Kazmierz Din - Nowa Slupia 99km

Nadat we gisteren al een koude nacht hadden bleek dat nog veel kouder kon. Want toen Brian toevallig om 3uur wakker was, bleek het maar 5 graden te zijn. Op naar de nachtvorst, of toch maar niet?! Leo en Rian hadden vannacht nog een ongenodigde gast die graag de tent in wilden, namelijk een mol. Hij wilde graag uit de grond komen maar daar stond nog wel even een tent voor. Leo probeerde hem nog terug te 'drukken. Vanochtend was het alweer een helderblauwe hemel en dan heb je gelijk zin om te fietsen. De zon moest nog wel even moeite doen om door de nevel heen te prikken maar nadat we ontbeten hadden was het hem gelukt en stonden we ons lekker op te warmen op een dijkje even buiten bij de camping.

Het eerste stukje moesten we 'terug-fietsen', dit wil zeggen dat we al een stukje moesten fietsen wat we gisteren ook al gefietst hadden om verder met de route te kunnen gaan. We moesten nu dus ook weer over het leuke pontje. Toen we ook kwamen rijden stond hij aan de overkant maar hij kwam speciaal naar ons toe. Dit komt ook grotendeels doordat er in geen velde of wegen een auto te bekennen was. Daarna moesten we ook nog even water en brood inslaan, natuurlijk ook beleg, we leven niet alleen op water en brood, maar daarna konden we dan eindelijk beginnen aan de etappe van vandaag. De vele Polen die we vandaag weer gezien blijken nog niet echt geweldig vriendelijk te zijn. Want ze kijken ons nog steeds aan alsof we van Mars komen. Vooral Rian probeert vaak nog om 'dzin dobre'(het Poolse goedemorgen) maar vaak komt er niet of nauwelijks reactie op terug en blijven ze allemaal maar domweg aangapen. Leo reageert hier meestal op door terug te staren, uitbundig te gaan zwaaien of 'hey opoe' te zeggen. Alledrie de dingen lokken trouwens nog steeds geen reacties uit.

Vanochtend reden we nog op de fietsroute die we volgen maar vanmiddag moesten we daarvanaf omdat we ook een beetje proberen om van camping naar camping te rijden. De heuveltjes van de afgelopen dagen zijn heuse heuvels geworden, die we sinds Zweden niet meer gehad hadden. Dus het is best weer even wennen om zo te fietsen. Vooral de laatste 25km was er geen meter vlak en was het voortdurend op en af. Maar het grote voordeel hiervan is toch wel dat we schitterende uitzichten gehad hebben en dat er nog hoger heuvels of zelfs al een beetje bergjes voor ons liggen. We zien ook nog steeds de oude mensen hier met hun handen de aardappels uit de grond halen, en dat is best wel raar om te zien omdat er in Nederland een hele grote tractor overheen rijdt en alle aardappels uit de grond zijn, en dat er alleen oude mannetjes bij ons uit verveling aardappelen op het land gaan rapen die van de tractor zijn afgevallen of zijn blijven liggen.

Het was vandaag aankomst bergop want de camping lag op een hoogte van 317meter en dat was het hoogste punt van de dag, zelfs van Polen tot nu toe. Maar toen we bij een groot hek kwamen aanrijden was de camping helaas... dicht. Er stond gelukkig een man bij het hek en toen Leo vroeg of we hier konden slapen, zei de man aarzelend: 'camping is closed'. Neejoh, zeiden we en dachten we. En nadat we een beetje twijfelend bleven staan zei de man tenslotte dat we wel onze tent konden opzetten maar dat er geen stromend water was. We hadden allevier geen zin om binnen te gaan slapen dus dat namen we maar op de koop toe. Later konden we ons zelfs nog wassen tot 7uur in een restaurantje wat erbij hoorde en van geld wilden de man helemaal niks weten, dus mooi toch! Dus we gingen snel onze tenten opzetten, wassen en eten want het was al 5uur en om 7uur gaat de zon al onder. Maar het lukte allemaal makkelijk binnen deze tijd en om 7uur was alles klaar en gewassen en ging het water voor de koffie alweer aan. We zitten nu gezellig met een paar hoofdlampen te lezen aan geimproviseerd tafeltje. We zullen vroeg in de tent liggen want het is al best wel koud.

We kregen vandaag ook nog een stukje over de mail van Brian zijn ouders want we staan na de Finse krant in een tijdschrift, namelijk de Wereldfietser.

Tot morgen