Avesta - Sala 74km

Het was gisterenavond erg laat geworden voor ons doen, 11uur, dus hadden we de wekker toch maar even een half uur later gezet. Dus in plaats van 7uur werden we nu iets voor half 8 wakker. Het was een heel ander gevoel dan andere dagen want nu hadden we allebei zoiets van: 'ahhh, nog even'. Maar je ligt dan toch niet helemaal lekker en gaat er dan maar uit om je aan te kleden en te wassen. Het mooie weer van gisteren was met de nacht vertrokken en een dik grijs wolkendek was achter gebleven. Maar voor de derde dag op rij trokken we toch maar onze korte broek met sandalen aan. Dit is ook een beetje luiheid, want we hebben allebei gewoon geen zin dan om onze schoenen helemaal uit de tas te halen en dan de sandalen in zakjes weer terug te stoppen. Toen Brian de tent al bijna had afgebroken begon het te regenen dus toch maar even laten staan dat we droog konden ontbijten. Gelukkig hield het snel weer op en nadat Hélène de ballon voor Vicky haar verjaardag op de fiets had gedaan, konden we vertrekken. Zo kon iedereen zien dat Vicky vandaag 21 is geworden.

Het was geen eens zoveel later dat we de eerste kilometers reden want het is bij ons een beetje van hoe viezer het sanitair is, hoe sneller wij weg zijn. Dus omo 10 over 9 reden we al weg en dat zelfs met een half uur uitslapen. De supermarkt was tegenover de camping dus gelijk maar even de boodschappen voor de dag halen, zodat we daar in ieder geval niet meer naar hoefden te kijken vandaag. Het volgende wat we moesten doen was terugkomen op de route, aangezien we gisteren door de borden: Camping Forbjuden, flink van de route waren afgeraakt. Dus het was nu eerst maar 10 kilometer weer terug rijden naar de route, we kozen nu wel een rustiger weggetje aangezien we wat meer tijd hadden dan gisterenavond. Eenmaal weer op de route aangekomen begon het al een beetje te miezeren, maar daarnaast was de tempratuur wel goed dus besloten we geen regenpak aan te doen, aangezien je dan nog bijna meer gaat zweten dan dat je nat wordt van de regen. Voor het eerst pauze'tje kozen we wel een overdekte plaats, en dit was niet zoals al zo vaak een bushokje maar een hele grote boom waar we lekker droog een koekje konden eten.

Het landschap is sinds gisteren erg veranderd, de bossen zijn grotendeels verdwenen en de landbouw en veeteelt komt steeds meer in beeld. Dit maakt het ook heel lastig om een geschikt wildkampeerplekje te vinden, want nu is alles zo'n beetje van iedereen en dat was een paar dagen/weken terug totaal niet het geval. Het is inmiddels zo hard gaan regenen dat we onze regenjas toch maar hebben aangedaan, de broek laten we achterwege want dat is zo vies aan je benen als je een korte broek aan heb. Voor de lunch vluchtte we daarom ook snel een bushokje in en eten daar onze witte bolletjes met salami. Omdat we gisteren zoveel hadden gefietst hoefde we vandaag eigenlijk maar 50km te fietsen naar een camping net voor Sala, dit was de enige camping een beetje bij de route. Maar aangezien we om 12uur alweer bijna 40kilometer op de teller hebben en geen zin hebben om de hele middag in de regen op de camping te gaan zitten, besluiten we langs de route verder te rijden naar Sala en daar een zilvermijn te gaan bezoeken en alvast een stempel halen van de route voor Hélène haar boekje, en daarna weer een stuk terug te rijden naar de camping. De benen voelen ook niet verkeerd, ondanks gisteren, dus zo gezegd zo gedaan.

We weten ondertussen dat we geen hoge heuvels meer hoeven te verwachten dus we komen vandaag veel sneller vooruit dan de afgelopen dagen, dit heeft zowel zijn voor als nadelen. Een voordeel is dat je meer afstand op en dag kan afgeleggen. Het grootste nadeel is toch wel dat we nergens meer een uitzicht hebben. Maar goed ieder landschap heeft zijn charme en zo vinden we deze verandering in landschap erg leuk, om toch weer iets anders te zien. Binnen anderhalf uur zijn we bij de zilvermijn maar daar aangekomen begint het weer heel hard te regenen (het was heel even droog geweest). Helaas kunnen we niet in de mijn afdalen want zowel de kleine rondleiding(1,5uur) die naar een diepte van 66meter onder de grond gaat, en de grote rondleiding (3uur) die naar een diepte van 155meter onder de grond gaat duren te lang of moesten we te lang voor wachten tot er weer een rondleiding was. Dus hebben we maar even in de verschillende souvenierswinkeltjes op het terrein gekeken en lekkere druiven gegeten.

Daarna reden in de regen verder naar Sala waar we bij het toeristenbureau de derde stempel van de route gehaald heb. Toen Brian buiten stond te wachten kwam er nog een Zweed tegen hem klagen dat het altijd slecht weer is in Zweden en dat er in de winter veel sneeuw ligt. Op de camping aangekomen vertelde de campingbaas juist het tegenovergestelde en zei dat ze een hele warme maand in juli hadden gehad. Dusja meningen over het weer verschillen altijd. Het was gelukkig droog geworden, zodat het tentje lekker kon drogen. De fietsen, en vooral de kettingen, moesten weer even schoongemaakt worden want we hadden vandaag weer wat stukjes onverhard gehad en met daarbij de regen, gaat het zand echt overal tussen zitten.

De wolken zijn nu grotendeels weg en de zon is doorgekomen. We hebben net weer heerlijk gegeten, rijst, groenten en zalm, en zitten hier op een picknicktafel in de zon bij een meertje te lezen en de blog te typen. Morgen moeten we nog bijna 100km fietsen en dan hebben we twee dagen rust als het goed is, niet echt rust, want Hélène haar ouders komen overmorgen en die moeten we natuurlijk heel veel vertellen

Weltrusten, Slaap lekker, en Tot morgen