zondag 19 december 2010

Granada - El Navazo - Malaga 72km - 81km

Hallo Allemaal!

Omdat we gisteren geen bereik hadden, de laatste twee fietsblogs van deze reis samengevoegd tot één spannend slot;)!

Nadat we allebei prima hadden geslapen voor de laatste keer deze reis in ons tentje, was het toch wel een beetje gek om dan als laatste de tent af te breken, slaapzakken op te rollen enzovoorts. Maar we zijn toch ook wel een beetje blij want in het donker je spulletje opruimen is toch eigenlijk niet heel leuk.
Ze hadden regen opgegeven vandaag en het had die nacht wel een beetje geregend maar vanochtend was het nog droog en dat was wel zo fijn, we aten ons ontbijtje onder een afdakje want in het natte gras zitten is niet heel fijn. En toen we om tien voor half9 klaar waren om te gaan kwamen de eerste druppels. Wij nog even wachten misschien was het maar een buitje, maar het was geen buitje het werd niet meer droog. Dus na 18dagen kwamen de regenpakken dan weer tevoorschijn uit de tassen en nadat we goed ingepakt waren gingen we op weg. De campingbaas kwam nog met een grote groene onderbroek aanlopen met de vraag of deze misschien van ons was? Nee, zei Brian. Maar dit geloofde ze niet dus vroeg ze het nog een keertje aan Hélène die ook antwoorden met nee. Ik bedoel kijk naar de onderbroek, veel te groot voor onze getrainde billen. Zo een grote onderbroek met billen past niet eens op ons zadel!

We gingen eerst en stukje over de snelweg en toen we deze achter ons lieten was het toch best rustig, aangezien we daar twee nachten in de herrie hadden geslapen en toen we erover heen fietsten bleek wel dat deze inderdaad nogal druk was.
Het regende nog steeds eerst een beetje de voorsteden uit en we gingen als een speer. Het was dan ook hartstikke vlak en met de regen heb je niet veel om te bekijken dus is het meer een alleen maar trappen. We fietsen zowaar over een fietspad langs een iets drukkere weg en ondanks dat het hier een beetje modderig is en er heel veel struiken langs de kant hangen gaat dit best aardig. Als we de drukte een beetje uit zijn, gaan we gelijk omhoog. Vals plat lijkt het wel want je ziet niet echt dat je omhoog gaat maar het voelt wel heel zwaar en regelmatig checken we of we geen lekker band hebben.
Grappig is dat de mensen steeds gekker gaan kijken als ze ons voorbij zien fietsen. Als het heel koud is krijg je regelmatig een reactie als: “is het niet koud?” En nu zie je mensen met open mond en vol verbazing kijken, zijn die soms gek geworden! Soms denken wij, ja we zijn inderdaad een beetje gek. Meestal trekken we er ons niks van aan.

Als we een bushokje tegenkomen kruipen we daar dankbaar in, even op adem komen met een kopje thee. De vraag aan elkaar is: “gaat het goed?” Tja, nog een dagje is het antwoord.
We fietsen weer verder en blijven omhoog gaan, de regen blijft stromen en als we wat boodschapjes halen en weer buiten komen lijkt het een beetje te zijn opgeklaard. De regenpakken gaan even later uit, maar een minuut later toch weer aan. En alhoewel we dachten dat we allang op het hoogste punt hadden moeten zijn gaan we nog eens 250meter hoger en als we op 1137meter(vanaf 580meter) komen kunnen we eindelijk naar beneden. Waar we de hele ochtend over hebben gedaan zijn we binnen 6km weer beneden. We zien een restaurantje en besluiten lekker wat binnen te eten, dit bleek een prima keus te zijn. Frietjes met een stukje kip en die openhaard was heerlijk warm. En geloof mij, als je de hele ochtend heb gefietst in de regen is alles lekker en het bordje was dan ook zo leeg.
De regenpakken zijn aardig opgedroogd en wij zelf zijn ook weer aardig opgewarmd we kunnen er weer even tegenaan. Het is even wat fris als je buiten komt maar het regent niet heel hard en we kunnen zelfs zonder regenpak fietsen is dat even lekker! We fietsen langs een stuwmeer en gaan weer naar boven, en dit gaat veel beter zonder regen. Het wordt ook wat lichter en we kijken over de eindeloze vlaktes met olijfbomen en lege velden. Het is een heerlijk rustig weggentje en we hebben het wel naar ons zin. Tweede top van vandaag wordt bereikt, 1030meter. En als we de bocht indraaien voor de afdaling gaan de regenpakken toch maar weer aan. We gaan naar beneden en alhoewel de regen niet heel prettig is in je gezicht zijn we veel te snel weer beneden. En begint de volgende klim, in het dorp gaat het steil omhoog en ook uit het dorp blijft het enorm steil. Het gaat steeds harder regenen als we bijna boven zijn zitten we in een grote mistwolk maar fietsen we wel iets minder steil omhoog. Als we boven zijn op 1142meter gaan we weer naar beneden en krijgen we het enorm koud. Aan het einde van de afdaling zien we een hotel en we besluiten het te laten voor wat het is vandaag. Morgen weer een dag en waarschijnlijk moet dat wel lukken tot Malaga. Als we om een kamer gevraagd hebben en de spullen van de fietsen gaan pakken zijn we blij dat we ermee gestopt zijn, het regent inmiddels nog harder en het ziet er ook bepaald niet naar uit dat het droog gaat worden.

We nemen allebei een warme douche en zitten een beetje op de kamer, potje pesten, blog schrijven de standaard dingetjes. Morgen naar Malaga, we hebben er zin in hopen wel op iets minder regen!


De volgende ochtend worden we iets voor de wekker wakker, de laatste fietsdag staat op het punt te beginnen terwijl dit helemaal niet zo voelt. We luisteren naar de regen die met bakken uit de hemel komt, tenminste dat denken we. Maar als Brian even op het balkon het gaat checken blijkt dat het niet de regen is die zoveel lawaai maakt maar een beek, die heel veel water aan het afvoeren is. Sterker nog, het is zelfs bijna droog. Er zit een ontbijt inbegrepen bij de prijs maar we kennen onderhand die ontbijtjes in Spanje, een croissant met een kop koffie en daar kunnen we echt niet op leven, dus eten maar alvast allebei bijna een stokbrood op, en nemen dat croissantje er wel bij. Als we vervolgens beneden aankomen blijkt dat het wel wat meer is dan alleen een croissant. We krijgen twee zoete koeken en een half stokbrood met jam. De koeken stoppen we maar in de tas voor later en het stokbroodje kan er nog net bij.

Omdat er geen verwarming was in de kamer vannacht waren sommige spullen vanochtend helaas nog niet droog. We moesten bijvoorbeeld in onze natte waterdichte sokken (ja, die kunnen ook nat worden). Dus zo’n beetje als een pinguïn die bang is om natte voeten te krijgen lopen we naar de fietsen, te soppen in onze schoenen. Terwijl we de fiets onder een afdakje optuigen gaat het langzaamaan harder regenen. Als we uiteindelijk op de fiets zitten komt het al met bakken uit de hemel. De eerste paar kilometers gaan een beetje naar beneden dus kunnen we nog aardig doorfietsen maar na 15km staan we al weer aan de voet van een klim van maar liefst 4kilometer flink omhoog. De wind staat daarbij ook nog eens in het gezicht, ‘pfff, nee he’ denken we allebei. Hélène zegt dat ze zich deze laatste dag al meerdere keren thuis had voorgesteld en dat ze dan in haar blouse hier op de fiets zou zitten met het zonnetje en een lekker temperatuurtje. Brian vindt het vooral heel erg dat we gewoon weer tegenwind hebben.

We zijn toch redelijk snel boven en dan gaat het een beetje op en af. De regen wordt wat minder en houdt zowaar zelfs even op. Dat betekent dus tijd voor een pauze. Er is in de verste verte geen dorp te bekennen en thee zetten in deze wind lijkt onmogelijk dus houden we het maar bij jus d’orange met een koek die we vanochtend hadden gekregen. Daarna gaan we weer verder, het is nu nog maar minder dan 50kilometer fietsen, echt niet te geloven. De regen blijft zich gedeisd houden en we zien zelfs blauwe lucht. Na verloop van tijd durven we het zelfs aan om de regenpakken uit te doen. De wind daarentegen is niet geluwd en heeft alleen maar aan kracht gewonnen. Maar dan vraag je je ook af wat je liever wil, regen of wind? Tja dan maar wind. De uitzichten worden ook steeds spectaculairder als de regenwolken optrekken en zelfs het eerste zonnestraaltje doorkomt. Met heel helder weer zou je hier zelfs de Middellandse Zee kunnen zien maar zo helder is het voor ons helaas niet. Na een steile afdaling krijgen we de wind pal in de zij en hebben we allebei de grootste moeite om de fiets überhaupt op de weg te kunnen houden. Gelukkig is dit maar even want dan komen we in een plaatsje, waar we voor de laatste keer een bushokje uitkiezen om te eten. We krijgen daarbij gezelschap van een hondje, op het eerste gezicht wel leuk maar als hij daarna probeert tegen Brian zijn fiets aan te pissen jagen we hem snel weg.

En dan beginnen we aan de laatste beklimming van de hele reis. Het dorpje waar we gegeten hebben ligt op 700meter en we moeten nog een keer naar 900meter, maar dat in bijna 15kilometer dus het is helemaal geen zware beklimming. De zon is ondertussen weer verdwenen maar het blijft de rest van de dag droog. De weg omhoog levert weer mooie uitzichten op maar we zijn allebei meer bezig met het naderende einde. Het is toch ongelovig dat we helemaal van de Noordkaap naar Malaga zijn gefietst denken we vaak. We komen ook sinds lange tijd weer twee andere fietsvakantiegangers tegen maar deze zijn niet zo enthousiast als ons en rijden gewoon verder. En dan, na nog een klein klimmetje staan we op de Puerto de Leon, en vanaf hier is het alleen maar naar beneden. We hebben het gehaald! De glimlach is niet meer van onze gezichten af te krijgen. Na een paar foto’s en een filmpje doen we een jasje aan en gaan naar beneden. Malaga is nog maar 17km en we moeten nog 900meter naar beneden dat betekent dus een best steile afdaling. Dat valt achteraf wel mee, met de wind hadden we meer moeite mee want die kwam soms met vlagen aan en dan moest je stuur wel goed recht houden. Halverwege zitten er ook twee rondjes in de afdaling, dat je eerst over de weg rijdt en dan er even later weer onderdoor, best grappig.

Na een bochtje duikt dan plots het bord van Malaga op, en daar moeten natuurlijk wel foto’s van gemaakt worden. De weg is best druk maar dat kan ons niet hinderen. De zon schijnt en het is heerlijk weer. ‘Yeahhh we hebben het gehaald’ zeggen we vaak tegen elkaar. Het is nog een paar kilometer fietsen naar het centrum waar we in een hostel willen gaan slapen. De navigatie leidt ons er prima naartoe en voor we het weten staan onze fietsen binnen en zitten we op de kamer, woow we zijn er!! Nu gaan we ons lekker douchen en dan vanavond maar een leuk restaurantje opzoeken!
We willen graag iedereen bedanken voor het lezen van onze blogs en de leuke reacties die we hebben mogen lezen die ons meer dan eens hebben opgevrolijkt. Dat we nu in Malaga zijn aangekomen betekent niet dat we stoppen met schrijven want voor diegene die nog moeten ‘afkicken’ schrijven we de komende dagen nog van wat we hier beleven en we schrijven ook nog één keer als we thuis zijn.

En voor de rest… de zonnige groetjes vanuit Malaga!!!

P.s. De laatste fietsfoto’s staan vanavond allemaal op Picasa

13 opmerkingen:

  1. YEAHHH!!! Joepie!!! Super!!! Geweldig!!! Kanjers!!! Tof!!! Bikkels!!! Stoere Gasten!!! Wereldfietsers!!!
    Jullie zijn er gefeliciteerd Leo Edwin Rian. Tot snel. XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

    BeantwoordenVerwijderen
  2. super gedaan bikkels, jullie mogen trots zijn op jullie geweldige prestatie.
    en jullie stralen nog steeds.
    nog veel plezier de laatste daagjes

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Gefeliciteerd! Ik heb Brian er al jaren over horen praten en nu is de droom van de wereldreis (zo goed als) voltooid! Als het nou de komende dagen nog een beetje mooi weer wordt...

    Geniet van de laatste paar dagen. Jullie zullen er aan moeten wennen dat anderhalf stokbrood als ontbijt wel wat veel is in Nederland. Die Koga's zijn sterk maar hebben ook hun limieten kwa gewicht dat ze aankunnen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heeeey.Gefeliciteerd jullie kanjers ,wat een prestatie is er geleverd zeg.wij vonden het geweldig om jullie te volgen op deze zo een bijzondere tocht.we hebben er van genoten en meegeleefd als we dachten dat het moeilijk moest zijn.wees trots op jezelf.fijn dat jullie ons ook de laatste dagen van uit Malaga op de hoogte houden en inderdaad om af te kicken dat zullen we nodig hebben. fijn ook dat de reis zo zonnig eindigde.kan bijna niet wachten om jullie weer te zien. heeeeeeel veeeeeel liefs opa en oma jansen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Gefeliciteerd, geweldige prestatie. Wij vinden het geweldig en vele met ons. Namens de opa´s en oma´s ook van harte ze kijken naar jullie uit. Geniet van de laatste dagen en nu kunnen we zeggen tot heel snel. xxxxxx van wim, dita en gina

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Geweldig wat jullie gedaan hebben!!! Echt SUPER.
    Met veel plezier jullie verhalen gelezen. Geniet nog even van deze dagen samen en dan veel plezier als jullie weer bij jullie familie zijn. Groetjes, Alice, Alex en de jongens.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. YEahhhh jullie hebben het gehaald echt super knap!!!! Jullie zijn echt bikkels.

    gr Miranda

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Heeey kanjers,

    gefeliciteert aan de bereiking van jullie doel! Ik zal het erg missen om elke avond jullie blog te lezen. Geniet van de laatste dagen en een veilige reis naar huis!

    Groetjes Jan

    BeantwoordenVerwijderen
  9. jullie zijn er,fantastisch! zal jullie verhalen missen.Ook de laatste foto's zijn weer prachtig.


    groeten Cor,Ria en Mark

    BeantwoordenVerwijderen
  10. hoi lieverds,
    Wauwwwww!!!You did it!!!!Geweldig !!!! Respect vanuit Poortugaal!!!!Super leuk om nu nog even met de zon af te sluiten,als ik terug denk lijkt het heel lang geleden dat jullie vertrokken maar soms ook weer heel kort gek is dat he?Wij vinden het een fantastische prestatie en leuk is,dat jullie elkaar nu best wel heel erg doooooor en dooor kennen.Lieve groet van ons allemaal en snel tot ziens xxxxxxxxde erhardtjes

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Woeeehoeeee!! You've made it!!! :D
    Echt geweldig, ben trots op jullie hoor!!!! Geniet maar lekker van de Spaanse zon, hier wacht een witte wereld op jullie komst!

    Tot snel (jeeej!) !!

    Liefs, Caroline xx

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hey gefeliciteerd! wel jammer dat de zon zich niet zo vaak laat zien op de laatste dagen!
    wat een prestatie, een half jaar lang fietsen!
    we hopen dat jullie geen last van de sneeuw hebben met vliegen, want jullie moeten wel voor de kerst terug zijn!
    geniet nog even van de laatste momenten in spanje samen!en tot snel

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Droppies!

    Een heel late reactie van Ris... maar wat een superverhaal en wat jammer dat ik dit niet direct gelezen heb!!! 8)

    Toffe foto, toffe prestatie... en nog steeds trots op jullie! 8)

    xx

    BeantwoordenVerwijderen