La Madeleine - Pezenas 106km

Heey allemaal,

nadat we weer is heerlijk hadden geslapen en dus weer helemaal bijgetankt konden we de kou weer in. Alhoewel er wel een strakblauwe hemel was, was het nog best fris maar met een jas handschoenen en een muts op gaat dat prima. En we gaan door prachtige stukjes van de route en kunnen eigenlijk alleen maar genieten. Als we na 20km pauze houden in een klein dorpje halen we ook wat boodschapjes maar dan moet je zowaar naar 3verschillende winkels want een grote supermarkt hebben ze niet. Dus eerst naar de mini-supermarkt daarna de bakker en als laatste de slager. Maar dit is natuurlijk echt Frans dus vinden wij alleen maar leuk. De slager is toch wel redelijk onder de indruk dat we op de fiets zijn en vraagt daarom honderduit uiteraard in het Frans dus Hélène snapt er helemaal niks van. Brian zit buiten op een bankje en zet vast thee dus ja die kan ook niet helpen. Uiteindelijk weet de man genoeg en Hélène hoopt maar dat het goed is overgekomen.

Daarna fietsen we weer verder door weilandjes, bergen en riviertjes. Er zijn ook heel veel campings onderweg, we komen er eentje tegen die open is maar dit is al na 40km dus dat is nog veel te vroeg. De rest heeft allemaal een bordje: ‘Ferme’ (betekent dicht) of een groot hek en dat zal waarschijnlijk wel betekenen dat ze dicht zijn.

Langzaamaan gaan we naar boven en word het landschap ook weer wat ruiger. Het zonnetje doet goed zijn best dus we warmen lekker op en kunnen zelfs zonder jas fietsen. De lunchpauze weer een heerlijk stokbrood met salami smaakt heerlijk op wat rotsen in het zonnetje. Daarna fietsen we weer verder en komen op het hoogste punt (niet heel hoog 300meter) en kunnen we weer naar beneden. Waar de rotsen aan de andere kant nog ruiger en hoger zijn echt heel mooi om te zien.
We gaan niet heel hard naar beneden want er zitten aardig wat bochten in deze afdaling, maar de vraag is altijd standaard: “wat is jou maximale snelheid?” Het is een soort wedstrijd wie er de hoogste snelheid haalt. Meestal is Hélène de eerste keer toch sneller waardoor Brian bij afdaling nummer 2 extra zijn best doet om deze maximale snelheid te verbreken. Wat hem dan meestal ook lukt.

Tegen de middag hebben we weer een bankje voor de pauze, uit de wind en in de zon. Ideaal! We besluiten weer is een foto samen te maken met de zelfontspanner dus die zetten we op het randje van de (stenen) vangrail. Gevolg camera waait om en we hebben een foto van de blauwe lucht. Bij poging twee valt hij niet om en hebben we een goede foto maar we zitten wel heel ver weg dus deze zal je op Picasa moeten bekijken.
Het waait vandaag weer ontzettend hard en eigenlijk waren we er vanuit gegaan dat we vandaag meewind zouden hebben. Maar dit bleek niet helemaal waar te zijn, want regelmatig hadden we hem ook behoorlijk tegen of een beetje vanaf de zijkant. Soms zijn de windstoten zo hard dat we even niet meer verder kunnen fietsen en dus haast stil staan. Waarop Brian reageert: die ‘piep’ wind al de hele dag tegen! Na vijf minuten herhaalt Hélène deze zin en moeten we er allebei heel erg hard om lachen. De grap blijft de rest van de dag voorbij komen.

Na 80km komen we bij een supermarkt en halen wat boodschapjes, tegenover de supermarkt is een hotel en waarschijnlijk ook niet zo duur. Deze heeft namelijk twee sterren en dat is wel waar wij ons op richten het liefst nog 1 maar die zie je eigenlijk nooit;). Maar ja het is nog vrij vroeg (4uur) en het is prachtig weer. Daarbij zouden we zo windmee draaien en er liggen wel wat campings op de route dus stiekem hopen we dat deze open zal zijn. Dus fietsen we dapper verder even zijn we een beetje bang dat het de verkeerde keuze zou zijn maar als we eenmaal met de wind mee gaan fietsen we makkelijk 25km per uur dus zijn we zo bij de camping. Maar helaas, gesloten voor kampeerders. Dus moeten we toch weer verder in het volgende stadje rijden we gelijk naar de camping toe maar deze ziet er toch ook aardig gesloten uit, groot hek met een dubbele ketting. Onderweg twijfelen we nog of we gaan wildkamperen maar vinden het beiden toch iets te koud. Dus fietsen we verder en zullen toch weer naar binnen moeten. In het dorpje rijden we zowaar tegen een toeristeninformatie aan dus gaan we daar even vragen naar een goedkope overnachting. We krijgen een boekje mee met wat adressen. De eerst vinden we vrij snel en ziet er ook heel leuk uit. In een heel klein smal straatje waar alle huizen tegen elkaar staan aangebouwd, echt heel schattig. Dus bellen we aan helemaal blij dat we zo een leuk plekje hebben gevonden. Er doet niemand open, nog een keer aanbellen er doet weer niemand open. Maar er staat een telefoonnummer, even bellen- voicemail. We geven het op en gaan opzoek naar wat anders. We vinden een hotel (2sterren) en hebben een mega grote kamer tot onze beschikking. Hebben lekker ravioli gegeten (een beetje variatie, normaal zijn het tortellini’s) en warm gedoucht.

Dat was het weer, heerlijke dag gehad!
Toedeloe!