Honningsvag - Repvag 69km

De dag begon vroeg voor ons, om precies 4:44 werden we allebei wakker van een hele harde storm die door het dal van Honningsvag waaide. De wind was die nacht gedraaid en waaide hard op rechterkant van de tent waardoor Brian, die rechts slaapt, met een tentdoek over zijn gezicht lag. Het was de ergste storm die Hélène in al haar fietsvakantie had meegemaakt (ja, zelfs erger dan die storm in Zweden)! Na af en toe een beetje slapen werd het toch uiteindelijk half 8 en was het tijd om eruit te gaan. Onze Italiaanse vrienden waren er ook al vroeg bij en zaten alweer luidruchtig thee te drinken en koekjes te eten, een echt ontbijt kon je het niet noemen. Er werden met gebaren verschillende vragen gesteld, over hoe de nacht geweest was en hoe mooi onze fietsen wel niet waren. Na 6 half verbrande broodjes was het tijd om in te pakken en met de regenpakken aan, meer tegen de kou dan de regen, vertrokken we naar het Zuiden.

De eerste stop was Honningsvag daar moesten we (veel te dure) boodschappen doen en een pinautomaat vinden. Dit ging allemaal redelijk gemakkelijk, het enige probleem was dat het alweer hard was gaan regenen. Na Honningsvag doken we 'de snelweg' op die we de komende 3 dagen niet meer zouden verlaten. Na een paar kilometer hadden we al de eerste van de vele tunnels die zouden komen. De eerste was 4440 meter, had een brede vluchtstrook en was goed verlicht. Uit de tunnel werden we weer getrakteerd op een storm tegen en een vieze miezerregen in het gezicht. Dit duurde gelukkig maar even, want het klaarde langzaam op en de wind kwam in de rug. Daarna kwam al snel de tweede tunnel die 6870 meter lang was en ons naar het vaste land terugbracht (de Noordkaap ligt op een eiland). Deze tunnel was een stuk gevaarlijker, hij het geen vluchtstrook en het was eerst een afdaling van 3,5km en daarna een klim van 3,5 met een stijging van 250 meter dus flink aanpoten. Vooral de klim was erg eng omdat je heel langzaam rijdt en de auto's toch vrij hard voorbij komen. Het leuke was wel dat we er gratis doormochten ipv 70 kronen per persoon!

Na de tunnel was het landschap veranderd, de heuvels waren minder hoog en het was veel groener, ook kwamen er langzaam struikjes de tevoorschijn. Toen het kwart voor 1 was moesten we toch maar eens gaan eten, maar er was nergens enige beschutting waar we konden eten. Dus wat doe je dan: ongeveer al je kleren die je hebt aan, muts op handschoenen aan en gewoon ergens gaan zitten en heerlijk boterhammen met ham en hagelslag eten. Tijdens het eten kwamen onze italiaanse vrienden luid toeterend voorbij zij waren vanochtend naar de Noordkaap geweest en gingen nu naar Italie terug. Na het eten was het vooral veel genieten van de omgeving, de wind stond schuin in de rug er waren weinig zware beklimmingen en het regende niet meer, wel was het zwaar bewolkt.

Om 4uur kwamen we langs de eerste camping van vandaag en besloten om hier de nacht door te brengen. Het was een vervallen receptie met een paar slecht onderhouden trekkershutten. Maar ja je kan niet altijd het beste hebben. We konden de tent achter de receptie opzetten en hadden daar wel een geweldig uitzicht over de zee. Er was gelukkig ook weer een klein keukentje bij waar we ons gelijk hebben geinstalleerd. Dit omdat koken bij de tent simpelweg veel en veel te koud is. We merken ook op de fiets dat we niet al te lange afstanden kunnen afleggen omdat de kou al heel veel energie van je opslokt. Maar goed we gaan naar het zuiden en dat kan alleen maar warmer betekenen!

We hebben net lekker aardappeltjes met stukjes gehakt, ui'tjes, sla en komkommer gegeten. Toen we daarna de blog wilden gaan typen ging het wel aardig mis. Toen we de dongel in de laptop staken begon die gelijk als een gek te downloaden, dus wij hem er maar weer snel uitgetrokken en opnieuw geprobeerd maar weer hetzelfde. Gelukkig door de hulp van Robert (dank!) kon dit verholpen worden zodat we alsnog de blog konden typen.

Nogmaals bedankt voor alle leuke reacties en voor wie hem allemaal leest!

Groetjes van ons,

ps. Brian vind WK-updates heel leuk!