De vrolijke toerist in Tromso

Hallo allemaal,

vandaag eindelijk goed nieuws de fietsen zijn gevonden, onze schatjes zijn echter nog niet bij ons. Maar we weten waar ze zijn en dat ze onderweg zijn en als het een beetje meezit zijn ze zelfs vanavond al in Tromso! We zijn ontzettend opgelucht dat we weten waar de fietsen zijn en dat ze onderweg zijn. Mede dankzij: (ik zal het even vermelden want dat is het wel waard;)) Mijn leetje (Hélène d'r vader) die naar ons weten verschillende nummers heeft afgebeld om er voor te zorgen dat iemand op zoek ging naar onze fietsen.

Goed ik zal nog even vertellen hoe onze verdere dag is verlopen. We lagen dus in die gehuurde tent, die we gehuurd hadden omdat onze tent inclusief matjes in de fietsdozen zaten. Omdat wij het zo handig vonden en ook i.v.m. het maximum gewicht van onze bagage. Blijkbaar was dit niet zo handig. Maar ja, je verwacht ook niet dat als je gaat vliegen met 2grote fietsdozen met een lengte van 2meter dat deze kwijtraken! Daar kwam ook nog bij dat alle andere overnachtingsmogelijkheden i.v.m. midzomernacht-marathon vol zaten. Gelukkig hadden we wel onze slaapzakken in onze 'gewone' bagage want ik zal je zeggen dat het best koud is hier. En het regent hier heel de dag en nacht en de volgende dag weer. Eigenlijk hebben we nog geen blauwe lucht gezien. Maar goed gelukkig hebben we allebei hele fijne regenjassen dus we kunnen het slechte weer trotseren;)

Vanochtend werden we dus wakker met allebei een koud hoofd en stres want je staat ermee op en gaat ermee naar bed. Hele senario's kwamen voorbij over omschakeling van reisdoel, want wat als de fietsen nooit meer kwamen? Dus na een langzame opstart gingen we naar Tromso om de tent weer terug te brengen en te bekijken wat te doen vandaag! Hélène had een aanplakbiljet gezien over een midzomerconcert in een kerk. Dat leek ons wel wat, dus na een snel broodje met de bus naar de kerk. Helaas kwamen we er in de kerk achter dat het een orgelconcert was (niet echt ons ding). Dus Brian heeft half zitten slapen en Hélène heeft maar een beetje zitten tobben over de fietsen. We waren blij toen we weer buiten stonden. Om te beginnen aan onze zelfverzonnen stadswandeling want het kaartje die we bij het VVV-kantoor hadden gehaald was een beetje verouderd. En toen kwam het verlossende telefoontje! Wat waren we blij! Toen Hélène aan Leo vroeg waar de zon nou is bleef, gaf hij antwoord met: "als de fietsen er zijn, komt de zon vanzelf" waarop Hélène zei dat ze al een klein zonnetje zag (..omdat de fietsen gevonden waren).
Daarna hebben we een hapje gegeten bij de Burger King en zijn we met de bus terug gegaan naar de camping. Nu zitten we in een trekkershut en bellen we vanavond om tien uur naar het vliegveld of de fietsen al aangekomen zijn met de vlucht vanuit Riga die om half tien aankomt.

Dus duimen maar weer;)

Tot morgen,

Liefs Brian & Hélène

Ps. we vinden het fijn dat iedereen zo met ons meeleeft!