Máze- Palojarvi (Finland) 114km

Heey vriendjes,

Wat een geweldige dag weer vandaag. En geen Regen! Wel wolkjes en een beetje koud, maar je hoort ons niet klagen. Vanochtend waren we weer een beetje lui, we wilde er vroeg uit gaan maar dat bedje lag best lekker dus om 8uur kwamen we er uit. Daarna waren wel wel om 09.15 vertrokken. Vandaag zoals ik al zei droog, maar 's ochtends zag het er nog wel een beetje dreigend uit. En aangezien we met deze temperaturen niet willen wild kamperen, moesten we nog maar even kijken hoe ver we zouden komen. De campings zijn vrij schaars dus het was vandaag of 70km fietsen of 110km. Het is uiteindelijk 114km geworden maar daarover straks meer.

Na zo'n 15km fietsen waren we wel toe aan een kleine stop, het was best koud en we hadden wel trek in een koekje. Lang hebben we niet gestopt want het was gewoon iets te koud om stil te zitten. Rond half12 hadden we eigenlijk wel trek in een boterhammetje, maar ja we waren nog geen winkel tegengekomen (we hadden uiteraard wel krackers en hardkeks in onze tas). Dus besloten we nog een beetje door te fietsen, met een toch wel hongerige maag. Dachten we bij een kleine supermarkt te komen, op de deur stond helaas de mededeling dat ze tijdelijk gesloten waren i.v.m: het melke van rendier-kalveren of iets degelijks (ons noors in nog niet toppie). Goh jammer, we zagen al een boterham aan onze neus voorbij vliegen. Stonden we daar een beetje toen een lapse-vrouw (zo noemen we haar maar even) dat we maar even moesten wachten. En daar kwam dan een oud vrouwtje aan lopen om speciaal voor ons toch nog even de winkel te openen (Hélène kreeg inmiddels al een klein voorgevoel dat dit waarschijnlijk geen supermarkt was). Toen we binnenkwamen bleek dit dus ook niet zo te zijn, binnen hingen allemaal sloffen, mutsen en dergelijke van schapenbont. En er stond, jawel ook een vriezer met daarin ingevroren rendiervlees. Tja, wat doe je dan. Nou goed wij wilde wel een stukje rendiervlees. Dus Hélène rekende dit af toen Brian ineens zei: "ach, kijk nou! Zullen we deze ook meenemen?" Zo gezegd zo gedaan, de vrouw was erg blij dat we nog wat aanschaften en wij hebben de eerste slofjes voor als er ooit een kindje mag komen.

Daarna een stukje verder gefietst en inmiddels hadden we allebei een knorrende maag. Dus hebben we gezellig in de berm (wederom) een cup-a-soupje gemaakt. Met wasa crackers, en geloof het of niet: het was heerlijk!

Ook het zonnetje deed zijn best om door de wolken heen te breken, maar dat viel niet met met de stapels wolken. Maar af en toe konden we even genieten van de heerlijke warmte van de zon.

Na ongeveer 55km kwamen we in een plaatsje aan waar ze wel een supermarkt hadden. Wij vrolijk naar binnen voor een paar boodschapjes om tot morgenmiddag weer even vooruit te kunnen. Iets minder vrolijk kwamen we weer naar buiten, want we hadden zojuist de duurste boodschappen ooit gehaald. Misschien verveelt het jullie, maar ik zal toch even vermelden wat we gekocht hebben en wat we hiervoor ongeveer in euro's voor hebben neergeteld:
1 Komkommer, 2bananen, een pakje salami, een rolletje kaakjes, 2appels, pasta bolognese, 1cake, 1brood, 1,5liter sinasappelsap en een halve liter yoghurt. Dit bij elkaar was 25euro.
Maar goed, het zijn wel allemaal lekkere dingen. En zonder komen we ook niet ver op de fiets;)

Tien kilometer later kwamen we bij de eerste mogelijke camping aan, het was 14.15 en eigenlijk vonden we het nog wel erg vroeg om te stoppen. En ook niet geheel onbelangrijk we hadden de wind weer volop in de rug. Na een klein overleg besloten we toch maar om door te fietsen. We hadden er zin in! Die 50kilometer daarna ging als een speer. We genoten van de mooie omgeving die weer langzaamaan veranderde. Het begon echt een beetje op Finland te lijken, wat ook betekent heuveltje op en heuveltje weer af.

Wat ook wel grappig is om te vertellen, dat Hélène een portomonee heeft gevonden aan de kant van de weg. Dus wij stoppen en kijken of er nog wat in zat, en jawel hoor een paar zweedse kronen, 1euro50 en 5 lossen kronen. Die hebben we mooi in onze zak gestoken. Brian begon ondertussen hele scenarios te verzinnen over een mogelijk misdrijf, waardoor Hélène bijna terug wilde fietsen om het geld terug te stoppen in de portomonee. Uiteindelijk toch niet gedaan, nu maar hopen dat iemand gewoon perongeluk zijn portomonee uit het raam van zijn auto heeft gegooid.

Vandaag zijn we ook voor het eerst een grens overgestoken en wel die van Noorwegen-Finland. Van te voren moesten er natuurlijk wel even foto's gemaakt worden bij de grens en zie hier het resultaat. Ja, het is echt waar we zijn in Finland! (Dat hadden we een week geleden toch ook niet gedacht, toen onze fietsen zoek waren). Jammer genoeg geen foto van ons samen bij de grens, de volgende keer staat Hélène erop. Daarna waren we toen we over de echte grens fietste helemaal in de gloria, Brian zelfs filmend! Gelukkig was de vrouw van de douane in een goed humeur want ze zwaaide vrolijk naar ons. Later beseften we pas dat het misschien niet zo handig is om te filmen bij de grensovergang.

Na de Grensovergang was het nog zo'n 10kilometer fietsen tot de camping. Toen we hier aankwamen werden we welkom geheten met een echte finse radio. Brian (die buiten stond te wachten toen Hélène ging betalen voor de camping) vond het liedje iets minder gezellig en was blij toen we de tent op konden gaan zetten. En gelijk al gemerkt dat Finland waarschijnlijk wat goedkoper zal zijn. Voor slechts 9euro hebben we een plekje voor onze tent, een douche en weer een heerlijk keukentje binnen om te koken.

Op het moment hebben we gratis draadloos internet dus ik ga proberen alle foto's op Picassa te zetten, de link staat op de site dus mocht je het leuk vinden. Enjoy!

Liefs Brian & Hélène