Salakas - Moletai 120km

En ja hor, het was droog vanochtend. En achter de bewolking was al een beetje blauwe lucht te zien. Nadat we een paar minuutjes langer waren blijven liggen omdat we toch de tent niet hoefden af te breken zaten we keurig om 9uur op de fiets. Dit moest ook wel want gisteren bij het inchecken werd al gezegd dat we wel om 10uur uitgecheckt moesten wezen, want er was een bruiloft vandaag, dachten wij. Toen we het terrein wilde afrijden was het hek zelfs gesloten, en de man die dit gedaan had stond van een afstandje te kijken hoe Hélène der fiets er net onder door ging en Brian een omweg door de bosjes moest maken. Op het hek stond heel groot 'gereserveerd' (althans volgens onze Litouwse woordenschat). Een paar kilometer later ging de jas al uit en kwam het zonnetje door.

Bij het eerste en enige grote plaatsje van vandaag moesten we boodschapjes hebben. Maar dit bleek een even grote ramp te zijn als in het zuiden van Letland. Er zijn wel supermarkten maar die zijn zo klein dat je er vaak net niet alles kan krijgen. Dus nu kochten we ook bij de ene wat en daarna bij de andere weer wat. Het fruit is vaak erg slecht, en vandaag kocht Brian in een keer alle manderijnen op, wel vier! Toen we daarna net buiten het dorpje pauze hielden kwam er een man aangefietst op een van de nieuwste fietsen, niet dus! Hij kon er niet overuit dat het de Nederlandse vlag was die Brian achter op was want dat was toch Rusland. Nee, nee echt Nederland. Daarna zeiden we dat we naar Vilnius, oo ja hij wist wel waar dat lag en ging ondertussen alle plaatsen op noemen tussen hier en Vilnius. Nadat we hem nog een koekje hadden gegeven ging hij weg. Weer een grappige ontmoeting erbij.

Even later gaan we een Nationaal Park in, de mooiste van Litouwen volgens de boekjes. En wij hebben het er inderdaad ook erg naar ons zin gehad. Het was wel een stukje om fietsen maar met de mooie natuur en het lekkere weer was het heerlijk! We zien hier wel nog meer armoede dan dat we in Letland hebben gezien, veel houten vervallen huizen en veel mensen die nog met de hand aan het werk zijn op het land. En we hebben vandaag zelfs een paard gezien met een ploeg erachter. Voor ons is het net alsof we bijna in de Middeleeuwen rond rijden, als je de auto's dan wegdenkt, maar voor de mensen hier is het heel normaal en wij worden aangekeken alsof wij de rare mensen hier zijn.

Nadat we het park zijn uitgereden komen we op een iets drukkere weg die we nu nog 40kilometer moeten volgen tot de camping. En deze is geen meter vlak, want het is een klein heuveltje omhoog (vergelijkbaar met een dijk) en dan weer een naar beneden en zo 40 kilometer lang. Maar dit schiet wel lekker op, want je sprint omhoog en dan laat je je uitrollen om weer naar boven te sprinten. Dus na nog helaas een regenbui komen in het plaatsje waar de camping is, nog 2 kilometer onverhard, over een belabberd slechte zandweg. Bij de camping aangekomen hangt er een bord 'gereserveerd', nee toch! Even nog vragen voor de zekerheid maar nee we kunnen onze tent er echt niet neerzetten. En Hélène zei nog wel vanochtend: 'wij zullen ook wel nog een keer meemaken dat de camping gereserveerd', nu dus op een heel slecht moment wantwe hadden al 100km gereden.

Maar we moesten verder, naar de volgende camping en gelukkig was die 'maar' 20km verder. Het was al bijna etenstijd maar we hadden geen tijd om te koken dus maar even snel een zak chips opgegeten. Al 5km van te voren zien we bordjes met camping, gelukkig hij is er in ieder geval. Deze 5km krijgen we nog wel 3 hele steile heuvels voor de boeg en lijkt het eindeloos te duren, maar dan eindelijk zijn we er, en is de camping uitgestorven. Als we even rond kijken komen we een jongetje tegen en vragen of dit de camping is, ja hor, hij zal wel even iemand roepen. Er komt een man naar buiten die eigenlijk zegt dat de camping dicht is, maar hij zal wel even zijn vrouw bellen. Nadat er was gevraagd waar we vandaan kwamen, Holland, en ook nog op de fiets konden we wel blijven. Maar er was wel een probleem, het water was al afgesloten maar dat ging hij proberen te fixen. Mooizo.

Dus wij snel de zeiknatte tent opgezet dat hij nog een beetje kon drogen door de zon/wind. Maar dat lukte niet echt, want het ging juist regenen. De man kreeg helaas het water niet aan de praat, maar goed we hadden een plekje, dan maar roeien met de riemen die hebt. Dus onder een afdakje op de grond eten gemaakt en gegeten. We moesten nog wel even wassen vandaag dus hebben we maar wat water uit het meer opgewarmt en met een washand ons in de koud staan wassen. Snel warme kleren aan maar daarna moesten we weer de natte tent in.

Eind goed al goed, we zitten lekker in de tent die al wat droger is!

Tot morgen...

ps. ze hebben hier wat meer fietspaden dan in de rest van de Baltische Staten..