Amot - Falun 74km

Wat een leuke reacties weer! Het is wel grappig om te zien dat we langzamerhand weer wat meer reacties krijgen en dat vinden wat heel leuk! Voor iedereen die van vakantie terugkomt, vinden we het leuk als jullie ook een kort stukje over jullie vakantie schrijven. Want normaal zouden we dat dan thuis horen maar dat kan nu niet omdat wij niet thuis!

Na gisterenavond heerlijk spaghetti te hebben gegeten begon het helaas te regenen zodat we genoodzaakt waren om ons te verschuilen in het damesomkleedhok. Om 9uur waren we al klaar met alles en gingen we maar naar bed, ook omdat we best wel moe waren. We kregen nog even bezoek van de plaatselijk dorpsjeugd, die kwam vissen, maar door nieuwe regen waren deze jongens ook snel weg en konden we rustig gaan slapen. Iets na 7en gaat de wekker dan weer en zoals ieder ochtend lig je nog zo lekker maar je moet er toch uit, want laat beginnen vinden we allebei maar niks. Dus Brian gaat er dan meestal iets voor half 8 om zich te wassen en Hélène blijft dan nog een paar minuutjes liggen om zich helemaal over de twee matjes uit te rekken. Het is toch wel wennen als je thuis een tweepersoonsbed voor je alleen heb en nu opeens met iemand een klein tentje moet delen;). Het ontbijt bestond uit polarbrood, iets wat we een paar dagen terug hadden gekocht omdat dit toch wel zo'n beetje het enige houdbaar brood is dat toch wel goed smaakt en vult. Na een heel brood met z'n tweeen opgegeten te hebben vertrokken we iets voor 9en naar Falun, de hoofdstad van de provinicie Dalarna, en daar zou ook een camping zijn. Wildkamperen is leuk maar als je het meerdere dagen achter elkaar doet mis je toch wel de douche, zeker als het een beetje koud is en je je niet echt lekker kan wassen in de beek. Dus proberen als het kan niet meerdere keren achter elkaar wild te kamperen.

Het volgende grote plaatsje lag 45 kilometer verder en daartussen was niet veel meer dan bos. We wilden wel voor het middageten in dat plaatsje zijn omdat we daar waarschijnlijk weer brood konden inslaan. Het was ook het laatste deel waar we beren en wolven konden zien dus de zoektocht werd vanaf de eerste kilometer geopend. We namen allebei een kant voor onze rekening en reden niet echt heel snel zodat we heel goed konden kijken. Ik kan er nu wel een hele spannende zoektocht van gaan maken maar helaas hebben we geen wild gezien. Er reden wat meer auto's dan gisteren op de weg en ook grote vrachtwagens met bomen. Dus het hielp niet echt als we iets fluisterend tegen elkaar te zeiden want even later kwam er weer een auto of vrachtwagen voorbij en was het wild weer weg.

Tot de eerste pauze, na 25kilometer was het weer prima en reed Hélène met sandalen aan om de zon af te dwingen en reed Brian al 3 dagen in zijn korte broek. Maar na de pauze was het opeens fris geworden en hadden we het allebei koud op de fiets. Eerst dachten we dat het kwam doordat we naar alweer bijna 400meter waren geklommen maar dat kon nooit zo'n verschil in tempratuur zijn dachten we. Tussen de middag, we waren ondertussen bij het plaatsje aangekomen en hadden in de supermarkt warme broodjes gehaald met kaas, trok Hélène maar snel haar schoenen aan en Brian toch maar zijn lange broek. Ook deden we beide nog maar een jas aan. Na het eten was het nog een kleine 30 kilometer tot aan Falun dus we deden het rustig aan. De echt hoge heuvels hadden we nu achter ons gelaten en we wisten met het windje in de rug langs een meer.

Op een gegeven moment kwamen we op een kruising waar Falun nog maar 8 kilometer was, maar de fietsroute die we volgen had nog een kleine omhoog in petto. En aangezien we echt de hele fietsroute willen rijden sloegen we toch maar rechtsaf de de weg omhoog in. De wolken waren opeens verdwenen en de zon kwam zomaar door, en het was opeens warm, zo warm we in een hele tijd niet gevoeld hadden. Dus midden op een flinke klim die we aan het rijden was stopten we om onze zomer uitrusting aan te trekken. En Brian trok zelfs voor het eerst 'in zijn fietsvakantiecarriere' sandalen aan. Vooral toen hij opstapten was het toch wel even wennen om zulke luchtige voeten te hebben(helaas had hij die avond al een blaar). Na nog en paar klimmetjes en afdalingen kwamen we in Falun aan en we waren er nog niet of de camping was er al. De camping is gelegen bij een groot sportpark waar ook 2 hele grote schansen staan om in de winter schans te springen. Ook was er een ijshockystadion, curlingbaan, zwembad, sporthal en vast nog veel meer.

Nadat we de tent hadden opgezet en even lekker geluierd hadden besloten we nog maar wat te gaan doen, aangezien we al om 3uur op de camping waren. We hadden twee keuzes, of te gaan zwemmen in het zwembad hiertegenover of een potje midgetgolf. Het werd uiteindelijk een potje midgetgolf. Na de sticks en een balletje gehaald te hebben begonnen aan de 18-holes midgetgolfbaan van het park. Na de eerste paar holes had Brian al een flinke voorsprong, dit kwam vooral omdat Hélène het geduld niet had om rustig het balletje te slaan. Op het eind waren we aan elkaar gewaagd maar Brian won toch met 54 slagen tegen de 73 slagen van Hélène. Wel staat Brian nog steeds achter met de kaartcompetitie (60-56).

Daarna hebben we lekker buiten gegeten en schijnt de zon nog steeds. Dus de slaapzakken ook nog even gelucht. Het is wel grappig dat als je de weersvoorspelling kijkt in de kranten in de supermarkt. Dat als je in vier verschillende kranten kijkt dat ze bijna alle vier iets anders opgeven, van de hele dag regen tot bewolkt en zonnig. Dus we zijn daar maar mee gestopt en zien wel wat voor het weer het wordt. We gaan nu even afwassen en daarna waarschijnlijk nog wel een paar potjes kaarten;).

Tot morgen weer!