdPzTz6vr10/s400/12-12.2.jpg" /></a>roken door een fietser deze had ook wat bagage bij zich en was 5dagen aan het fietsen, morgen moest hij weer aan het werk vertelde hij ons. Hij was onder de indruk van onze reis en fietsten weer verder.<br />De via verde ging heel langzaam omhoog en was een onverhard fietspad heel dit pad zijn wij door niemand ingehaald kwamen we alleen fietsers tegen die dus naar beneden fietsten. En alhoewel wij het steeds een beetje warmer kregen omdat het zonnetje langzaam tevoorschijn kwam zaten de Spanjaarden dik ingepakt met mutsen, sjaals en dikke skihandschoenen op de fiets.<br />Genoeg bankjes langs de weg dachten wij om lekker te eten, maar toen we honger kregen was er natuurlijk niks te bekennen. Wel zagen wij een informatiebord dus gingen daar is op kijken daar stond op aangegeven dat er geen picknickplekjes meer zouden komen dus besloten we dan maar lekker op de grond te gaan zitten. Jammer dat blijkbaar niet alle picknickplaatsjes op het bord stonden want nog geen kilometer verder stonden genoeg bankjes.<br />Ook had deze via verde weer genoeg tunnels, 11 in totaal. En donker dat het daarbinnen was, wij waren dus erg blij met onze fietsverlichting die het prima doet.<br />Als we even later stil staan worden we zomaar weer aangesproken door twee Spanjaarden op de fiets. Hun eerste vraag is (in het Spaans) waarom fiets je h<a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQXsTJj-yEI/AAAAAAAAGSw/Vn3LKvMqz40/s1600/12-12.3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 300px; FLOAT: right; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5550101929532508226" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQXsTJj-yEI/AAAAAAAAGSw/Vn3LKvMqz40/s400/12-12.3.jpg" /></a>ier en niet op de grote weg, dat is toch veel makkelijker? Nou maar dit is toch veel leuker! Hij heeft een hoop vragen en vertelt ons ook dat er op een van de passen die we nog moeten doen heel veel sneeuw is gevallen. Maar liefst een meter sneeuw, wij maar hopen dat dit allemaal gesmolten is.<br /><br />Als we een beetje bovenaan zijn, zijn we toch best wel blij dat we weer een beetje naar beneden kunnen en over de gewonen weg dus het is een echte afdaling. En ineens zijn we al in het dorpje waar we eigenlijk wilde overnachten, maar het is kwart over 2 de zon schijnt heerlijk warm. We hebben helemaal geen zin om al naar binnen te gaan. Dus kopen we een nieuwe voorraad water bij de benzinestation en fietsen we verder. Brian zelfs in zijn korte broek, dat geloof je toch niet? Half december en het is zo lekker weer dat je in een korte broek kan fietsen. Hélène houdt haar lange broek lekker aan en vind het een beetje overdreven hoor;).<br /><br />We gaan omhoog, flink omhoog! Maar het is een prachtige omgeving en praten zelfs over het plan om te gaan wildkamperen. Het volgende dorpje licht 7km verder en 200meter hoger en als we daar aankomen is het eigenlijk nog veel te vroeg om naar binnen te gaan. We willen niet! Dus fietsen we verder, vandaag gaan we wildkamperen. In het routeboekje staat beschreven dat er genoeg picknickplaatsjes zijn waar je vrij kan kamperen dus dat vinden we wel leuk. <a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQXsS9EbxSI/AAAAAAAAGSo/218LqcjtA30/s1600/12-12.4.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5550101926178964770" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQXsS9EbxSI/AAAAAAAAGSo/218LqcjtA30/s400/12-12.4.jpg" /></a><br />Natuurlijk gaan we wel weer flink omhoog maar we zoeken naar een leuk plekje en hebben het prima naar ons zin. De zon schijnt heerlijk we zijn inmiddels op een grote rotsvlakte gekomen en het is er heerlijk rustig. Op heel af en toe een auto en de schapenboer met zijn schapen en geiten is er niemand te bekennen.<br /><br />We fietsen verder en verder, maar vinden nog geen plekje. Waar zijn nou al die picknickplaatsjes? En als we kijken voor een plekje in de bosjes zien we alleen maar heel veel bordjes, verboden terrein.<br />Dus fietsen we maar gewoon door, op een gegeven moment komen we op een plekje wat wel zou kunnen. Maar het net niet helemaal is. Dus fietsen we maar weer verder omhoog, omhoog en omhoog. En daar komen dan eindelijk die picknickplaatsjes in zicht, maar als we goed kijken vinden we dit toch niks. Vlak l<a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQXsS22khxI/AAAAAAAAGSg/6fSMUJAb5tg/s1600/12-12.5.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5550101924510205714" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQXsS22khxI/AAAAAAAAGSg/6fSMUJAb5tg/s400/12-12.5.jpg" /></a>angs de weg en 2meter verder weer zo een bord: “coto privado de caza” Dus fietsen we toch maar weer verder en vragen ons af, hoe gaat dit goed komen. We komen op 1430 meter de top van Puerto del Barrancazo. Wat doen we? Verder naar beneden of serieus een plekje zoeken. Het plekje is eigenlijk ineens snel gevonden, niet het mooiste plekje ooit maar prima voor nu. Over een uurtje is het ook al donker dus word de tent opgezet, even snel een beetje wassen eten maken en dan duiken we de tent in. Prima plekje op maar liefst 1400meter!<br /><br />Dat was het weer voor vandaag, tot vanavond;)<br /><br /><div> </div></div>Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-52777351448408656762010-12-11T17:37:00.003+01:002010-12-11T17:47:47.045+01:00Olmedilla - Barrax 89km<div>Hallo!<br /><br />Ten eerste zijn er weer heel veel mooie nieuwe foto’s op Picasa te bekijken voor de liefhebbers!<br /><br />De beste plaats om te slapen blijft toch wel ons e<a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQOqWPCtDdI/AAAAAAAAGSY/Do2Fr7yfPtQ/s1600/11-12.1.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5549466464822300114" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQOqWPCtDdI/AAAAAAAAGSY/Do2Fr7yfPtQ/s400/11-12.1.jpg" /></a>igen huisje, de tent! S’ochtends is het wel erg donker om eruit te moeten want de zon komt pas om kwart over 8 op maar wij willen toch graag om half 9 op de fiets zitten. En nadat we de spulletjes gepakt hebben en ontbeten blijkt dat we het kamperen nog niet verleerd zijn, want als we op onze horloges kijken blijkt het pas kwart over 8 te zijn. Vanochtend is Brian er ook achter gekomen dat de laatste tijd er wat dingen van hem missen, het blauwe schoonmaakdoekje wat altijd zo trouw onder zijn spin zat is nergens meer te bekennen. En het ergste, hij is zijn pet vergeten, waarschijnlijk bij de laatste rustdag. Dus als jullie zijn haar nou een beetje gek vinden zitten, dan weet je waardoor het komt.<br /><br />Het weer was weinig verandert ten opzichte van gisteren, sterker nog, het was nog veel mistiger geworden. Dus toen we weggingen zagen niet veel meer dan een paar honderd meter, en daarbij kwam er continue nevel op ons neer, niet echt heel fijn. Maar ja je moet toch verder, dus hebben we even de turbo aangezet en 2uur later als de mist langzaam wegtrekt staat er meer dan 35km op de teller en zien we wat meer van het landschap. Maar wat we zagen was niet heel bijzonder, het is een grote vlakte. En als je dan door schitterende bergen heb gefietst een paar dagen <a href="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQOqV3DseiI/AAAAAAAAGSQ/HrNr2tt2YZQ/s1600/11-12.4.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5549466458384005666" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQOqV3DseiI/AAAAAAAAGSQ/HrNr2tt2YZQ/s400/11-12.4.jpg" /></a>terug is dit toch een beetje een tegenvaller. Maar goed, het is vlak, de wind staat schuin in de rug en zo’n makkelijk dagje is toch ook niet erg denken we en gaan na een lekker kopje thee weer verder.<br /><br />Als we even later in een plaatsje komen staat er eindelijk weer eens een ‘grote’ supermarkt aangegeven, het is een klein stukje omrijden maar zo’n supermarkt hier is heel bijzonder, dus hebben we het er graag voor over. Daarbij is het morgen zondag dus moeten we grootste inkopen doen want op zondag zijn alle winkels hier gesloten. Het karretje is dan ook helemaal volgeladen en even later staan we buiten o.a. met 6 stokbroden(om 2,5 dag door te komen) en weer eens lekkere tortellini’s want die hebben we ook al een tijdje niet op. De zon is inmiddels ook goed doorgekomen en de handschoenen gaan uit en Brian zijn muts gaat af waardoor zijn out-of-bed-look te voorschijn komt. Hij merkt daarbij wel terecht op dat er zelfs gels te koop zijn die een zo’n look creëren en dat hij het zelfs zonder gel kan.<br /><br />Omdat er een wegafsluiting is op onze route zijn we eigenlijk al de hele ochtend aan het omrijden, nou is dit niet heel erg veel maar toch. De wegen zijn minder leuk, kaarsrecht en er wordt best wel hard gereden. Gelukkig is het wel zaterdag en hebbe<a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQOqVYW03EI/AAAAAAAAGSI/zdEZq4QlKXE/s1600/11-12.3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5549466450142747714" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQOqVYW03EI/AAAAAAAAGSI/zdEZq4QlKXE/s400/11-12.3.jpg" /></a>n we daar in het begin niet zo heel veel last van, naarmate de ochtend vordert wordt het wel erger. Als het bijna lunch is komen we weer op de route die een kanaal volgt waar geen auto’s mogen rijden. In het boekje stond al geschreven dat het wel eens saai langs het kanaal zou kunnen zijn maar wij dachten nou dat zal toch wel meevallen, voor even een vlakke weg is toch best fijn? Maar als wij er zelf nog geen 5km langsrijden snappen we wat er bedoelt wordt. Het is echt saai, aan beide kanten van het kanaal staan bomen waardoor je helemaal niks kan zien. Er ontbreekt ook een vangrail waardoor je nog goed op moet letten dat je niet zomaar het kanaal in rijdt. We maken er dus maar een ‘race-kanaal’ van en zo zijn we er zo klaar mee eigenlijk. Halverwege komt nog wel even een leuk stukje waar we door een tunneltje moeten onder de weg door maar dat staat vol water, nadat we met steen gemeten hebben hoe diep het is gokken we erop, en het gaat….. net goed!<br /><br />In de verte zien we al langzaam weer de bergen verschijnen waar we over twee dagen doorheen rijden en even later zien we de afslag naar het plaatsje waar we willen slapen. Het is nog maar 3uur maar we hebben al wel 89km op de teller me<a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQOqVJmu6TI/AAAAAAAAGSA/xX07mQJh5HQ/s1600/11-12.2.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5549466446182934834" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQOqVJmu6TI/AAAAAAAAGSA/xX07mQJh5HQ/s400/11-12.2.jpg" /></a>t een gemiddelde van bijna 19km/p/u, dit hebben we sinds de Po-vlakte niet meer gehaald. Een zenuwachtige man checkt ons in, in het (truckers)hostal en we blijken een mooie kamer te hebben met WiFi dus kunnen we die paar uurtjes die we vandaag over hebben onszelf prima vermaken. Als we uit het raam kijken lijkt het hier net een westernfilm, een grote lege zanderige vlakte met af en toe een struik, daarbij zit we ook nog echt in een zo’n soort dorpje die je in films ziet, best grappig dus!<br /><br />We zijn allebei al gedoucht en ga zo lekker eten!<br /><br />Groetjes van ons.<br /><div><div><div> </div></div></div></div>Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-48091817592839783452010-12-10T16:43:00.003+01:002010-12-10T17:40:26.061+01:00Cuenca - Olmedilla 65km<em><br /></em><div><em>Heey allemaal,<br />Bedankt weer voor de reacties, het was inderdaad een schitterende dag gisteren. En wij hadden ook zeker niet verwacht dat we Spanje zo mooi zouden vinden!<br /><br />Gisterenavond hebben we bij de Macdonalds gegeten, daar hadden we zoveel trek in! Brian had op zijn GPS gezien dat de Macdonalds ‘maar’ 1,5km lopen zou zijn. Dus dat is maar een kwartiertje, zei hij tegen Hélène om haar over te halen om <a href="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQJMbUpTIpI/AAAAAAAAGFg/gW-bfPz_Gvc/s1600/10-12.1.jpg"><em><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5549081723155980946" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQJMbUpTIpI/AAAAAAAAGFg/gW-bfPz_Gvc/s400/10-12.1.jpg" /></em></a>niet te gaan fietsen. Dus wij lopend richting de Macdonalds maar dan is dat best nog een eindje, zeker als je honger hebt. En bijna dachten we dat er gewoon geen Macdonalds zou zijn, maar gelukkig zagen we toen toch de M en konden we lekker gaan eten. We waren er om kwart voor zes prima tijd voor een Nederlander om aan tafel te gaan, voor de Spaanse blijkbaar niet want wij waren de enige die een Big-Mac gingen halen rond dit tijdstip, dat kan je je toch niet voorstellen dat je om kwart voor zes een Macdonalds binnen gaat en dat je dan niet tot de deur in de rij hoeft te staan?<br />En het leuke was ook nog ze hadden een Monopoly spel waarmee je prijzen kan winnen, dus wij zaten al gelijk ik zou wel de geldprijs willen winnen of de televisie. Maar ja die hebben we niet gewonnen, wel een gratis ijsje!=)<br /><br />Vanochtend een half uurtje langer geslapen want we hoefden niet ver te fietsen en toen we buiten kwamen was het iets bewolkt maar het zag er wel naar uit dat we heel mooi weer zouden krijgen. Eerst moesten we een stukje de stad uit waardoor we over een drukke weg moesten maar al snel draaiden we deze weg af en kwamen we op een fijne rustige weg. En kwamen we in een heel ander landschap dan gisteren, heel uitgestrekt zie eerste foto. We gingen een stukje omhoog kwamen iets boven de duizend meter en gingen weer naar beneden toe. En toen zag Hélène een hele grote vogel in een van de akkers staan. Eerst dacht Brian nog dat het een steen was maar we gingen toch maar even dichterbij kijken en daar stond inderdaad een grote roofvogel, twee zelfs. En er kwam nog een derde aanvliegen, foto’s zijn wat lastig om te maken zeker als ze weglopen als je dichterbij wil komen. Maar het was wel echt heel leuk om te zien!<br /><br />We fietsten weer verder en kwamen ineens tussen grote rotsen terecht, eigenlijk snap je dan niet waar die vandaan komen omdat het zo een groot verschil is ineens. En daar zagen we bovenop die rotsen nog meer grote roofvogels zitten, die zaten daar lekker in het zonnetje een beetje te tukken denken wij. Deze foto is wel aardig gelukt, goed kijken op de tweede foto en je kan ook een beetje meegenieten. We fietsen nog een paar kilometers tussen de rotsen door en zien nog meer roofvogels en het blijft gewoon leuk!<br />Daarna komen we in een dorpje terecht en gaan we b<a href="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQJMbEbcnZI/AAAAAAAAGFY/8Cn3nP-rR90/s1600/10-12.2.jpg"><em><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5549081718802914706" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQJMbEbcnZI/AAAAAAAAGFY/8Cn3nP-rR90/s400/10-12.2.jpg" /></em></a>oodschappen halen, nou heb je even de tijd?<br />Supermarkten herkennen is al wat lastig want het zijn vaak kleine winkeltjes waar alleen op de deur staat: “supermercato”. Maar als je dan binnen komt blijven wij ons verbazen over hoeveel spullen ze in dat kleine winkeltje kunnen proppen. Ze verkopen er werkelijk alles van garen tot brood en luchtjes tot varkensogen (echt waar!) Dus lopen we de winkel door en halen onze normale spulletjes, we hebben vanavond wel trek in Nasi en omdat we op de camping slapen kunnen we dus lekker vlees kopen. We gaan voor kipfilet en gaan in de rij staan en daar staan we vervolgens 20minuten in de rij. De klant voor ons gaat waarschijnlijk een feestje want ze heeft nog al wat nodig. En het gaat ook iets anders als bij ons, al het vlees moet namelijk nog gesneden worden en als je een halve kip wil word die gewoon even doormidden gehakt achter de balie. Tja, dat zijn wij niet echt gewend, je hoort het kraken van de botten en ziet tegelijkertijd een grote varkenspoot tussen het vlees in de toonbank liggen met daarnaast een lever en een stuk vlees met een oog erin. Erg smakelijk is het allemaal niet maar ja je moet ergens naar kijken. Toen de vrouw eindelijk alles had wat ze wilde hebben, alles gesneden was en wij dus aan de beurt waren. Vroegen we om 250gram kipfilet in kleine stukjes. Nou dat is wel een beetje gek, maar 250gram? En dan ook nog van die kleine stukjes? Wat ga je daar nou mee doen, dat is toch veel te weinig? Nee zo was het echt prima echt zo klein en nee we hoeven ook niet meer vlees. Waren wij even snel klaar;).<br /><br />Daarna aten we buiten in het zonnetje ons stokbr<a href="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQJMa8i9NCI/AAAAAAAAGFQ/h3VqFXqhJ0Q/s1600/10-12.3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5549081716686926882" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQJMa8i9NCI/AAAAAAAAGFQ/h3VqFXqhJ0Q/s400/10-12.3.jpg" /></a>oodje op en gingen weer verder op de fiets. We hadden gehoopt dat de zon lekker zou gaan schijnen maar het ging toch behoorlijk betrekken, de wind ging weer wat harder waaien en de zon was gewoon helemaal weg. We fietsen weer naar 1000meter en hoe hoger we kwamen hoe mistiger het werd, kleine druppeltje maar gelukkig geen regen. We willen wel kamperen hoor!<br />Achter een hek zien we nog een kudde reeën maar verder is er niet veel te zien dankzij de mist. Als we beneden komen zijn we alweer bijna bij de camping en twijfelen we nog even om dan maar naar binnen te gaan, maar dat vinden we eigenlijk ook niet leuk. Het is ook niet koud dus rijden we gewoon naar de camping en om vier uur staat de tent en hebben we allebei al lekker gedoucht. Best een kort dagje zo, maar dat is helemaal niet erg. Straks gaan we lekke nasi maken met kleine stukjes kip en morgen fietsen we weer verder!<br /><br />Toedeloe!<br /></em><br /><div> </div></div>Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-83766495627813072612010-12-09T16:05:00.002+01:002010-12-09T16:50:55.891+01:00Frias de Albarracin - Cuenca 90km<div>Hoi Hoi!<br /><br />Na een heerlijke nacht, en tenminste wat rustiger dan die nacht ervoor, werden we gewoon weer om 7uur wakker. Aankleden, tanden poetsen en een ontbijtje en we gingen er weer tegenaan. Toen we net wakker waren hadden we al stieke<a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQD6cf_XlsI/AAAAAAAAGFI/qXOwy2--ERw/s1600/9-12.1.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548710108451018434" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQD6cf_XlsI/AAAAAAAAGFI/qXOwy2--ERw/s400/9-12.1.jpg" /></a>m uit het raam gekeken, was de wind gaan liggen? Nee hor, hij blies misschien iets minder dan gisterenmiddag maar dat was het dan ook. Daarbij had het ook nog is flink geregend aan de weg te zien maar het was gelukkig wel droog toen we op pad gingen. De vrouw van dit hostal is een beetje een zenuwachtig type dus toen wij naar beneden kwamen en vroegen of ze de deur wilde open maken van de fietsen rende ze van hot naar her om dat zo snel mogelijk te doen, na een adios was ze ook heel snel vertrokken.<br /><br />Zoals ik al zei de wind was niet gaan liggen en hij bleek ook nog eens vol op de snuit te staan daarbij gingen we ook nog naar boven dus al gelijk was het flink trappen. Het was niet zo lang omhoog want na 6,5km stonden we al op 1650meter en dit was het hoogste punt van de dag. Vooral het laatste stukje naar de top was mooi, er hingen hele donkere wolken voor ons en daarbij leek het of de weg een paar honderd meter verder ophield, ‘het lijkt wel het eind van de wereld’ merkte Hélène terecht op(zie foto). Waarna Brian zei toen hij boven was: ‘he, de wereld gaat to<a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQD6cMARroI/AAAAAAAAGFA/uBRBfWdA4pM/s1600/9-12.2.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548710103086116482" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQD6cMARroI/AAAAAAAAGFA/uBRBfWdA4pM/s400/9-12.2.jpg" /></a>ch nog verder’. Bovenop maakte we bocht naar links en hadden schuin meewind, heerlijk. In tegenstelling tot de meeste beklimmingen waarna gelijk een afdaling volgt was dat een keer niet zo. We zouden een kilometer of 10 op een hoogvlakte van boven de 1600meter blijven rijden dus konden we die meewind wel even gebruiken.<br /><br />Na een paar kilometer kwamen we bij de oorsprong van de Taag(zie foto), nu denken jullie: ‘wat is dat nou weer?’ Nou dat is dus de grootste en langste rivier van heel Spanje, en die ontspringt dus op deze hoogvlakte. Ze hadden er een heel mooi monument neergezet, een ijzeren ridder en er waren heel veel informatieborden, zo weten wij nu dus ook dat de Taag 882,7km lang is, uitkomt in de Atlantische Oceaan, door twee hoofdsteden stroomt namelijk Madrid en Lissabon en dat je in dit gebied heel mooi kan wandelen. Daarna reden we verder en volgden we de Taag een klein stukje waarna we weer naar links gingen en weer een pas voor de wielen kregen. Al is dit wel een heel groot woord want het was maar een kilometer klimmen en toen stonden we op de Puerto de Cubillo 1617meter hoog. En hoger dan dit komen we niet meer. Bovenop hebben we lekker thee gezet, en dat was heel makkelijk want stormde het vanochtend <a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQD6bsW-k4I/AAAAAAAAGE4/hHJvBH-uZJ0/s1600/9-12.3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548710094591398786" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQD6bsW-k4I/AAAAAAAAGE4/hHJvBH-uZJ0/s400/9-12.3.jpg" /></a>nog, de wind was nu gaan liggen en we zouden er gelukkig de rest van de dag geen last meer van hebben. Na deze klim volgde wel een afdaling en zelfs een hele gevaarlijke stond er in ons fietsboekje. Wij vonden het wel meevallen en zoefden lekker neer beneden. Ook nog even een leuk feitje om te vermelden het is hier zo rustig fietsen dat wij dus na 28km nog maar 4 auto’s waren tegengekomen. En de eerste pas na 8km en dat kwam doordat Hélène een halve minuut ervoor zei:’he we hebben nog geen auto gezien’. Halve minuut later komt er een auto voorbij….<br /><br />Beneden in het dal komen we bij de volgende rivier uit de Jucar, en deze mogen we lekker 30km lang stroomafwaarts volgen dus dat betekent heel geleidelijk naar beneden. We kunnen ons niet herinneren dat we vanaf Girona zo’n makkelijk stuk hebben gefietst dan dit. We rijden continue boven de 20km/p/u en daarbij zingen heel hard met de muziek mee die we hebben opgezet. En we hebben geen muziek opgezet omdat het zo saai is, want goh wat is het weer ontzettend mooi vandaag. Het lijkt wel of het mooiste tot het laatst bewaard is voor ons. De wegen zijn rustig, het asfalt is perfect, de zon schijnt (af en toe), het is 15 graden en de natuur is overweldigend. Beter kan toch niet he? Daarbij zijn er ook nog is aardig wat bankjes aanwezig langs de kant van de weg of in dorpjes zodat we geen eens in de graskant hoeven te eten.<br /><br />Na het eten moeten we nog een klein bergje van 5km over. Bovenop kunnen we kiezen of we langs het Cuidad Encantada (de betoverende s<a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQD6bTjgoKI/AAAAAAAAGEw/28nHsH0Ftx4/s1600/9-12.4.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548710087933075618" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQD6bTjgoKI/AAAAAAAAGEw/28nHsH0Ftx4/s400/9-12.4.jpg" /></a>tad) gaan of langs Ventana de Diablo (het duivelsraam). Het eerste is een park vol met bijzondere rotsformatie en het tweede is een uitzichtpunt over het dal in een grot met een raam. We kiezen voor het duivelsraam, ook omdat het minder kilometers is. Na een leuke bochtige afdaling komen we dus bij het uitzichtpunt en dat blijkt geen verkeerde keuze. We moeten nog een stukje wandelen maar dan komen we in een grote grot met twee ramen waardoor je naar beneden kan kijken, waar ver onder je de rivier zich door het dal slaat. Na wat foto’s dalen we weer verder af en komen we weer uit bij de rivier die we verder volgen tot aan Cuenca.<br /><br />Het laatste stuk van de dag is het minst, de weg waar langs we rijden wordt steeds drukker en de auto’s rijden hier best wel hard. Maar we rijden nog steeds stroomafwaarts dus we schieten aardig op en voor we het eigenlijk door hebben rijden we al Cuenca binnen waar we links de ‘beroemde’ hangende huizen zien. Wij hebben<a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQD6bAGd3vI/AAAAAAAAGEo/mQxDoCIuHvE/s1600/9-12.5.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548710082710986482" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TQD6bAGd3vI/AAAAAAAAGEo/mQxDoCIuHvE/s400/9-12.5.jpg" /></a> zoiets al vaker in Spanje gezien maar hier blijken ze beroemd te zijn, het zal wel. We hadden al een hostal opgezocht op internet maar als we daar aankomen vertelt een chagrijnige vrouw ons dat er geen plaats is. Aangezien het een toeristische stad is, is er voldoende keuze en voor we het weten staan we al voor het volgende hotel. Een hele oude man checkt ons in, maar omdat hij bijna onverstaanbaar praat is het erg lastig te ontraffelen wat hij nou werkelijk bedoeld. Maar goed, even later staan de fietsen weer mooi binnen en hebben wij een kamersleutel. Goed toch!<br /><br />Nu gaan we even douchen en iets te eten opzoeken hier in het stadje.<br /><br />De groetjes weer!<br /><div><div><div><div> </div></div></div></div></div>Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-66910730965808071722010-12-08T15:59:00.003+01:002010-12-08T17:21:34.337+01:00Teruel - Frias de Albarracin 68km<em>Heey allemaal, <a href="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP-wQfdijaI/AAAAAAAAGEg/5x4u-zhkA9E/s1600/8-12.2.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548347063313534370" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP-wQfdijaI/AAAAAAAAGEg/5x4u-zhkA9E/s400/8-12.2.jpg" /></a><br />wat een leuke reacties weer en ook heel leuk dat we nog steeds ‘nieuwe’ reacties krijgen!<br /><br />Zo hadden we weer heerlijk geslapen. We waren wel een keertje wakker geweest want er was nogal wat herrie op straat. Maar zo druk als het vannacht was, zo rustig was het vanochtend toen wij vertrokken. Er was eerlijk waar nog geen winkel open, op een enkel cafeetje na. En dat terwijl we toch niet heel vroeg op de fiets zaten namelijk iets over half9. Omdat Hélène haar remblokjes nog even vervangen moesten worden. Dit is dan ook zo gebeurd maar dan moeten toch de spullen uit de tas gehaald worden. Het is best grappig want de laatste keer dat we de fietsen schoongemaakt hebben kunnen we ons eigenlijk niet eens meer herinneren. We hebben er ook gewoon geen zin in, ze zijn toch weer binnen twee dagen smerig. Dus hebben we wel afgesproken dat we dit thuis een keertje gaan doen. Dan nemen we er de hele dag de tijd voor en gaan alles helemaal schoonpoetsen, dus nu zijn ze gewoon vies tot Malaga.<br /><a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP-vn7Hm5eI/AAAAAAAAGEY/qPZrW7wNwA8/s1600/8-12.3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548346366363100642" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP-vn7Hm5eI/AAAAAAAAGEY/qPZrW7wNwA8/s400/8-12.3.jpg" /></a><br />Het eerste stuk ging echt heel makkelijk, we klommen best een stukje maar de wind waaide nog niet heel hard en het ging ook niet heel steil. Dus eigenlijk was het een makkie, we waren dan ook best verbaasd toen we ineens al 18km op de teller hadden staan. Maar daarna ging het ineens toch heel hard waaien, hoe dat kan weten wij eigenlijk ook niet. Misschien komt het gewoon omdat we toch al weer een stukje hoger kwamen en we op een aardige lege vlakte fietsten. Het was dan ook best even zoeken naar een beschut plekje voor de thee. Maar tegen een oude schuur in het zonnetje zaten wij prima om even bij te tanken voor weer de wind trotseerden;). <a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP-vnofvRoI/AAAAAAAAGEQ/-AnfH-5Vmyc/s1600/8-12.4.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548346361364039298" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP-vnofvRoI/AAAAAAAAGEQ/-AnfH-5Vmyc/s400/8-12.4.jpg" /></a><br /><br />We kwamen in een nationaal prak terecht waar het echt genieten was, grote rotsen. Hoge bomen die heen en weer gaan in de wind en dan het zonnetje in je gezicht. We komen bij een picknick plekje en eten ons stokbroodje aan een echt “bambam-tafel” zoals Hélène deze noemt. Het is namelijk een grote platte steen en dat vind Hélène wel erg leuk, dat is namelijk net als bij de Flinstones. Brian zegt dat hij dat nooit gekeken heeft maar vind het best grappig hoe Hélène daar aan tafel zit met de vuisten op tafel. <br />Als we verder fietsen komen we op het ‘topje’ namelijk 1365meter en gaan we een korte afdaling in. Eigenlijk vinden we dit best jammer want we moeten toch weer naar boven en waarom moet je dan eerst naar beneden. Toch is het best lekker om even de benen te laten rusten en naar beneden kan suizen. Beneden aangekomen komen we in een heel schattig stadje met een grote stadsmuur die nog grotendeels intact is, er l<a href="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP-vnS9GGCI/AAAAAAAAGEI/OL0Ny1qDZ18/s1600/8-12.5.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548346355581589538" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP-vnS9GGCI/AAAAAAAAGEI/OL0Ny1qDZ18/s400/8-12.5.jpg" /></a>euk om te zien. We fietsen door het dorpje heen onder een tunnel door want daarboven staan ook weer huizen gebouwd. Al snel fietsen we door hele hoge rotsen en is het weer heerlijk rustig, heel af en toe komt er een auto voorbij maar daar hebben wij helemaal geen last van. We blijven het zeggen maar Spanje is echt een prachtig land! <br />Als we hier fietsen zien we ook regelmatig roofvogels in groepen van 10 tot 15 boven de bergen vliegen. We weten nog steeds niet wat voor vogels het zijn, maar soms hebben we wel het idee dat het gieren zijn.<br /><br />De weg blijft stijgen en de wind blijft waaien het lijkt wel storm tegen we hebben inmiddels al 7dagen tegenwind en we vragen ons serieus of we nog 1dag wind mee zullen hebben?<br />We houden een kleine pauze bij een mooie waterval en eten een sinasappel, vitamientjes hebben we wel nodig! <a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP-vnB59GsI/AAAAAAAAGEA/q9ONdKLkYFY/s1600/8-12.6.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548346351005014722" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP-vnB59GsI/AAAAAAAAGEA/q9ONdKLkYFY/s400/8-12.6.jpg" /></a><br />We fietsen verder en als we een klein dorpje achter ons laten gaat de weg echt flink omhoog en na 4km flink stijgen komen we op 1557meter waar we een korte afdaling hebben naar de slaapplaats. We moeten nog doorfietsen want het lijkt erop dat het heel hard gaat regenen, alhoewel we overdag af en toe hele kleine mini-spettertjes voelen blijft het droog. Het hostel waar we slapen ligt aan de route en dit is een prima kamer voor een mooi prijsje. En slapen we op de hoogste slaapplaats van de reis namelijk 1440meter.<br />Strakjes lekker eten, slapen en morgen weer verder, volgens planning nog maar 10daagjes op de fiets! Weinig he?!<br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP-vm8WR62I/AAAAAAAAGD4/___MMvidQAE/s1600/8-12.7.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 300px; FLOAT: right; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548346349513206626" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP-vm8WR62I/AAAAAAAAGD4/___MMvidQAE/s400/8-12.7.jpg" /></a><br />Toedeloe! </em>Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-53159017140833448902010-12-07T18:45:00.006+01:002010-12-07T19:00:01.191+01:00Rustdag Teruel<div><div>Hallo Allemaal!<br /><br />Zo dit was dan onze een na laatste rustdag van de hele reis en we hebben misschien wel het minst gedaan van alle rustdagen. Gisterenavond hebben nog heel lang foto’s zitten kijken van het begin van de reis en gingen ‘pas’ om half 11 slapen, en dat is heel laat voor ons, als je nagaat dat we meestal al om 9uur in bed liggen. <a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP50eZRsKCI/AAAAAAAAGDo/DQAksoaYsZw/s1600/7-12.3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5547999856497010722" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP50eZRsKCI/AAAAAAAAGDo/DQAksoaYsZw/s400/7-12.3.jpg" /></a>We werden ook pas om half 9 wakker en bleven zomaar tot half 10 in bed liggen, er stond toch niet zo heel veel op de planning vandaag. Na ontbijten, wassen en aankleden gingen we het stadje in. Het weer was goed, alhoewel het bewolkt was, was het ruim boven de 10 graden en we hoefden alleen maar een vestje aan.<br /><br />Teruel ligt op de Camino de Cid, een handelsroute van ergens in de middeleeuwen, het was dus vroeger een rijke stad. Voor de rest zijn er veel kunstwerken te bewonderen van Moorse kunstenaars. We hebben gisteren al bij de Tourist Information een foldertje van het stadje gehaald en daar stonden maar liefst 46 dingen op om te bekijken. Dit bleken later ook de meest onnozele dingen te zijn, zoals een stenen pilaar. Maar goed, we begonnen dus bij een echt middeleeuws aquaduct die over de weg liep en dat was wel erg leuk om te zien. Daarna liepen we verder langs verpauperde huizen en gingen weer omhoog het historische centrum. Na twee torens en dri<a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP51z2UrvhI/AAAAAAAAGDw/EY3M7SbC0NE/s1600/7-12.2.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 300px; FLOAT: right; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548001324583075346" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP51z2UrvhI/AAAAAAAAGDw/EY3M7SbC0NE/s400/7-12.2.jpg" /></a>e kerken was de wandeling al zo goed als afgelopen en dat was wel geteld 45minuten later. Tja, en wat ga je dan de rest van de dag doen? Eerst maar een bakje koffie en thee met een croissant, trouwens zijn de drankjes hier in Spanje heel goedkoop, meestal maar een euro per stuk (en nee het zijn geen euro-knallers). Vervolgens hebben we nog wat winkels gekeken en zijn teruggelopen naar het hostal.<br /><br />Daar was ondertussen de schoonmaakster in onze kamer geweest en had weer netjes het bed opgemaakt. Ze moet wel raar hebben gekeken in de badkamer want daar hadden wij onze tent uitgehangen. Na een baguette met salami begon onze siesta, die bestond uit een spelletje doen, nog een spelletje doen en nog een spelletje doen. Kortom we hebben niet zoveel gedaan vandaag, ja uitgerust. Na heel veel spelletjes ben je toch wel een beetje melig geworden en ga je met je mooie borden op de foto. Aan het eind van de middag zijn we nog even boodschappen wezen doen en hebben nog een paar noodmaaltijden ingeslagen want de grotere supermarkten zijn toch spaarzaam op deze route en we hebben al meerdere malen moeite gehad om een goede avondmaaltijd bij elkaar te rapen dus hebben we nu maar rijstzakken ingeslagen die je alleen maar hoeft te koken zodat we tenminste altijd wat hebben als we een keer niks te eten hebben.<br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP50CJ5togI/AAAAAAAAGDY/C8A5ZwPKXnk/s1600/7-12.1.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5547999371333575170" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP50CJ5togI/AAAAAAAAGDY/C8A5ZwPKXnk/s400/7-12.1.jpg" /></a><br />Morgen beginnen we aan onze laatste echte etappe van Teruel naar Granada, 721km. Daarna is het nog maar 150km naar Malaga en dat vinden we niet echt een etappe maar meer een ‘ererondje’. Het eerste stuk van de komende etappe is nog wel zwaar, want we moeten nog over twee passen van meer dan 1600meter maar daarna wordt het allemaal wat minder bergachtig en hoeven niet meer zo hoog. We hopen dat we over 9 dagen in Granada zijn waar ook onze laatste rustdag is.<br /><br />Niet zo veel te vertellen vandaag dus, dat zal morgen wel anders zijn want dan zitten we weer lekker op de fiets!<br /><br />Groetjes.<br /><div><div> </div></div></div></div>Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-63552982870635323582010-12-06T20:00:00.004+01:002010-12-06T20:05:30.731+01:00Fortanete - Teruel 74km<em>Heey allemaal, <a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP0zvxWhKRI/AAAAAAAAGCg/jWUXydOBT8c/s1600/6-12.2.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5547647211784972562" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP0zvxWhKRI/AAAAAAAAGCg/jWUXydOBT8c/s400/6-12.2.jpg" /></a><br />ik zal nog even vertellen hoe het is afgelopen met ons avondeten want dat hadden we namelijk niet. De vrouw die de herberg verhuurde had ons verteld dat het supermarktje om vijf uur open zou gaan dus wij stonden om vijf uur op de stoep, maar die was hartstikke dicht. Wij nog even gewacht maar hij ging toch echt niet open en toen we het vroegen aan een vrouw op straat schudde die haar hoofd dat de supermarkt echt niet open ging. Dus wij vragen waar we misschien wat konden eten want vooral Hélène had echt geen zin in enkel rijst met een zakje nasimix. Ja misschien bij de bar, dus wij daar naartoe. Maar nee, daar konden we ook niet eten. Het meisje achter de balie was wel zo aardig om een paar mannen te vragen waar we dan terecht konden. En volgens een van die mannen konden we dus wel bij het restaurant terecht aan het begin van het dorp. Dus wij daar naartoe daar aangekomen zag het er best een beetje dicht uit. Maar Hélène zei, gewoon vragen! Dus wij vragen maar omdat deze man nogal onduidelijk Spaans sprak was het eerst een beetje vaag. Ja, we konden wel wat eten maar nu was de vraag wat? Brian dacht dat hij wel iets van kip bedoelde of schnitzel. Eigenlijk maakte het ons niet zo heel veel uit, maar de man vo<a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP0zvto6BFI/AAAAAAAAGCY/-4YPoTmHhlQ/s1600/6-12.3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5547647210788357202" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP0zvto6BFI/AAAAAAAAGCY/-4YPoTmHhlQ/s400/6-12.3.jpg" /></a>nd het prettig als wij precies wisten wat we te eten zouden krijgen. Dus verdween hij de keuken in en kwam terug met twee borden. Op de ene een rauwe kippenpoot en op de andere een rauw stuk vlees, wat gesneden aardappeltjes en een ei. Voor ons was de keuze snel gemaakt doe dat stuk vlees maar met dat ei! En wat was dat heerlijk, niet normaal! We hebben zitten smikkelen en elke kruimel opgegeten. En toen, konden we ook nog een toetje krijgen. Maar daar konden we uit 4dingen kiezen. Dus kwam de man weer met een bord: “soesje met chocola, fruit uit blik, een appel of vla” Brian ging voor de soesje en Hélène voor het fruit uit blik al met al een hele geslaagde maaltijd, dankzij deze vriendelijke man.<br />Daarna liepen we terug door het schattige dorpje die gezellig verlicht was (zie foto), dronken we een kopje thee op de kamer en ging rond negen uur naar bed. En terwijl wij naar bed gingen, zat de Spaanse familie net aan tafel voor de avondmaaltijd. <a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP0zKtCyIkI/AAAAAAAAGCQ/P5XywMs1NOw/s1600/6-12.4.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5547646574973297218" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP0zKtCyIkI/AAAAAAAAGCQ/P5XywMs1NOw/s400/6-12.4.jpg" /></a><br /><br />Toen we vanochtend wakker werden was het wel even balen want toen we naar buiten keken bleek dat het niet minder hard was gaan waaien en de wind was jammer genoeg ook niet gedraaid. Toen we buiten kwamen bleek wel weer dat het niet koud was en het leek erop dat het wel iets minder waaiden dan de avond daarvoor. Dus vol goede moed gingen we beginnen aan de hoogste top van de reis Puerto de Villaroya 1700meter! We begonnen al vrij hoog namelijk 1350 dus heel ver klimmen was dit niet en alhoewel de wind enorm hard waaiden waren we eigenlijk eerder boven dan verwacht. En maken we trots een foto wel allebei apart, want we konden niet de zelfontspanner gebruiken i.v.m. de harde wind. We moeten nog wel even vooruit met de camera;).<br />En dan beginnen we aan de afdaling, soms hebben we stukken moeite om recht te kunnen fietsen maar een afdaling is toch altijd leuk. <a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP0zKNr7YXI/AAAAAAAAGCI/ovHUWanAzLU/s1600/6-12.5.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5547646566555935090" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP0zKNr7YXI/AAAAAAAAGCI/ovHUWanAzLU/s400/6-12.5.jpg" /></a><br /><br />We fietsen door een klein dorpje en af en toe schijnt de zon nog! Als we een plekje vinden uit de wind voor de thee zitten we nog maar net of het gaat toch een beetje regenen. Maar dit is zo kort dat het eigenlijk al weer droog is als we verder fietsen. De wind blijft hard waaien en we fietsen naar een volgende berg Puerto de Sollavientos 1507meter. Weer naar beneden en weer naar boven berg waarvan we de naam niet weten 1530meter. Ik moet toegeven we hebben het wel even gehad met al die Puerto’s, misschien niet perse de Puerto’s maar meer de wind. Na de berg waarvan we de naam niet weten dalen we af en regent het tussen door nog <a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP0zJ13_LhI/AAAAAAAAGCA/mr5J0VRJIMI/s1600/6-12.6.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5547646560164064786" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP0zJ13_LhI/AAAAAAAAGCA/mr5J0VRJIMI/s400/6-12.6.jpg" /></a>een beetje als we beneden komen duiken we een restaurant in en eten als voorgerecht spaghetti en daarna een bord met aardappeltjes, kip en salade. Als nagerecht krijgen we een appel, prima maaltijd dus. We zijn weer aangesterkt en als we buiten komen schijnt het zonnetje en hebben we er weer zin in. Op naar de laatste van vandaag de Puerto de Cabigordo 1600meter.<br />Het waait nog steeds enorm hard maar de jassen kunnen uit en het landschap is toch wel ontzettend mooi, we genieten weer! Onderweg steekt er nog een soort berggeit over en dat is wel erg leuk om te zien. Natuurlijk weer geen foto want hij was veel te snel weer weg. <a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP0zJt5yuyI/AAAAAAAAGB4/Ql2huzFnPqc/s1600/6-12.7.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5547646558024153890" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP0zJt5yuyI/AAAAAAAAGB4/Ql2huzFnPqc/s400/6-12.7.jpg" /></a>Gisteren had Hélène er ook al heel ver weg tussen de rotsen 6gezien maar we weten allebei nog niet precies wat het nou eigenlijk is, maar het is wild dus dat is altijd leuk!<br />En we komen boven aan en daarna komt natuurlijk de afdaling, we houden weer een wedstrijdje en alhoewel Hélène eerder die dag voorstond haalt Brian haar toch weer in en haalt een snelheid van 61km en Hélène 60.1km.<br /><br />En al vrij snel komen we in het stadje Teruel waar het een drukte van belang is. Het schijnt een leuk stadje te zijn om te bezoeken en omdat Spanjaarden alles van hun eigen land willen zien, zijn die nu dus hier omdat ze een lang weekend vrij hebben. Wij gaan morgen dit stadje bekijken en hebben dus een rustdag. En dan fietsen we in de volgende etappe naar Granada hier houden we ook een rustdag en is het daarna nog maar twee dagen fietsen naar Malaga, het einde komt in zicht.<br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP0zJWU5NLI/AAAAAAAAGBw/uzUZ2fFiFrY/s1600/6-12.1.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 144px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5547646551695373490" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TP0zJWU5NLI/AAAAAAAAGBw/uzUZ2fFiFrY/s400/6-12.1.jpg" /></a><br />Toedeloe! </em>Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-22430287640931157502010-12-05T16:56:00.002+01:002010-12-05T17:03:04.871+01:00Morella - Fortanete 57km<div><br />Hallo Allemaal!<br /><br />Ten eerste allemaal gefeliciteerd met de verjaardag van Sinterklaas! Wij hadden onze schoenen de hele nacht bij de kachel staan maar toen we vanochtend wakker werden zat er jammer genoeg niks in. Zoals gisteren al verteld was het toch bes<a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPu3ELi6xXI/AAAAAAAAGBo/voDVZ62aSRc/s1600/5-12.5.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 300px; FLOAT: right; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5547228648483505522" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPu3ELi6xXI/AAAAAAAAGBo/voDVZ62aSRc/s400/5-12.5.jpg" /></a>t wel rumoerig toen we gingen slapen, maar we hadden allebei onze voorzorgsmaatregelen genomen, de ipod! En dat werkte heel goed, Brian heeft 3 nummers gehoord en toen sliep hij en Hélène 8. Kortom we hebben er niet zo heel veel last van gehad. En toen wij vanochtend dus wakker werden, was het doodstil. En nu dachten wij, kom we gaan is flink herrie maken, maar dat hebben we toch maar niet gedaan. Bij ons ontbijt ontwaakte de zolder langzaam aan, eerst hoorde je kinderen een beetje lachen en dan de ouders: ‘sttt!’ Maar even later was iedereen wakker en toen gingen wij precies weg, goed getimed zeg maar. Het ‘uitchecken’ was ook nog wel iets want even leek het erop dat ze Hélène haar paspoort niet konden vinden maar dat duurde gelukkig maar 5min. Het weer was niet denderend, bewolkt en een beetje regen maar het was een stuk warmer dan de afgelopen dagen.<br /><br />De etappe van vandaag is niet moeilijk te beschrijven, eerst 7km naar beneden daarna 43km omhoog naar een top van 1657meter en dan weer 7km naar beneden. Het eerste stuk ging lekker makkelijk en vanaf daar was het dus eigenlijk omhoog. De thermo-broek en de jas ging al snel uit en even later de handschoenen en muts ook. Het landschap is heel anders dan gisteren, de begroeiing die we gisteren nog zagen is nu compleet weg. Een paar struiken en voor de rest alleen maar rotsen en zand. De wind is gelukkig nergens te bekennen en we sch<a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPu3D_HnfjI/AAAAAAAAGBg/Pm5Ud6nOP2c/s1600/5-12.4.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5547228645147770418" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPu3D_HnfjI/AAAAAAAAGBg/Pm5Ud6nOP2c/s400/5-12.4.jpg" /></a>ieten aardig op. We hebben eindelijk weer thee dus drinken bij het middeleeuwse stadje Mirambel een lekker kopje. Daarna rijden we even het stadje door, het is heel leuk maar wel heel hobbelig omdat er geen een steen recht ligt. Daarna gaan we weer verder naar het volgende oude stadje, Cantavieja.<br /><br />Onderweg zijn er weinig auto’s te bekennen en als die er al zijn, zijn het vaak een paar achter elkaar en dat komt doordat het in Spanje een lang weekend is. En het lijkt erop dat dit een echt familieweekend is. Gisteren in het hostal zagen we al complete families, van kind tot oma. En ook hier op de weg rijden ze allemaal in colonne langs ons. Eerst komt de auto met opa en oma erin en daar achter een auto met een familie, dan nog een en dan nog een, afhankelijk van hoeveel kinderen ze hebben;). Na een kleine afdaling gaan we over een rivier en dan zien we heel hoog een stadje liggen, en ja hor daar moeten we naartoe. Via twee hele lange haarspeldbochten komen we in het stadje wat op maar liefst 1300meter ligt. In dit stadje willen we graag iets eten omdat we geen avondeten voor vanavond hebben maar als we twee restaurantjes afgaan, blijkt de ene gesloten open om half 2 en de andere serveert vanaf half 2. Dit komt ons niet echt heel goed uit, want het is kwart over 12 en we hebben nu al honger. We besluiten maar verder te fietsen brood te eten en we zien wel wat vanavond brengt.<br /><a href="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPu3Ds9ZDrI/AAAAAAAAGBY/y4UlK3HUWPI/s1600/5-12.3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5547228640273043122" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPu3Ds9ZDrI/AAAAAAAAGBY/y4UlK3HUWPI/s400/5-12.3.jpg" /></a><br />Na de lunch gaat het alleen nog maar hoger. Het is nog 7km naar de top, de eerste 4km zijn heel steil maar daarna vlakt het langzaam af. Maar hoe hoger we komen hoe harder het gaat waaien en als we eenmaal op een hoogte van 1600meter zijn stormt het, niet normaal. We hebben al onze krachten nodig om überhaupt onze fietsen op de weg te houden, en soms worden we gewoon omver geblazen dat we even voet aan de grond moeten zetten. De laatste drie kilometer gaan dan ook heel traag. Maar uiteindelijk worden we beloont en staan we op de Puerto de Cuarto Pelado op 1657meter ons een na hoogste top van de reis. Naar beneden gaat veel te snel en voor we het weten zitten we alweer op 1400meter en moeten we zelfs al weer omhoog. Na een klein stukje omhoog gaan we weer steil naar beneden. Alhoewel het bijna 8% naar beneden gaat stormt het zo hard dat we niet harder dan 20km/p/u halen. Compleet verwaait komen we dan ook aan in For<a href="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPu3DfOCF4I/AAAAAAAAGBQ/-hdCNWHChoA/s1600/5-12.2.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5547228636584744834" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPu3DfOCF4I/AAAAAAAAGBQ/-hdCNWHChoA/s400/5-12.2.jpg" /></a>tanete en ook al is het nog maar 3uur en hebben we nog maar 57km, we houden het voor gezien. We hebben al 1400 hoogtemeters en dat komt neer op bijna 25 hoogtemeters per kilometer, een vet record!<br /><br />In het plaatsje zijn een paar overnachtingsmogelijkheden, een hotel, een hostal en een herberg. Brian heeft vooral geen zin in een herhaling van gisteren en wil graag het hotel in maar Hélène wil toch wel heel graag naar de herberg. Brian gaat uiteindelijk overstag en we rijden naar het adres wat we op internet gevonden hebben om te vragen naar de herberg. Een oude vrouw zegt dat het inderdaad de herberg is en dat we even moeten wachten. Na even wachten komt er een jonger stel naar buiten die met ons meeloopt naar de herberg. Het is een echt typische huisje en we delen de herberg met een andere Spaanse familie, we hebben wel een aparte kamer.<a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPu3DdXtrpI/AAAAAAAAGBI/qSNMrtjRFis/s1600/5-12.1.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 300px; FLOAT: right; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5547228636088479378" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPu3DdXtrpI/AAAAAAAAGBI/qSNMrtjRFis/s400/5-12.1.jpg" /></a> Na de rondleiding pakken we onze spulletjes en gaan in de eetruimte zitten gezellig bij de Spanjaarden die hun befaamde siesta houden. Pa slaapt een beetje, ma leest een boekje en de kinderen zijn een spelletje aan het doen. Als het goed is er toch nog een winkeltje open hier in het dorp ook al is het zondag dus die gaan we straks is proberen te zoeken om toch maar wat te kunnen eten vandaag.<br /><br />Morgen staat de hoogste pas van de hele route op het programma, namelijk de Puerto de Vilarroyo, 1701meter hoog. We hopen dat het wat minder gaat waaien, of dat de wind een beetje draait;).<br /><br />Iedereen een fijne avond met de Sint gewenst!<br /><br />Ps. mooi gedicht, cool dat die piet zo zijn best heeft gedaan.<br />Ps2. omdat onze dongel geen internet kan vinden zitten we hier in de ijskoud op straat (waar wifi is) om toch maar de blog te plaatsen, Erwin zou zeggen: wifi-zwervers!<br /><br /><div><br /><div><div><div> </div></div></div></div></div>Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-45273208035621006512010-12-04T18:39:00.002+01:002010-12-04T19:48:49.453+01:00Bot - Morella 84km<em>Heey allemaal, <a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPqMkx3n2DI/AAAAAAAAGBA/b21CH8NYORI/s1600/4-12.1.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5546900454550001714" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPqMkx3n2DI/AAAAAAAAGBA/b21CH8NYORI/s400/4-12.1.jpg" /></a><br />vanochtend toen we wakker werden, hadden we toch wel even moeite om eruit te komen. Het was ook zo een lekker en vooral warm bed. Maar toch zaten we om half9 op de fiets en toen we buiten waren, had Hélène al gelijk zoiets van: “hé, het is helemaal niet zo heel koud!” Alsnog was het best fris dus de handschoenen, mutsen en dergelijke bleven dan nog wel lekker aan. We konden de eerste 21km over een fietspad de Via verde genoemd ofwel de groene weg. En dit was zeker een hele mooie weg, het was een oude spoorbaan geweest en nu dus een fiets/wandel-pad. Ideaal want nu konden we in alle rust genieten van het uitzicht. De weg ging iets omhoog maar we konden alsnog aardig doorfietsen. En ook mede omdat we omhoog gingen en het zonnetje lekker scheen konden we al na een kilometer stoppen want we hadden het erg warm! Dus werd er een laagje uitgetrokken en konden we weer lekker doorfietsen. Dit fietspad had ook maar liefst 8tunneltjes waar we doorheen moesten, we waren al gewaarschuwd in het routeboekje en op de Benjaminse-site (=site van routeboekje) dat de lichten niet altijd goed werkten. Nou hebben wij prima lichten, maar zodra wij de tunnel in kwamen gingen de lichten automatisch aan dus konden wij het prima zien.<br /><br />Na 21km gingen we er vanaf maar eerst hielden we nog een kleine pauze, omdat we nog steeds geen thee hadden gekocht (we vergeten het gewoon steeds) konden we alleen maar water drinken en dat vonden we allebei toch wel erg jammer. We fietsten weer verder over een autoweg waar het toch nog lekker rustig was. En kwamen in een dorpje waar we toch wel even opzoek moesten naar een supermarkt, want morgen is het zondag en we hadden eigenlijk niks meer in onze tassen om te eten. Maar we wisten niet zeker of er wel een supermarkt zou zijn, dus gingen we eerst naar de bakker voor maar liefst 8stokbroden. Daarna naar de groente/fruitboer, de drogist, een ander klein winkeltje voor koekjes en toen kwamen we een heel klein supermarktje waar we dus thee konden kopen en andere benodigdheden. We hadden het wel in een rap-tempo gedaan en voor zover we weten<a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPqMkgS1AGI/AAAAAAAAGA4/R0Q_FRdqQIA/s1600/4-12.2.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5546900449832271970" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPqMkgS1AGI/AAAAAAAAGA4/R0Q_FRdqQIA/s400/4-12.2.jpg" /></a> hebben we dan ook alles. Maar wij vinden een supermarkt toch wel iets handiger.<br /><br />We fietsen het dorpje uit en gingen langzaamaan weer naar boven toe, vandaag moesten we naar 1259meter en dat is het hoogste punt tot nu toe. Maar eerst naar 800meter en daarna weer een stukje naar beneden en dan zou de echte klim gaan beginnen.<br />En wat was het zonnetje heerlijk warm, we waren dan ook wel een beetje verbaasd toen we ineens sneeuw langs de weg zagen liggen. Waar komt dat nou vandaan?<br />We eten ons stokbroodje langs de kant van de weg en kunnen niet geloven dat het zulk heerlijk weer is, we hoeven gewoon niet supersnel te eten om het koud te krijgen het is gewoon lekker in de zon.<br />We fietsen weer verder en het landschap wordt steeds maar mooier en mooier, wat is Spanje een prachtig land. Hier komen we zeker nog wel een keertje terug!<br />We komen langs een berg waar veel gieren zouden moeten zitten, maar helaas zien wij die niet. Later zien we wel heel veel roofvogels om een andere berg vliegen wat ook erg leu<a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPqMkS18IGI/AAAAAAAAGAw/eXGerwlVGeI/s1600/4-12.3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5546900446221443170" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPqMkS18IGI/AAAAAAAAGAw/eXGerwlVGeI/s400/4-12.3.jpg" /></a>k is om te zien.<br /><br />We fietsen op en af en uiteindelijk gaat dan de klim beginnen! Brian is zelfs een beetje zenuwachtig want zo hoog zijn we nog niet geweest. Hélène hoopt alleen maar dat het boven niet te koud is. Maar het gaat prima, als snel zitten we allebei in ons ritme en alhoewel we grotendeels in de schaduw fietsen is het niet te koud. Als we bijna boven zijn komen we wel in de volle wind en aangezien we twee keer een stuk naar beneden moeten is het net alsof je aan het skiën bent zonder jas. Maar als je dan weer naar boven fietst ben je zo weer opgewarmd. En dan zijn we ineens boven en staat er zelfs een bord met het hoogste punt, dus daar moet natuurlijk wel even een foto van gemaakt worden. Omdat we zo hoog zitten waait het hier echt loei hard, dus na een snelle foto gaan snel de jassen aan en suizen we naar beneden. Oplettend dat we niet van de weg afgewaaid worden. Dan komen we in een plaatsje waar we wel willen overnachten we zien gelijk een toeristeninformatie dus daar gaan we even vragen. Nee alles is vol zegt de vrouw achter de balie. Waarop Hélène een beetje verbaasd reageert: “vol?” Ja er is een lang weekend van vijf dagen, iets met een feestdag. Maar ze weet ons toch 1hotel te vertellen die misschien plek heeft. Dus wij daar na<a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPqMj1lSjyI/AAAAAAAAGAo/KvZwAz8L1GU/s1600/4-12.4.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5546900438366981922" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPqMj1lSjyI/AAAAAAAAGAo/KvZwAz8L1GU/s400/4-12.4.jpg" /></a>ar toe, maar deze is toch wel iets te duur zeker omdat we nog een andere optie hebben 4km verderop een jeugdherberg. Dus we fietsen daar naartoe en dat gaat erg snel want we gaan weer naar beneden dus binnen 10min hadden we het al gevonden. We gaan vragen of er plek is, weet ze niet. Ja de vrouw van de receptie is winkelen dus we moeten maar een halfuur wachten. Eigenlijk hebben we geen halfuur want als er geen plek is is het over een halfuur donker. We staan een tijdje te dubben over wat te doen als de vrouw ineens aan het bellen is. En ja, er is plek en het kost maar 9euro per persoon. Wij zijn allang blij, het maakt ons ook helemaal niet uit ook al moeten we met jan en alleman op een kamer.<br /><br />We hebben de kamer voor ons alleen en hebben net heerlijk gedoucht en ons eigen pannetje eten gemaakt. Want ze gaan hier pas om half9 eten dus dat is veel te laat voor ons. Ik zal nog wel even uitleggen hoe de kamer eruitziet. Het is een grote zolder en daar staan kleine kamertjes in ie enkel met een wand zijn afgeschermd van de rest. Je hebt dus wel privacy maar aangezien het dus feestweekend is hier, zit heel de zolder vol met gezinnen. Dus er rennen hier heel veel kinderen over de gang, zingen liedjes en tellen tot tien (in het Spaans). Best rumoerig dus en aangezien ze pas om half9 gaan eten vermoede<a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPqMjt9zxRI/AAAAAAAAGAg/TK5WDloGJaQ/s1600/4-12.5.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5546900436322338066" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPqMjt9zxRI/AAAAAAAAGAg/TK5WDloGJaQ/s400/4-12.5.jpg" /></a>n wij dat het voorlopig nog niet stil word. Maar we vinden het eigenlijk wel grappig, zo maak je nog is wat mee;).<br /><br />Tot morgen!<br /><br />Ps. Wat lief dat de Sint ook nog wat in de zak heeft gedaan (we zijn namelijk heel lief geweest dit jaar;)) </em>Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-1534490437385027152010-12-03T19:03:00.003+01:002010-12-03T19:06:29.698+01:00Vilanova de Prades - Bot 88km<div><br />Hallo allemaal!<br /><br />Vannacht hadden we dus eindelijk weer in de tent geslapen en dat op maar liefst 900meter! Om half 7 zaten we al in de tent en dan ben je het om 8uur al zat om te zitten dus na het tanden poetsen en het bed opmaken lagen we al om h<a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPkxKVhX-0I/AAAAAAAAGAQ/_umeWUaJq9E/s1600/3-12.1.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5546518469729057602" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPkxKVhX-0I/AAAAAAAAGAQ/_umeWUaJq9E/s400/3-12.1.jpg" /></a>alf 9 in bed. En voor de zekerheid hadden we toch maar een thermolaag kleren aan gedaan, en dit bleek niet verkeerd want het vroor maar liefst 5 graden. Vanochtend werden we al vroeg wakker omdat we er natuurlijk ook al om half 9 in lagen. Brian werd rond 6uur wakker omdat hij het een beetje koud had en Hélène werd even later wakker omdat ze gewoon uitgeslapen was. Het moeilijkste moment was toch wel dat we uit de slaapzak moesten om ons aan te kleden, want dat was heel koud. Gelukkig was de thermolaag al aan en de kleren konden er dan gelijk overheen. Nadat alle spullen opgeruimd waren en de bevroren tent in de zak zat, hebben we ontbeten waar we gisteren gegeten hadden, namelijk in het afwashok, want daar was het nog een beetje warm. Vervolgens gingen we allebei nog even naar de WC want daar was het nog warmer en konden we onze afdaaluitrusting aandoen. Toen we dan eindelijk op de fiets zaten leek het wel of we gingen skiën. En even later voelde dat ook echt zo.<br /><br />We hadden op de top van de berg geslapen dus konden het eerste stuk gelijk naar beneden. Normaal gesproken is dat wel een lekker beg<a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPkxJ_RcR9I/AAAAAAAAGAI/mrAO7HItoyk/s1600/3-12.2.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5546518463756650450" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPkxJ_RcR9I/AAAAAAAAGAI/mrAO7HItoyk/s400/3-12.2.jpg" /></a>in van de dag maar nu was het gewoon te koud om af te dalen. We waren dan ook blij dat er af en toe een stukje omhoog bij zat en daar reden we dan met een grote versnelling op om zo warm mogelijk te worden voordat we weer naar beneden gingen. Af en toe stoppen we ook even om een foto te maken want het wat is het hier onbeschrijfelijk mooi. We kunnen eerst alleen aan de linkerkant kijken (want rechts is de bergwand) maar dat is al heel mooi, overal rotsen die geërodeerd zijn tot de raarste vormen en dieptes dat je geen eens het dal kan zien. Als we even later een klimmetje opgaan, waarbij we het zo warm krijgen dat eerst de capuchon afgaat, dan de muts af en vervolgens de handschoenen uit, komen we uit op een bergkam. Alles gaat boven weer aan en dan rijden we op de bergkam waar we nu ook naar rechts kunnen kijken, waar we een hele grote vlakte zien met aan het eind daarvan bergen met sneeuw. We vinden het allebei een van de mooiste landschappen waar we tot nu toe door heen zijn gefietst, we weten gewoon niet waar me moeten kijken.<br /><br />Jammer genoeg slaan we even later linksaf en zet de afdaling zich verder voort en deze keer met hoge snelheid. Gelukkig is het wegdek weer <a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPkxJTD-LHI/AAAAAAAAGAA/zdlkrc9BkQc/s1600/3-12.3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5546518451888991346" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPkxJTD-LHI/AAAAAAAAGAA/zdlkrc9BkQc/s400/3-12.3.jpg" /></a>prachtig en is er geen auto te bekennen (de eerste 30km komen we 4 auto’s tegen) dus suizen we naar beneden. Halverwege stoppen we even om op te warmen in de zon want de handen zijn ijskoud geworden. Ook eten we gelijk maar een koekje want we zijn geen barretje tegengekomen waar we wat konden drinken en aangezien onze thee op is kunnen we ook zelf geen thee zetten. Daarna gaat het in dalende lijn, met af en toe een klimmetje, naar het dal van de Ebro dat het laagste punt voor ons zal zijn tot Malaga, namelijk 30meter. In de afdaling hadden we al gemerkt dat het langzaamaan was gaan waaien en als we beneden komen blijkt het zelfs bijna te stormen, en ja die blijken we helaas weer tegen te hopen. In Asco, een plaatsje aan de rivier de Ebro, staat er al 57km op de teller en besluiten we een lekker pizzatje te gaan eten binnen. Helaas is die een beetje smakeloos maar we kunnen er toch weer tegenaan.<br /><br />Om uit het dal te komen moeten we natuurlijk weer omhoog, dit gaat eerst over een iets rustigere weg maar na 10km komen we wee<a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPkxJPLXoZI/AAAAAAAAF_4/XMUwqiRjPDI/s1600/3-12.5.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5546518450846278034" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPkxJPLXoZI/AAAAAAAAF_4/XMUwqiRjPDI/s400/3-12.5.jpg" /></a>r op een hele drukke weg uit, de vrachtwagens razen voorbij, de wind staat pal in het gezicht en het loopt vals plat omhoog. Kortom het was afzien. Af en toe kijk je met een schuin oog naar rechts waar de windmolens staan maar die zijn nog steeds niet gedraaid en de wind waait nog steeds in je gezicht. Weer 10km later zijn we gelukkig van de drukke weg af, de tegenwind blijft maar het scheelt al een heel stuk dat de auto’s niet langs razen. Ook zien we weer hele mooie bergen voor ons liggen waar we morgen doorheen zullen fietsen. Na 88km komen we bij een hotel, en vinden we het wel genoeg, we hadden gehoopt om nog een dorpje verder te komen maar door de wind zitten we er allebei goed doorheen en morgen is weer een dag.<br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPkxIwuXeiI/AAAAAAAAF_w/8tnrN4AQ3pg/s1600/3-12.6.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 300px; FLOAT: right; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5546518442671569442" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPkxIwuXeiI/AAAAAAAAF_w/8tnrN4AQ3pg/s400/3-12.6.jpg" /></a><br />De prijs van het hotel valt een beetje tegen want zoals de meneer zegt zijn alle goedkopere kamers toch echt vol, maar daarvoor mogen de fietsen wel mooi in de garage staan. De kamer blijkt ook mooi te zijn, en de douche lekker warm. Al had Hélène eerst een lauwe douche maar toen kwamen we er achter dat de kachel op 25 stond. Omdat we vanmiddag al warm hadden gegeten eten we lekker een broodje op de kamer. En dan maar weer uitrusten want morgen staat er een hoge pas van 1259meter op het programma en zo hoog zijn we nog niet eerder geweest deze reis.<br /><br />Groetjes van ons!<br /><br /><div><br /><br /><br /><div><br /><br /><br /><br /><div></div></div></div></div>Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-9662033138953247062010-12-02T18:30:00.003+01:002010-12-02T19:18:46.913+01:00Igualada - Vilanova de Prades 78km<em>Heey allemaal, <a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPfihOD-3_I/AAAAAAAAF_o/y-9M5OQK8mQ/s1600/2-12.1.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5546150526468415474" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPfihOD-3_I/AAAAAAAAF_o/y-9M5OQK8mQ/s400/2-12.1.jpg" /></a><br />nadat we weer prima hadden geslapen gingen we naar beneden en waren we een beetje verbaasd want onze fietsen waren verplaatst. Maar gelukkig hadden we ze snel weer gevonden in de buffetzaal en konden we toch lekker gaan fietsen. We reden het stadje uit en konden al snel (je raadt het al) weer naar boven toe. Het was behoorlijk fris dus het was niet zo heel erg want dan word je lekker warm. Na 17km kwamen we boven en hadden we een heel mooi uitzicht. Het landschap wordt wat uitgestrekter en dat kan je hier heel mooi zien (zie foto). Ook stonden er een hoop windmolens en dat vinden wij nooit heel fijn om te zien want dat betekent dat het er vaak veel waait. En natuurlijk heb je dan ook tegenwind en die zijn dan ook weer behoorlijk fris. Maar we gingen naar beneden en hadden bedacht dat we maar lekker binnen thee/koffie gaan drinken onze theezakjes zijn ook op en anders sta je daar maar in de kou met een beker warm water. En we vonden een klein cafeetje waar we eigenlijk de enige gasten waren, maar waar wel een heerlijk kacheltje aanstond zodat we fijn konden opwarmen. <a href="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPfigtFBgKI/AAAAAAAAF_g/E9irAjYy7VA/s1600/2-12.2.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5546150517614411938" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPfigtFBgKI/AAAAAAAAF_g/E9irAjYy7VA/s400/2-12.2.jpg" /></a><br /><br />Toen we weer verder gingen kwamen we gelijk een supermarktje tegen dus besloten we daar maar gelijk boodschappen te gaan doen omdat we niet zeker wisten of we deze nog wel tegen zouden komen. Daarbij waren onze tassen zo goed als leeg, dus deze moesten nodig aangevuld worden. Uiteindelijk vertrokken we een uur later pas weer uit het dorpje. Hoe dat komt weten wij ook niet maar we konden het al niet echt vinden in de supermarkt, de cassiere was niet de snelste en Brian was al twee keer naar de pinautomaat gelopen maar deze deed het niet. Dus moesten we maar opzoek naar een andere, hopen dat het daar wel zou lukken. Later op de dag vonden we een andere bank en daar konden we gewoon pinnen, dus dat is wel zo prettig.<br /><br />We gingen nog steeds overwegend naar beneden, maar wel op en af. Omdat het eigenlijk de hele dag best koud was werd er regelmatig wat anders aangetrokken. Aangezien je toch flink in beweging ben op de fiets krijg je het snel weer warm en als het dan een beetje te warm is moet de muts weer af, handschoenen uit, jas uit dunner jasje weer aan en ga zo nog maar even door. Hélène komt tot de conclusie dat ze gewoon niet echt geschikt is voor een muts. Want dan moet haar haar in een andere staart maar dat zit niet zo lekker. Met als gevolg da<a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPfigNmkL7I/AAAAAAAAF_Y/CGqCyqn_lcQ/s1600/2-12.3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5546150509165162418" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPfigNmkL7I/AAAAAAAAF_Y/CGqCyqn_lcQ/s400/2-12.3.jpg" /></a>t ze even later dr haar maar los doet, maar toen moest Brian weer heel hard lachen omdat het nogal wild zat. Een hoop gedoe dus, op de fiets;).<br /><br />Als we ’s middags een plekje zoeken voor de boterham zoeken we een plekje uit de wind, helaas zit de zon weer achter de wolken dus is het best wel fris. Met een extra trui en muts is het best te doen. Ook krijgen we bezoek van een poes die de salami ruikt en best graag een stukje wil. Wij vinden het zieleg dat ze in deze kou buiten moet blijven (daarvoor stond ze al voor haar huis te miauwen) dus krijgt ze een stukje salami en hebben wij wat extra gezelschap. Als de stokbroden op zijn en onze maagjes dus weer zijn verzadigd springen we snel op de fiets, want van stil zitten krijg je het ook maar koud.<br /><br />We fietsen een stuk over een drukkere weg maar zijn blij als we deze weer achter ons kunnen laten, we fietsen langs een mooi klooster en door landerijen. Langzaamaan gaan we weer <a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPfifBzOc_I/AAAAAAAAF_Q/Zdidn9giew0/s1600/2-12.4.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5546150488817169394" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPfifBzOc_I/AAAAAAAAF_Q/Zdidn9giew0/s400/2-12.4.jpg" /></a>naar boven en moeten we flink klimmen. De bergen worden ook weer wat ruiger en alhoewel de wind soms erg fris is, komt het zonnetje soms toch weer tevoorschijn en die is best lekker warm. En wat een klim zeg, het is best pittig en vooral het laatste stuk gaat erg stijl omhoog. Maar de uitzichten maken veel goed. En als we eindelijk boven zijn zien we al gelijk het bordje camping aangegeven. We weten nog niet zeker of we in de tent willen slapen met deze kou maar als we de camping op komen rijen zegt een man dat we gewoon een plekje kunnen zoeken en dat de receptie pas op 5uur opengaat dus dat we dan kunnen betalen. En weg is hij alweer, dus als we in een van de huisjes willen zullen we moeten wachten. We gaan eerst maar een kijkje nemen, douche is warm er is een soort keukentje waar we eten kunnen maken en de zon schijnt nog steeds. De keuze is snel gemaakt, na de tent opgezet te hebben gaan we eerst onder de douche en daarna maakt Brian voor de<a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPfid_LtUhI/AAAAAAAAF_I/ZzaYc3tVDPo/s1600/2-12.5.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5546150470934680082" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPfid_LtUhI/AAAAAAAAF_I/ZzaYc3tVDPo/s400/2-12.5.jpg" /></a> verandering het eten klaar. En dat smaakt prima, we eten dit op de grond in het keukentje op maar hebben dan toch best een koude kont.<br /><br />Nu zitten we lekker in de tent en besluiten dat we heel vroeg in de slaapzak gaan want het is best frisjes eigenlijk gewoon koud volgens ons vriest het echt buiten want als je inademt via je neus voel je dat het heel koud is.<br /><br />Toedeloe!</em>Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-72201034054741385492010-12-01T18:19:00.003+01:002010-12-01T18:58:20.067+01:00Tona - Igualada 72kmHallo Allemaal!<br /><br />Vandaag was in veel opzichten het tegenovergestelde van gisteren, zon en droog tegenover regen gisteren, wel wat druk op de weg tegen bijna geen auto gisteren. Maar goed laat ik met vanochtend beginnen.<br /><br />De overnachting was inclusief ontbijt en aangezien we al een hele koelkast hadden gezien met allemaal fruit en yoghurtjes verwachten we e<a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPaEIgDBHiI/AAAAAAAAF_A/tRUTdJCiajI/s1600/1-12.3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5545765272729755170" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPaEIgDBHiI/AAAAAAAAF_A/tRUTdJCiajI/s400/1-12.3.jpg" /></a>r heel veel van. Om 8uur konden we pas ontbijten dus is maar even de rommeltjes opruimen. En daarna weer terug naar binnen, we liepen gelijk naar de ‘ontbijtzaal’ (in onze ogen dan) maar er kwam een vrouwtje aan die zei:’nee ga maar hier zitten’. Dus wij gingen daar maar zitten dan, toen waren haar volgende vragen: ‘wil je thee of koffie, welke sap en welk croissant wil je?’ Het was dus precies als ons vorige Spaanse ontbijt, een croissant met een thee, hadden we ons hier nou zo op verheugd? De croissant was wel lekker warm maar de thee was veel te sterk. We zaten ondertussen het nieuws te kijken en daar zagen we dat er hevig sneeuwval was geweest in het Noorden van Spanje waar wij nog geen 2 dagen geleden waren. Precies op tijd heet dat. Aangezien we niet op een croissant kunnen leven en we ook geen brood hadden moesten we dus eerst nog eens op zoek naar een bakker, daarbij hadden de remblokjes het nog eens zwaar te verduren en die moesten ook nog eens vervangen worden. Kortom, het werd dus later. Nadat we een bakker gevonden hadden hebben we in een klein parkje ontbeten en Brian vliegensvlug de remblokjes vervangen. En daarna konden we eindelijk vertrekken.<br /><br />Het ging gelijk omhoog en na 8km zaten we al weer 350meter hoger op 917meter, dit zou ook het hoogste punt vandaag zijn. We zouden nu een afdaling van 25km krijgen, dus ons afdaaltenue ging aan en de nieuwe muts op. Helaas hadden we een snelle tegenwind waardoor er van een echte afdaling weinig sprake was, meer tegen de wind in t<a href="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPaEC1EhfZI/AAAAAAAAF-4/EhKWS7uhrlE/s1600/1-12.2.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5545765175294000530" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPaEC1EhfZI/AAAAAAAAF-4/EhKWS7uhrlE/s400/1-12.2.jpg" /></a>rappen met een aardige snelheid. Onderweg dronken we in een bushokje thee en sloegen we alvast het voedsel in voor de rest van de dag, dan hoef je in ieder geval niet meer naar een boodschappenwinkel te gaan zoeken. Na 40km kwamen we in de buurt van Manresa, een aardig grote plaats. Dit was ook goed te merken want langzaamaan suisde de auto’s non-stop langs. Midden in het plaatsje gingen we lekker op een bankje in de zon zitten om weer een heerlijke baguette naar binnen te werken. Er waren ook heel veel duiven en dit zaten continue te azen op de kruimels. Op het eind gooiden we alle kruimels neer en alle duiven vlogen erop. Erg grappig om te zien, vooral omdat ze ook echt ruzie aan het maken waren.<br /><br />Manresa was het laagste punt vandaag, 217meter, dus er moest weer geklommen worden en maar liefst 17km lang, maar niet zo heel steil. Het eerste stuk reden we omhoog en dan ook nog eens langs een superdrukke weg, en dit is wel echt heel vervelend, want je rijdt al zo langzaam en dan zit er ook nog een heel rits auto’s achter die aan het wachten zijn tot ze er voorbij kunnen. Gelukkig was dit maar een kilometer of 4 en daarna was de weg verbreed en reden we op de vluchtstrook. Het grappige is dat vlak daarna het opeens heel rustig was, de weg werd zelfs nog 3-baans maar het werd alleen maar rustiger. Tegen de wind in omhoog beukend hadden we aan onze linkerkant een heel mooi uitzicht op een rotsmassief wat de vorm van heel veel vingers gekregen had door erosie. Zeker met de zon er<a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPaECLL_3sI/AAAAAAAAF-w/7yYiO8eQ7k4/s1600/1-12.1.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5545765164051062466" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPaECLL_3sI/AAAAAAAAF-w/7yYiO8eQ7k4/s400/1-12.1.jpg" /></a>achter was dit heel mooi om te zien.<br /><br />En even later ben je alweer boven en kan je weer aankleden om naar beneden te gaan, met een lekker stuk chocolade in de mond. Deze afdaling is iets steiler dus hoeven ook niet mee te trappen en voor we het weten zijn we in het plaatsje Igualada het eindstation van vandaag. Het hotel is niet heel moeilijk te vinden en zo zijn we vandaag om half 4 al klaar. De kamer is niet heel denderend maar de fietsen mogen warm binnen staan. Zojuist hebben we weer lekkere tortelinni’s op de kamer klaar gemaakt en nu gaan we lekker uitrusten en misschien wel een potje kaarten, dat hebben we al lang niet meer gedaan. Iedereen die vanavond naar het 5-jarig bestaan van Merz gaat, veel plezier, en de goudzoekers zet ‘m op!<br /><br />Groetjes van ons!<br /><div><div></div></div>Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-8616550957860697462010-11-30T19:58:00.003+01:002010-11-30T20:03:36.671+01:00Girona - Tona 79km<em>Hola,<br />vannacht werden wij wakker van heel veel lawaai we wisten gelijk wat er aan de hand was want er zou een voetbalwedstrijd zijn die avond namelijk Barcelona tegen Real Madrid. Barcelona had Real Madrid met 5-0 ingemaakt en daar waren de Catalanen heel erg blij mee zo te horen. Een hoop getoeter en gejuich. Niet heel erg dat we wakker werden nu wisten we gelijk wie er gewonnen had en je draait je om en slaapt gewoon weer verder.<br />Dat over de Catalanen is ook wel even een grappig verhaaltje apart. Zoals jullie velen misschien wel weten is dat Brian Spaans spreekt hij heeft namelijk een thuisstudie gedaan en nu kan hij dus deze studie in praktijk brengen. Maar Brian heeft daar niet altijd zin in, dus zegt hij tegen Hélène: “nee, ze spreken hier geen Spaans maar Catalaans”. Eigenlijk gelooft Hélène dit niet omdat Brian liever heeft dat Hélène het contact met de mensen regelt. Maar we zijn er nu dus achter dat de meeste Catalanen ook gewoon Spaans spreken dus dit is heel jammer voor Brian maar nu hoeft Hélène dus niks meer te regelen;). Jammer is wel dat de mensen altijd tegen Hélène gaan praten (ook in het Spaans) waarop Hélène dan weer reageert wat zegtie? En als Brian dan in het Spaans verder praat met deze mensen, blijven de mensen toch proberen om met Hélène te praten. Beetje eigenwijs!;) <a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPVJ1zFcRQI/AAAAAAAAF-o/pOZscH9ZMsY/s1600/30-11.1.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5545419704771560706" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPVJ1zFcRQI/AAAAAAAAF-o/pOZscH9ZMsY/s400/30-11.1.jpg" /></a><br /><br />Maar goed we hadden weer lekker gegeten Hélène 7geroosterde boterhammen want ze hadden alleen wit houdbaar brood en dat is alleen geroosterd lekker. En Brian twee boterhammen (niet geroosterd hoe hij het weg krijgt weet ik ook niet) en twee bakjes met chocholade cornflakes en een heel klein beetje melk want dit was ook houdbare melk en ook niet heel lekker. Opzich een prima ontbijt hoor en we hebben ook een fruitje meegenomen voor onderweg, lekker hoor!<br />En toen we dan buiten kwamen bleek het niet heel lekker weer te zijn we hadden gedacht dat het wel mee zou vallen maar het regende toch aardig door. Maar we zouden vol goede moed beginnen, iets wat soms wel een beetje lastig is als het zo regent en het er totaal niet naar uitziet dat het ooit droog gaat worden. Maar we fietsen de stad uit en het eerste stuk is nog hartstikke vlak wel langs een drukke weg wat een beetje jammer is. Maar de andere optie was over een modderwegentje en daar hadden we nog minder trek in. Het kopje thee drinken we onder een afdakje en dapper beginnen we aan de klim van vandaag. We fietsen maar liefst 25km lang alleen maar naar boven toe. Het is jammer dat het nog steeds regent want we missen best veel van de omgeving dit toch best wel mooi is. Maar voordeel is dat er een rivier stroomt diep onder ons aan de rechter kant dus zo heb je wat te zien zeggen we tegen elkaar. Anders kijk je alleen maar naar dat asfalt en dat heb je na ongeveer 12000km ook wel gezien. Het is eigenlijk overal hetzelfde, gek hé! <a href="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPVJ1QV4c5I/AAAAAAAAF-g/g88HVv-ntgA/s1600/30-11.2.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5545419695445275538" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPVJ1QV4c5I/AAAAAAAAF-g/g88HVv-ntgA/s400/30-11.2.jpg" /></a><br />Inmiddels is het al kwart over twaalf en zijn we niet meer in een dorpje geweest sinds de koffiepauze en krijgen we echt honger. Maar ja je gaat niet echt voor de lol onder een boom zitten, ook niet echt droog. Dus stoppen we heel even en proppen een pakjes koekjes naar binnen, kunnen we weer even vooruit. Onderweg komen we wel een man en vrouw tegen die heel de auto hebben volgelanden met 5liter flessen die ze nu aan het vullen zijn uit een bron, het zag er wel heel grappig uit. Vrouw stond met een parapluutje de flessen te verwisselen als ze vol waren en de man zette deze vervolgens in de auto.<br />Uiteindelijk komen we dan in een klein stadje en hopen dat we een restaurantje kunnen vinden. En die vinden we, gelukkig! Als we binnen komen voelen we al gelijk de warmte van de houtkachel die aan staat, we moeten wel 5/10min wachten tot we kunnen bestellen. Uiteindelijk word dit 15/20min maar de gerechten worden daarna wel supersnel geserveerd. Hier kan je voor 10euro het menu van de dag eten, wat bestaat uit een salade, soep of pasta vooraf, daarna een hoofdgerecht kan je ook kiezen tussen twee stukken vlees en een toetje fruit, ijs of Catalaanse crème. We nemen allebei een salade en één van de stukken vlees en Brian als toetjes Catalaanse crème en Hélène ijs want dat zag er zo lekker uit. Het was ook heerlijk maar toch wel een klein beetje te koud.<br /><br />Als we bij de kachel onze regenpakken staan aan te trekken die wel weer lekker zijn gedroogd is het niet heel aantrekkelijk om naar buiten te gaan. Maar als we eenmaal op de fiets zitten en weer naar boven gaan hebben we het wel weer warm dus gaat het eigenlijk prima. <a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPVJ1FSQ0VI/AAAAAAAAF-Y/d5aptWvTzsM/s1600/30-11.3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5545419692477305170" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPVJ1FSQ0VI/AAAAAAAAF-Y/d5aptWvTzsM/s400/30-11.3.jpg" /></a>Langzaamaan lijkt het ook wat droger te worden dus dat is wel zo prettig. En we blijven maar naar boven fietsen, we dachten eigenlijk dat we niet hoger zouden gaan dan 800meter maar uiteindelijk komen we op 996. Wat Brian toch wel een beetje jammer vind want dit is net geen 1000meter, Hélène vind dit niet heel erg belangrijk.<br />Even een correctie we zijn waarschijnlijk niet helemaal duidelijk geweest, we hoefden vandaag nog niet naar 1700meter maar dit gaat wel deze ‘etappe’ gebeuren. Onze ‘etappe ‘ is dus tot de volgende rustdag en volgens planning gaan we dus over 3 of misschien zelfs pas 4 dagen over 1700meter.<br /><br />En dan kunnen we eindelijk een beetje naar beneden, het is inmiddels zo goed als droog maar de regenpakken blijven lekker aan want dat is wel lekker warm! Heel ver gaan we niet naar beneden want we maken en bocht en gaan de volgende berg weer op. En dan komen we (Brian ook weer blij) toch nog boven de 1000meter, 1010 meter om precies te zijn. En het is hier niet zo heel erg veel kouder als beneden voor ons gevoel. En er licht ook geen sneeuw, ook niet geheel onbelangrijk dit zijn toch wel dingen die ons een beetje bezig houden.<br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPVJ0zlzWsI/AAAAAAAAF-Q/1aZZbrS0OoQ/s1600/30-11.4.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5545419687727422146" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPVJ0zlzWsI/AAAAAAAAF-Q/1aZZbrS0OoQ/s400/30-11.4.jpg" /></a><br />Dan gaan we weer een beetje naar beneden maar ook weer naar boven en dan uiteindelijk komen we dan in het plaatsje aan waar we wilde overnachten. Er zou hier een camping open zijn maar we hadden weinig zin in een herhaling van de vorige keer (kamperen in de regen na een lange koude regendag) dus we zouden iets anders zoeken. Later bleek dat de camping toch dicht was en vinden we een lekker plekje in een hostel, waarom het een hostel heet is voor ons een grote vraag want zo goedkoop is het niet. Maar het kan ons vrij weinig schelen we willen alleen maar zo snel mogelijk naar binnen. Onder een warme douche en dan een lekker stokbroodje eten, daarna sluiten onze luiken waarschijnlijk heel snel.<br /><br />Tot morgen! </em>Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-70939186253717329932010-11-29T17:29:00.003+01:002010-11-29T19:03:19.194+01:00Rustdag GironaHallo allemaal!<br /><br />En dan wordt je weer wakker en dan heb je weer een rustdag. We hebben deze keer niet heel veel dagen gefietst maar we vinden het toch <a href="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPPVYvR8pNI/AAAAAAAAF20/79F2o3_HL1o/s1600/29-11.1.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5545010187208533202" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPPVYvR8pNI/AAAAAAAAF20/79F2o3_HL1o/s400/29-11.1.jpg" /></a>wel fijn dat weer een dag rust hebben, zeker omdat we vanaf morgen het binnenland in fietsen en dat betekent klimmen. Gisteren nog even gekeken hoeveel kilometer we nu nog precies moeten en hoe we op schema liggen. Nou dat is allemaal goed te doen, we moeten nog 1400km fietsen en hebben daar nog 3 weken voor.<br /><br />Bij de overnachting zit ook een ontbijt dus daar maken we zeker gebruik van. Rond 9uur gaan we naar beneden en daar kunnen we kiezen tussen geroosterde boterhammen of cornflakes. Brian gaat voor de cornflakes en Hélène voor de geroosterde boterhammen. We zijn hier niet de enige want er zitten ook andere mensen aan het ontbijt. Drie Engelse meiden, een oudere man een ouder stel. Brian snapt nu ook gelijk waarom de hostels gaan youth hostels meer heten want de helft die hier slaapt is allang niet meer jong. De oudere <a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPPVXvl_fzI/AAAAAAAAF2s/dOMTTE_WGtg/s1600/29-11.2.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 300px; FLOAT: right; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5545010170112737074" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPPVXvl_fzI/AAAAAAAAF2s/dOMTTE_WGtg/s400/29-11.2.jpg" /></a>man is ook zeer spraakzaam en zegt tegen iedereen: ‘morning’ met de blik in zijn ogen van praat terug tegen mij. Als een Engels meisje dat vervolgens ook doet is hij niet meer te houden en gaat alles vertellen wat hij doet. Bijvoorbeeld: man pakt zijn laptop en zegt tegen het meisje: ‘wel zwaar hor zo’n laptop, hij weegt wel drie kilo’. Man start zijn laptop op: ‘ik ga even de vluchttijden kijken, want ik vlieg vanmiddag naar huis’. Even stil en daarna begint hij foto’s aan het meisje te laten zien: ‘kijk er ligt sneeuw waar ik woon’. Het meisje antwoord over heel vriendelijk op. Maar goed het is wel vermakelijk zo tijdens je ontbijt.<br /><br />Buiten zien we allemaal mensen al met mutsen en handschoenen op lopen, dus het zal wel koud zijn, inderdaad twee graden. Wij doen dus lekker onze thermobroek aan, want we willen het vandaag echt niet koud hebben dat hebben we al te vaak op de fiets. Eerst maar weer eens naar de toeristeninformatie. We krijgen een hele mooie kaart met de dingen die er te doen zijn en de mevrouw levert ook nog commentaar, zo weten we precies waar we aan toe zijn, kortom een perfecte toeristeninformatie. Eerst hebben we zelf nog een heel boodschappenlijstje af te werken: een muts, overschoenen en campinggas. Daarvoor hebben we op internet al een aantal adressen opgezocht van intersports en fietsenmakers. Brian heeft totaal geen zin om te fietsen vandaag dus we gaan alles lopend doen. We komen langs d<a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPPVXESt75I/AAAAAAAAF2k/5I4WHLe4PSQ/s1600/29-11.6.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 300px; FLOAT: right; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5545010158489169810" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPPVXESt75I/AAAAAAAAF2k/5I4WHLe4PSQ/s400/29-11.6.jpg" /></a>e volgende winkels:<br />- Intersport 1, blijkt een skiwinkel te zijn<br />- Fietsenmaker 1, blijkt niet te bestaan<br />- Intersport 2, blijkt geen campinggas te mogen verkopen maar weet wel een andere zaak, we kopen er wel mutsen, allebei dezelfde, nummer 1 gevonden<br />- Fietsenmaker 2 , heeft overschoenen maar uit de jaren ’90 en passen niet<br />- Andere zaak, vinden we campinggas, nummer 2 gevonden<br />- Fietsenmaker 3, is ook spoorloos<br />En dan hebben we ondertussen al ruim 1,5uur gelopen en zijn we weer terug bij het hostel. Al is het nog maar half 12, we hebben toch wel honger en besluiten lekker een broodje te gaan eten. Ze verkopen hier nog steeds lekkere baguettes dus daar zijn we heel blij mee.<br /><br />Na het eten zoeken we op internet of er misschien een Decathlon hier in de buurt is om daar te kijken voor overschoenen. Er blijkt er een te zijn en even later zijn we, alweer lopend, onderweg naar de Decathlon, 3km verderop. Daar vinden we gelukkig overschoenen. Omdat overschoenen normaal voor wielerschoenen zijn moeten we wel een grote maat kopen, uiteindelijk wordt het maat 46/47 en deze past er net overheen. Op de terugweg gaan we even bij de Carrefour boodschappen doen. In de supermarkten koop je hier niet even een plakje ham maar gelijk een hele poot. We kunnen ons weer eens niet inhouden in de supermarkt en staan even later buiten met te veel boodschappen en 5 liter water,die we vervolgens nog naar het hostel moeten krijgen<a href="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPPVW2yKwoI/AAAAAAAAF2c/pdfaYWMmyS4/s1600/29-11.4.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5545010154862985858" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPPVW2yKwoI/AAAAAAAAF2c/pdfaYWMmyS4/s400/29-11.4.jpg" /></a>. Als we daar uiteindelijk zijn, zijn we wel toe aan een siesta. En met de laptop op schoot kijken we even een uurtje een paar flimpjes.<br /><br />Dan is half 4 en gaan we eindelijk aan het culturele deel van de dag beginnen. Omdat het maandag is zijn wel alle museums dicht (jammer, wilde we eindelijk is naar een museum gaan, niet dus!). Wel is er al wandelend veel te zien. We lopen door de joodse wijk en oude middeleeuwse straatjes om uit te komen bij een van de twee kathedralen van de stad. Ze zijn wel allebei dicht maar van de buitenkant zien ze er al mooi genoeg uit. Na een hele lange trap bereiken we de stadsmuur waar je 1,5km over kan lopen. Dit doen we dus ook en het is ontzettend leuk, we hebben hele mooie uitzichten over Girona en de bergen erachter. Als je de gerenoveerde stukken van de muur wegdenkt loop je bijna in de middeleeuwen rond, zelfs alle gaatjes in de muur waar ze vroeger door schoten zitten er nog in. Na een goed uur zijn we er klaar mee en komen we voor de derde keer vandaag uit bij het hostel. <a href="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPPVWpXVMtI/AAAAAAAAF2U/haEiNHIDYoc/s1600/29-11.5.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5545010151260762834" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPPVWpXVMtI/AAAAAAAAF2U/haEiNHIDYoc/s400/29-11.5.jpg" /></a><br /><br />Daar kunnen we lekker eten maken, aardappeltjes met peentjes en vis. Ook zetten we er weer nieuwe foto’s op. Deze serie is vanaf het vaste land van Frankrijk tot Girona, veel kijk plezier. Nu gaan de rommeltjes wat opruimen, want je kan een rommel maken in een dag joh! En gaan lekker vroeg naar bed,morgen beginnen aan de etappe Girona –Teruel 541km, halverwege moeten we de hoogste pas van de reis over, namelijk de Puerto de Villarroyo,1701meter. Maar we zijn na vandaag goed voorbereid, een extra muts en overschoenen!<br /><br />De groeten weer!<br /><div><div><div><div></div><div></div></div></div></div>Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-7619280865488408822.post-51194250606557105672010-11-28T20:04:00.004+01:002010-11-29T08:06:38.249+01:00Canadal - Girona 80km<em>Heey allemaal, <a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPKn_fDIE7I/AAAAAAAAF14/hZ3y5KDc9wQ/s1600/28-11.1.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 300px; FLOAT: right; HEIGHT: 400px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5544678800354710450" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPKn_fDIE7I/AAAAAAAAF14/hZ3y5KDc9wQ/s400/28-11.1.jpg" /></a><br />na weer heerlijk geslapen te hebben (vertel is wat nieuws;)) werden we vanochtend wakker en konden we een gaan ontbijten. De vrouw bij de receptie had ons al gewaarschuwd dat het niet heel veel zou zijn. En dat bleek ook zo te zijn het was namelijk alleen een kopje thee of koffie en dan kon je kiezen voor een zoet broodje. Wij hebben een lekker croissant op met jam en dat smaakte prima, daarna gingen we weer terug naar onze kamer en hebben nog een stokbrood gegeten want op 1 croissant kom je echt niet ver;).<br /><br />We waren weer dik aangekleed, Hélène had zelfs haar thermobroek onder haar gewone broek aan. Maar al snel voelden we dat het helemaal niet zo koud was als voorgaande dagen. En we gingen flink naar boven dus langzaamaan gingen de handschoenen en mutsen uit, thermobroek uit (wat nog een heel gedoe is aan de kant van de weg) en de jas ging uit. Wel moest gelijk de regenjas weer aan want het ging een beetje regenen. Maar dit viel gelukkig mee dus al snel konden de regenpakken weer uit en fietsten we zelfs zonder jas.<br />En vandaag zien we weer het prachtige landschap van Spanje en is het heerlijk rustig op de weg. We moeten een stukje klimmen naar (300meter) en we komen slechts 3auto’s tegen. Af en toe rijden we langs wat kleine dorpjes maar daar zien (horen) we alleen maar heel veel honden. Bij de meesten staan er minimaal 3 in de tuin. Grote, kleine alle soorten en maten. Ook komen we er een paar onderweg tegen maar waar die vandaan komen is ons een raadsel, misschien zijn het wel zwerfhonden.<br />Boven aangekomen trekken we toch maar even de jassen aan want naar beneden is het best fris. En het lijkt zelfs of het kouder is aan deze kant van de berg, wat best een beetje vreemd is want deze berg is zo hoog toch niet? <a href="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPKn9QyvyJI/AAAAAAAAF1w/9uR60vvnHig/s1600/28-11.2.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5544678762168174738" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPKn9QyvyJI/AAAAAAAAF1w/9uR60vvnHig/s400/28-11.2.jpg" /></a><br />We drinken een lekker kopje thee in een bushokje want het miezert af en toe een beetje en ook al gaat het lang niet zo hard dat de regenpakken aanmoeten, droog zitten is wel zo fijn!<br />We fietsen weer verder en komen in wat grotere dorpjes en die zijn toch wel erg leuk. Hele smalle straatjes, oude kerkjes en grappige huisjes. Een ander land is toch altijd leuk omdat je heel snel verschillen ziet, dit zorgt ook voor variatie en dat is helemaal leuk.<br /><br />Twee keer moeten we door het zand rijden omdat er een wegopbreking is en wat is het dan makkelijk want met de fiets kan je eigenlijk overal langs. En dan ineens fietsen we in de zon, dat is ook lekker zeg! Die maakt ons lekker warm, maar we moeten wel een beetje doorfietsen want dan zijn we echt uit de regen. Middageten houden we weer in een bushokje en daarna fietsen we weer lekker in het zonnetje. Nog steeds op en af, vlak zal het voorlopig niet meer worden;).<br /><br />Omdat ons water bijna op was zijn we blij als we een supermarkt tegenkomen die nog open is ook. Dus kopen we wat water en wat fruit. Brian gaat naar binnen en krijgt er zowaar lol in om Spaans te praten. <a href="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPKn8c8EmeI/AAAAAAAAF1o/4GnB2a9hzM8/s1600/28-11.3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 400px; FLOAT: right; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5544678748248644066" border="0" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_B_F8jS1dANU/TPKn8c8EmeI/AAAAAAAAF1o/4GnB2a9hzM8/s400/28-11.3.jpg" /></a><br /><br />Tegen de middag verdwijnt het zonnetje toch weer achter de wolken dus komen de jassen weer tevoorschijn. Je denkt misschien die twee houden een hele kleedpartij daar, nou dat is ook wel een beetje zo maar dat vinden wij helemaal niet erg.<br />De laatste 25km naar de stad is zonder fietsroute maar gaat prima, ook de Spanjaarden zijn heel rustig op de weg en rijden rustig om ons heen (misschien komt dit omdat het zondag is).<br /><br />In Girona aangekomen gaan we eerst opzoek naar de toeristeninformatie om te kijken wat de goedkoopste accommodaties zijn want campings zijn hier niet te vinden. Maar de toeristeninformatie is net een uur geleden dicht gegaan dus we moeten zelf opzoek. Nou hadden we wel een hostel gezien dus daar rijden we naartoe. En dat blijkt een prima plekje te zijn, we hoeven niet op een grote kamer (dus gewoon met zijn tweetjes een kamer) en er is beneden een grote zitplek en ook een keuken! Dat is helemaal fijn, want dan hoeven we niet zo stiekem te doen;).<br /><br />Dus we hebben lekker soort nasi gegeten en hebben nog draadloos internet ook, dus morgen worden er weer nieuwe foto's op picassa gezet.<br /><br />Toedeloe! </em>Brian & Hélènehttp://www.blogger.com/profile/00730179195239353955noreply@blogger.com5