Marseille - St. Martin du Crau 78km

Heey allemaal,
wat hebben wij heerlijk geslapen op die boot. En nog belangrijker Brian is niet zeeziek geweest!=)
De boot zou om half8 onze tijd vertrekken, dus we waren van plan om dan nog even het dek op te gaan. Maar om half8 keken wij naar buiten (we hadden namelijk een hut met raam) en we zagen dat we boot nog steeds stil lag. Goh wat vreemd, dachten wij. Dus gingen we weer verder lezen en na een uur keek Brian uit het raam en bleek dat we al lang en breed vertrokken waren, nou als dat geen rustige vaart is;).

Vanochtend kwam hij wel iets later aan maar om vijf over half9 zaten wij op de fiets. We hoopten dat we nog een bord tegen zouden komen van Frankrijk in de haven maar dit bleek helaas niet zo te zijn. We hebben namelijk geen foto van de grensovergang Italië/ Frankrijk, dus moeten we binnenkort maar even een vlag zoeken en dan een foto maken. Het was nog droog maar er waren wel wat donkere wolken in zicht en na een kwartier fietsen moesten we dan toch de regenpakken aan. Deze konden na 10min alweer uit dus als dat de regen voor vandaag zou zijn vinden wij dat uiteraard geen probleem. We fietsten nog een stukje langs de haven en de kust best leuk allemaal. De rotsen aan de andere kant zijn ontzettend hoog en erg mooi om te zien, en daar moeten we natuurlijk ook overheen. En dat is buffelen we moeten eerst een stukje fietsen tot Avignon waar de volgende fietsroute zal beginnen. Dit betekent dus opnieuw dat we langs een vrij drukke weg fietsen. Gelukkig zijn de fransen iets rustiger dan de Italianen en we merken gelijk dat ze de rustig wachten en ons daarna met een grote bocht passeren (het kan natuurlijk ook zijn dat iedereen een goed humeur heeft omdat het weekend is;)). Ook zijn er bijna overal fietspaden langs de weg die goed begaanbaar zijn en ook niet eindigen in het niets (ideaal).

Ineens zitten we alweer op 200meter hoogte en kunnen we weer naar beneden. Wel trekken we even een extra jasje aan want het waait aardig en we hebben beiden flink gezweet naar boven toe. En gelukkig hadden we ons jasje aan want we gingen enorm hard naar beneden, beiden kwamen we boven de 60km per uur dus we waren zo weer beneden. Het weer is wel droog maar een beetje miezerig dus drinken we een kopje thee in een bushokje, heerlijk;). Daarna gaan we weer verder en rijden langs drukke wegen en moeten de regenpakken toch aan maar we schieten lekker op met het windje in de rug. Tegen de middag komen we een grote fietswinkel tegen en gaan we even binnen kijken voor een fietszak (die hebben we namelijk nodig voor in het vliegtuig). Ze hebben wel een fietszak maar deze weegt minstens 5kilo en is wel een heel groot pakket we besluiten onderweg nog maar even verder te zoeken. En als we niks vinden gaan we aan de slag met bubbeltjesfolie. We zien een restaurant (soort macdonalds) en hebben wel trek in een hamburger een bushokje blijft niet altijd leuk. Hier hebben we ook nog draadloos internet dus lezen we vast de reacties en zitten nog een beetje te surfen. Maar ja dan hebben we toch echt niks meer te zien dus springen we weer op de fiets. Het laatste stuk trappen we flink door. De regenpakken blijven heel de middag aan, niet dat het de hele tijd regent maar het begint wel heel plotseling met regenen dus je kan hem maar vast aan hebben. We stoppen een keertje om snel een snicker naar binnen te werken en wat te drinken en gaan daarna weer verder. En dan begint het te regenen, echt te regenen! Waren het eerst nog buitjes dit is een flinke bui en heel eerlijk gezegd hebben we het niet meer droog zien worden. Wel een beetje balen als er sinds tijden weer is een camping open is. We halen eerst wat boodschappen en staan dan onder een afdakje te dubben: wat zullen we doen? Toch maar binnen gaan slapen? Maar ja, eigenlijk willen we dat helemaal niet. We gaan maar een kijkje nemen bij de camping. Kunnen we onze tent hier opzetten? Ja, dat kan wel maar wil je dat echt? We beginnen te twijfelen, willen we dat echt? Een keer goedkoop slapen is toch wel erg aantrekkelijk dus dapper zeggen we ja dat willen we! We rijden het terrein op, overal natuurlijk grote plassen. We zeggen tegen elkaar gaan we dan toch naar binnen. Nog maar even verder kijken. We vinden het washok met een grote overdekte ruimte en aangezien er niemand is (behalve in de hutjes) hebben we dit stuk voor onszelf. Daar kunnen we droog zitten en de regenpakken drogen. Waar kan de tent? Vlakbij is een ‘droog’ stukje. Zullen we, zullen we niet? Eerst even checken of de douche warm is (bloedheet). Ja kom op, we doen het gewoon. We willen al tijden in de tent nu kunnen we dus we gaan, weer of geen weer!

We zetten de tent op, hangen wat spulletjes op aan onze geïmproviseerde waslijn en starten de laptop op. En we hebben draadloos internet wat betekent dat we eindelijk al die foto’s op picassa kunnen zetten. Het zijn er 437 in totaal en wij vinden het erg leuke foto’s. Het zijn nog foto’s van Slovenië, de marathon, en heel Italië. Enjoy!

Wij gaan nu lekker wat eten en kruipen hoogstwaarschijnlijk vroeg de slaapzak in want daar is het lekker warm;).

Toedeloe!