Pezenas - Montredon des Corbieres 89km

Hallo Allemaal!

Weer een bedje, erg lekker. Zeker omdat we toen we vanochtend buiten kwamen merkte dat het koud was geweest vannacht, heel koud. En dat was nog niet helemaal weg toen wij op de fiets zaten. Dus wij hadden het ook koud op de fiets. We hadden sinds Venetie eindelijk weer eens een echte vlakke dag voor de boeg. En dan denk je he lekker, maar dat valt nog best tegen omdat je kont er heel zeer van gaat doen. Als je elke keer naar boven en naar beneden gaat heb je meer afwisseling, soms sta je op de pedalen en naar beneden hou je je benen stil. Maar als je dus vlak rijdt ben je continue aan het trappen, dus hadden we allebei wel een beetje een zere kont vandaag. Rond de klok van 10 uur was het nog steeds zo koud dat buiten een koffiepauze houden, niet zo leuk zou zijn, dus doken we snel naar binnen in een echt Frans cafe’tje waar de mensen onze een beetje vreemd aankeken. Maar al snel gingen ze weer verder met hun eigen gesprekken en konden we lekker een warme kop koffie en thee drinken.

Daarna hadden we het gek genoeg nog kouder dan hiervoor, en bij de eerste de beste supermarkt gingen we snel naar binnen. We wisten eigenlijk geen eens goed wat we moesten halen maar we hadden het zo koud dat we gewoon snel naar binnen wilden, zelfs zonder een winkelwagentje te pakken. Dit bleek heel onpraktische te zijn want de ene liep al snel met 4 baguettes in zijn handen en de andere probeerde zo goed mogelijk de rest van de boodschappen in de hand te houden. Als we buiten komen zit daar de luiste zwerver ooit, hij zit op een paaltje een sigaretje te roken en heeft een pakje voor zijn neus staan. Tja.. als je nou nog eens muziek maakte ofzo (was het wat leuker geweest maar had hij nog geen geld gekregen). Brian heeft ook een kerstmuts gekocht om maar in de kerststemming te komen. We horen nou niet alle kerstliedjes op de radio dus moeten we er zelf maar wat leuks van maken. Hélène wil ook graag nog verschillende kerstversiering op haar fiets maar die hebben we nog niet gevonden.

Als we verder fietsen langs de duizend en een campings, langs de middellandse zee(die we overigens net niet zien), die allemaal gesloten zijn zien we plots een hele groep flamingo’s staan. Nu zullen jullie vast denken dat kan helemaal niet, maar wij weten voor 99,9% zeker dat het flamingo’s waren want ze waren heel mooi roze, stonden op een poot en hadden een kromme neus. Na wat foto’s en een filmpje fietsen we verder langs het Canal du Midi. Dit kanaal is al in de 17de eeuw gegraven door maar liefst 12.000 arbeiders om de Middellandse Zee met de Atlantische oceaan te verbinden. Het is een erg leuk kanaal om naast te fietsen want er is een mooi fietspad naast. Op een gegeven moment gaat stroomt zelfs het Canal du Midi over de rivier de Orb heen. Echt heel leuk om te zien hoe water over water stroomt. Het is ook inmiddels flink opgewarmd en eten onze baguettes bij een bankje hierop.

Na de lunch volgen we nog een tijdje het kanaal wat door sluizen steeds hoger en hoger gebracht wordt en op een gegeven moment rijden we zelfs op een hoogte van 40m naast het kanaal. Als wij vervolgens dan naar beneden rijden zien we hoog boven ons gewoon nog het kanaal lopen, de dijk moet hier dus niet doorbreken. S’middags komt de voorspelde wind ook eindelijk opzetten en gelukkig is die een tijdje uitgebleven want hij waait hard en in het gezicht. Dus snel vormen we weer een treintje en lossen elkaar af en toe eens af. De omgeving vandaag is eigenlijk de hele dag hetzelfde, golvende wijngaarden vol met lege takken en gele blaadjes en af en toe een riviertje of kanaal. Op het einde van de dag zien we ook voor het de Pyreneeën waar we over twee dagen over heen moeten.

Het wordt vandaag inderdaad weer een sport om een overnachting te vinden. Op de route zelf is er niks te vinden dus moeten we een stukje ‘om’ fietsen. In het boekje staat dat er twee hotels in dat plaatsje zullen zijn dus dan moet er een toch wel lukken. Maar als we bij de eerste aankomen blijkt dit geen hotel meer te zijn maar alleen een zaal voor feesten. En je raadt het al, het tweede hotel kunnen we niet vinden. Wat balen wij zeg, in de wijde omgeving is er niks volgens GPS en kaart en een beetje half verwachten we al dat we moeten wildkamperen, maar daar is het eigenlijk veel te koud voor. Maar we hebben geen andere keuze dus gaan we toch maar verder. Als we al het plaatsje uit zijn, kijkt Hélène toevallig om en ziet ze een bord dat wijst naar het tweede hotel. Wat zijn wij blij zeg als we het vervolgens vinden en dat het ook nog eens open blijkt te zijn.

De kamer is niet veel soeps, maar we hebben ook niet veel meer nodig dan een bed. We koken maar weer ons eigen pannetje want de keuken gaat pas om 8uur open, en ja dan moeten wij al bijna naar bed. We hebben wel weer WiFi dus kunnen vanavond de laatste afleveringen van Oh Oh Cherso kijken!

De groetjes van ons weer!

Ps. Zojuist blijkt dat de douche niet warm is, krijgen we toch nog een beetje het kampeergevoel;)