Druskininkaj - Wigry 100km

Vannacht had het flink geregend en vanochtend was het best wel koud. Dus nadat we in de tent ontbeten hadden ging er een extra laag kleren aan. Vandaag zouden we naar Polen rijden, en daar hadden we beide toch wel zin in.

De wind staat lekker in de rug dus schieten we lekker op. Na een tijdje rijden we door het zoveelste nationaal/regionaal park dat Litouwen heeft. We denken dat zodra er een meer of rivier is het gelijk een park hier is, wat je vooral schoon moet houden, maar dat lukt nooit. Doordat we zo snel fietsen hebben om kwart voor 12 al meer dan 40km op de teller en zien we eindelijk eens een overdekt bushokje dus gaan we gelijk maar eten. Het was ondertussen ook geen miezeren dus dan is het wel zo lekker dat je overdekt zit.

Daarna is het nog maar 10km naar Polen, en zoals we al mee hebben gemaakt bij alle andere grensovergangen hier zijn de laatste paar kilometer naar de grens heel rustig. Dan is het even onder een overkapping door en langs een politieauto en dan zijn we in ons 7de land alweer aangekomen. Dit is ook precies het middelste land van de reis want in totaal komen we door 13 landen. Ook heeft de GPS nu weer kaart, dat had hij niet in de Baltische Staten, daar zag je alleen maar de lijn die je gereden had en de snelwegen. Maar nu zien we op de GPS weer alle wegen en hoeven we alleen maar het lijntje op de GPS te volgen en we komen er wel, op z'n makkelijkst gezegd.

Na de grens slaan we gelijk rechtsaf een klein weggetje in, en wat we gehoopt hadden is waar, het is gewoon prima geasfalteerd. En niet zoals we de laatste 3weken hebben meegemaakt dat je dan in een zandweg kwam. De eerste auto die is daarna passeert is ook pas na 6km. De omgeving is ook een beetje veranderd, het is iets meer heuvelachtiger geworden en er zijn uitgestrekte landbouwvelden met grote boerderijen. Gelukkig zitten bijna alle honden hier ook weer vast, want langzamerhand zijn we ze echt zat aan het worden dat ze mee blijven rennen en blaffen, en soms zelfs proberen te bijten.

In het eerste grote plaatsje is het zaak om een bank te vinden. In tegenstelling tot Litouwen, waar je op ieder hoek kan pinnen, is hier niks te zien. Maar na een paar rondjes komen we toch bij een pinautomaat, en dit lijkt wel de eigen in het dorp want er staat een hele rij. Daarna is het de beurt aan de boodschappen, ook altijd nieuw. We konden geen grote supermarkt vinden dus moesten we naar binnen bij een van de vele kleintjes, waar het heel krap is en weer geen normaal vlees te krijgen is. De eerste keer dat Brian gaat haalt hij te veel, maar nog geen avondmaaltijd bij elkaar dus moet Hélène maar weer even terug. Daarna rijden we weer verder op een van de vele mooie landweggetjes hier. Ondanks dat het best wel koud is genieten we volop.

Om half 5 met 100km op de teller komen we aan bij de camping in een nationaal park. Je gelooft het niet maar we hadden hier de campings voor het uitkiezen. We staan dichtbij een klooster, waar Paus Johannas Paules de tweede een hele tijd gewoond heeft dus er zijn best wat mensen hier en daar probeert iedereen een graantje van mee te pikken. Dus de weg naar het klooster op een schiereiland is ongeveer 2km en daarlangs zijn wel minimaal 5 campings te vinden. Wij kiezen voor de allerlaatste naast het klooster, omdat deze ook goed aangeschreven stond op internet. Als de tent staat gaan we natuurlijk even een kijkje nemen bij het klooster. Het stelt niet zo heel veel voor, er wonen geen monniken meer en je kan nu slapen waar de monniken vroeger sliepen. We beklimmen nog wel een kerkklok en dat levert wel een mooi uitzicht op.

Het avondeten is niet zo'n succes, omdat we bijna door ons gas heen zijn halen we iets te vroeg de rijst van het vuur waardoor we toch wel erg harde rijst eten. De vissticks en het toetje was wel heel erg lekker dus dat maakte veel goed. Het is ook weer flink afgekoeld dus zitten we om 7uur al lekker 'warm' in de tent.

Tot morgen!!