Olmedilla - Barrax 89km

Hallo!

Ten eerste zijn er weer heel veel mooie nieuwe foto’s op Picasa te bekijken voor de liefhebbers!

De beste plaats om te slapen blijft toch wel ons eigen huisje, de tent! S’ochtends is het wel erg donker om eruit te moeten want de zon komt pas om kwart over 8 op maar wij willen toch graag om half 9 op de fiets zitten. En nadat we de spulletjes gepakt hebben en ontbeten blijkt dat we het kamperen nog niet verleerd zijn, want als we op onze horloges kijken blijkt het pas kwart over 8 te zijn. Vanochtend is Brian er ook achter gekomen dat de laatste tijd er wat dingen van hem missen, het blauwe schoonmaakdoekje wat altijd zo trouw onder zijn spin zat is nergens meer te bekennen. En het ergste, hij is zijn pet vergeten, waarschijnlijk bij de laatste rustdag. Dus als jullie zijn haar nou een beetje gek vinden zitten, dan weet je waardoor het komt.

Het weer was weinig verandert ten opzichte van gisteren, sterker nog, het was nog veel mistiger geworden. Dus toen we weggingen zagen niet veel meer dan een paar honderd meter, en daarbij kwam er continue nevel op ons neer, niet echt heel fijn. Maar ja je moet toch verder, dus hebben we even de turbo aangezet en 2uur later als de mist langzaam wegtrekt staat er meer dan 35km op de teller en zien we wat meer van het landschap. Maar wat we zagen was niet heel bijzonder, het is een grote vlakte. En als je dan door schitterende bergen heb gefietst een paar dagen terug is dit toch een beetje een tegenvaller. Maar goed, het is vlak, de wind staat schuin in de rug en zo’n makkelijk dagje is toch ook niet erg denken we en gaan na een lekker kopje thee weer verder.

Als we even later in een plaatsje komen staat er eindelijk weer eens een ‘grote’ supermarkt aangegeven, het is een klein stukje omrijden maar zo’n supermarkt hier is heel bijzonder, dus hebben we het er graag voor over. Daarbij is het morgen zondag dus moeten we grootste inkopen doen want op zondag zijn alle winkels hier gesloten. Het karretje is dan ook helemaal volgeladen en even later staan we buiten o.a. met 6 stokbroden(om 2,5 dag door te komen) en weer eens lekkere tortellini’s want die hebben we ook al een tijdje niet op. De zon is inmiddels ook goed doorgekomen en de handschoenen gaan uit en Brian zijn muts gaat af waardoor zijn out-of-bed-look te voorschijn komt. Hij merkt daarbij wel terecht op dat er zelfs gels te koop zijn die een zo’n look creëren en dat hij het zelfs zonder gel kan.

Omdat er een wegafsluiting is op onze route zijn we eigenlijk al de hele ochtend aan het omrijden, nou is dit niet heel erg veel maar toch. De wegen zijn minder leuk, kaarsrecht en er wordt best wel hard gereden. Gelukkig is het wel zaterdag en hebben we daar in het begin niet zo heel veel last van, naarmate de ochtend vordert wordt het wel erger. Als het bijna lunch is komen we weer op de route die een kanaal volgt waar geen auto’s mogen rijden. In het boekje stond al geschreven dat het wel eens saai langs het kanaal zou kunnen zijn maar wij dachten nou dat zal toch wel meevallen, voor even een vlakke weg is toch best fijn? Maar als wij er zelf nog geen 5km langsrijden snappen we wat er bedoelt wordt. Het is echt saai, aan beide kanten van het kanaal staan bomen waardoor je helemaal niks kan zien. Er ontbreekt ook een vangrail waardoor je nog goed op moet letten dat je niet zomaar het kanaal in rijdt. We maken er dus maar een ‘race-kanaal’ van en zo zijn we er zo klaar mee eigenlijk. Halverwege komt nog wel even een leuk stukje waar we door een tunneltje moeten onder de weg door maar dat staat vol water, nadat we met steen gemeten hebben hoe diep het is gokken we erop, en het gaat….. net goed!

In de verte zien we al langzaam weer de bergen verschijnen waar we over twee dagen doorheen rijden en even later zien we de afslag naar het plaatsje waar we willen slapen. Het is nog maar 3uur maar we hebben al wel 89km op de teller met een gemiddelde van bijna 19km/p/u, dit hebben we sinds de Po-vlakte niet meer gehaald. Een zenuwachtige man checkt ons in, in het (truckers)hostal en we blijken een mooie kamer te hebben met WiFi dus kunnen we die paar uurtjes die we vandaag over hebben onszelf prima vermaken. Als we uit het raam kijken lijkt het hier net een westernfilm, een grote lege zanderige vlakte met af en toe een struik, daarbij zit we ook nog echt in een zo’n soort dorpje die je in films ziet, best grappig dus!

We zijn allebei al gedoucht en ga zo lekker eten!

Groetjes van ons.