Bonifacio - Aleria 105km

Hallo allemaal!

Na nog een nacht binnen hebben we nu het record binnen slapen, namelijk 4dagen achter elkaar. Niet dat we hier heel gelukkig mee zijn maar er zijn gewoon geen campings meer open. Bij het ontbijt zaten we een beetje in dubio wat we nu moesten doen vandaag, want Bonifacio is een hele mooie stad en we wilde hier eigenlijk niet zomaar voorbij rijden. Maar we wilden ook niet een rustdag houden. Dus besloten we maar eerst een kijkje in de stad te gaan nemen en als we dan genoeg gezien hadden gingen we fietsen. Om half 8, lokale tijd, liepen wij dus door het oude centrum van de vestigingsstad. En dat was best grappig want er liepen maar heel weinig mensen op straat en zeker geen toeristen. We werden dan ook best vreemd aangekeken door de lokale bevolking die door de straten liep. Er was een beroemde trap hier waar we absoluut naartoe wilden maar toen we daar kwamen, was hij (je raadt het al) afgesloten. Deze trap bracht van een hoogte van 50meter, met 187treden naar beneden. Nou denk je, dit is toch niet zo heel bijzonder, maar deze trap werd in een nacht gebouwd door de Aragonezen om Bonifacio de volgende ochtend te veroveren, ergens in de 15de eeuw was dit. Na nog een rondje hadden we het wel gezien en liepen we terug naar de fietsen.

Daar aangekomen was het nog maar 9uur, we hadden dus in een half uurtje het stadje gezien. Eerst nog maar even boodschapjes doen. Nou zitten we bijna tegen onze tweede gascrisis aan, want we hebben nog maar 2 bijna lege tankjes. Maar toen liepen we dus in de supermarkt en stonden we bij de kassa en Brian keek is bij een rek gasflessen en ja hor, daar stond zomaar een gasflesje wat we nodig hadden. Dus wij geven het aan de caissière en die kijkt er naar van ja wat moet ik hier nou weer mee, want ze wist de prijs niet. Een andere vrouw werd erbij geroepen en die kwam even later terug met de prijs, Hélène had ondertussen al een paar keer gezegd doe maar 5euro maar dat verstond ze natuurlijk niet. De prijs bleek trouwens maar 4,40euro te zijn en dat kon volgens ons niet kloppen maar dat zeiden we natuurlijk niet, maar thuis kosten ze ongeveer 8euro. Nu is dus de tweede gascrisis afgewend en kunnen we weer even vooruit. We verwachten ook niet meer zo veel problemen want hier in Frankrijk is het volgens ons wel op veel plekken te krijgen en voor de laatste 3 weken Spanje slaan we nog even een voorraad in.

Uiteindelijk reden we iets voor half 10 weg uit Bonifacio en was het gelijk omhoog, de eerste 5km ging het al vlasplat omhoog. Prettige kennismaking Corisca! Dit bleek ook gelijk de hoogste ‘berg’ van de dag te zijn, en dat was maar 80meter. Daarna ging het op en af over een redelijk drukke weg. We hadden gehoopt dat de Fransen minder zouden toeteren en wat minder hard langs zouden scheuren maar geen van beide is waar. Ze scheuren voor ons gevoel alleen maar harder langs. En toeteren doen ze ook, maar dat is vaak op de meest rare momenten. Bijvoorbeeld als we gewoon achter elkaar rijden bijna in de berm. Vooral Brian kan zich hier erg kwaad om maken en nadat een of andere pino een heel toeterconcert achter ons zat te houden had hij bijna zijn bidon door de raam willen gooien maar dit mocht niet van Hélène.

Nu lijkt het of Corsica helemaal niet leuk is, maar dat is helemaal niet zo. De natuur is hier werkelijk prachtig. Het is groener dan op Sardinië en er stromen hier wat riviertjes de zee in, alleen heel leuk om te zien. Na de koffie-break gaan we ook voor een tijdje de grote weg op en rijden we heerlijk langs de zee. Lunch is dan ook aan het strand, een heerlijke Franse baguette met een chocoladebroodje of croissant, en dat zo vers dat het bijna nog warm is. Daarbij een zonnetje en de golfjes die op het strand slaan en een groter vakantiegevoel kan er bijna niet zijn. Maar we moeten toch weer verder en helaas moeten we ook weer de wat drukkere weg op. Dit is trouwens de enige weg die een beetje vlak is van het eiland want de rest van de wegen is alleen maar op en af en dat bewaren we voor de volgende dagen.

S’middags blijven we dicht bij de zee en hebben prachtige uitzichten over rotsen en baaien. En als we dan aan de andere kant kijken zien we hele hoge bergen, zelfs zo hoog dat we sneeuw zien!! Om half 4 zijn we al bij het plaatsje tot waar we eigenlijk vandaag wilde komen. We besluiten dan ook om maar een stukje verder te rijden. Die 15km extra vallen vooral Brian zwaar, Hélène heeft hier weinig last van en schakelt daarom nog een tandje bij zodat Brian helemaal zit af te zien. Gelukkig zijn we er even later en is er zo waar een toeristeninformatie, de eerste sinds Slovenie want in Italie hebben we er geen een gezien. We vragen of de camping open is, maar nee hor. Dan maar het goedkoopste hotel. Nadat we ingecheckt hebben rijden we naar een riviertje om lekker eten te maken. Terug op de kamer blijkt dat we draadloos internet hebben, tenminste als Brian half uit het raam hangt. Dus de foto’s kunnen helaas nog niet geplaatst worden, we hopen dat we snel wifi hebben zodat iedereen de mooie foto’s van Italie kan zien.

Morgen gaan we het binnenland in en staan er twee beklimming van meer dan 600meter op het programma. Daarna rijden we nog een dag over een berg van bijna 900meter en dan hebben we een lange afdaling naar Bastia vanwaar we de boot nemen naar Marseille.

De groetjes aan iedereen!