Rustdag Helsinki 42km

Om kwart over 6 gaat al de wekker, maar he? het is toch een rustdag vandaag waarom moeten we er dan zo vroeg uit? Dit is omdat we graag Brian zijn ouders van de boot willen gaan halen. Gisteren waren we al langs de haven gereden, en dat lag zo'n 10km van de camping. Dus om half 7 gingen we eruit, snel wassen en ontbijten en om kwart over 7 zaten we op de fiets naar Helsinki. Wat was dit heerlijk, want het was zondag en net als in Rotterdam midden in de nacht/heel vroeg in de ochtend zijn dan de stoplichten uit gezet en hoef je alleen maar op te letten voor die ene verdwaalde auto. Zonder bagage op de fiets gaat het toch wel heel snel en iets voor 8en zijn we bij de haven, maar er is geen boot te bekennen. Als we iets verder rijden zien we ook dat de borden met Hansaterminal (waar ze zouden aankomen) zijn doorgestreept. Dan maar op de naar de volgende haven, want er zijn er een stuk of 10 in Helsinki. Ook bij de volgende haven zien we geen boot van Finnlines. Wat nu?

We weten niet echt wat we moeten doen, dan maar even smsen, of ze toevallig al van de boot af zijn en bij welke straat ze dan staan. We krijgen niet gelijk een sms terug en om de tijd te doden, genieten we van een heerlijke bak koffie (Brian) en een Jus d'Orange (Hélène) bij een klein haventje met uitzicht op zee. De zon is nog niet op volle sterkte dus het is lekker vertoeven. Dan worden we gebeld, ze kunnen geen straatnaam vinden en ze werden gelijk de snelweg op gestuurd dus volgen ze maar de borden naar Helsinki, we bellen wel als we er zijn. Dus nog maar een bak koffie en nog een beetje uitrusten want het was toch wel erg vroeg vanochtend. Na een half uur zijn we nog niet gebeld en besluiten nog maar even langs de kustlijn de fietsen, wat heel mooi is in het ochtendlicht. Dan worden we gebeld en krijgen we een straatnaam door, volgens de GPS nog 4,5km, en nee jullie zijn niet echt in het centrum maar we komen wel naar jullie toe. Dus schakel we een versnelling hoger en binnen no time zijn we er, wat is het toch altijd leuk om je ouders weer te zien en vooral als je dan al zo ver gefietst heb en in een ander land. Na de kussen en omhelzingen besluiten we om naar het centrum te gaan, hun met auto en wij met de fiets. We spreken af bij de toeristeninformatie.

Je bent vaak sneller door een stad met de fiets dan met de auto, en zo ook nu. Hélène gaat alvast naar binnen om een kaart van Helsinki te scoren en te vragen waar we boottickets kunnen kopen naar Tallinn want daar gaan we woensdag naartoe en nu je toch in Helsinki bent kan je dat beter gelijk geregeld hebben. De medewekers van de toeristeninformatie waren weer geweldig, want toen er om een kaart gevraagd werd, werd er nors een voor gelegd en waar kan je dan tickets kopen? Nou daar moest de beste meneer toch even voor zuchten, weet je dat dan niet? Nee tuurlijk weten we dat niet! Ondertussen had Brian zijn ouders gevonden/gezien en gingen we eerst gezamelijk even en wat drinken bij een cafe'tje (derde bak koffie voor Brian). Er blijkt niet ontzettend veel te doen te zijn in Helsinki, of wij moeten ons vergissen. Maar na de koffiepauze lopen we achtereenvolgens over de 'bekende' markt in Helsinki, de rode kathedraal en daarna de witte kathedraal. Ook de souvenierswinkeltjes zijn hier wat schaarser dan in Stockholm en buitenlandse kranten zien we, helaas, helemaal niet.

Na dat we een lekker Panninebroodje hebben gegeten slenteren we een beetje door de stad heen. We kopen wat fruit bij de supermarkt, waar Brian zijn ouders zich verbazen over het feit dat er allemaal gokkasten in de supermarkt staan, maar dit beeld zijn wij al heel gewoon. We lopen door straatjes waar bijna geen toeristen zijn (vindt vooral Brian heel erg leuk!) om uiteindelijk uit te komen bij de haven waar we alvast tickets willen kopen voor de boot voor woensdag. We besluiten voor de boot van 1ouur te gaan woensdagochtend en eerst dachten we dat het 4uur varen was maar dit blijkt een boot te zijn waar geen (vracht)auto's op kunnen dus deze doet er maar 1,5uur over en dat komt wel goed uit want dan kunnen we in de middag Tallinn zien. Vervolgens eten we nog een ijsje en besluiten naar de camping te gaan.

Op de camping aangekomen is het wel grappig om te zien hoe Brian zijn ouders niet erg heel gewoon zijn met deze vorm van vakantie. Ze kijken een beetje in het hutje rond van oké dus gaan WC en douche, maar ze vinden het wel heel leuk om eens dit te doen. Het is ook hun eerste keer in Scandinavie. Nadat we wat kado'tjes hebben uitgepakt van thuis: koekjes, luchtjes en douchjes, kaarten, nieuwe boeken en helaas was Brian zijn favoriets zeebanket-merk gesmolten maar deze hebben we snel in de koelkast gezet (zit zelfs in het hutje) om te redden wat er te redden valt. Brian gaat daarna een rondje hardlopen en Hélène gaat haar boek uitlezen zodat deze nog mee naar huis kan.

s'Avonds nemen Brian zijn ouders ons lekker mee uit eten naar het restaurant op de camping. De blog moet er toch komen dus dat gaat dan maar met iPod in want anders wordt er niks getypt omdat je anders wordt afgeleid. Nu gaan we lekker thee drinken en wat filmpjes kijken en daarna slapen want het was toch wel vroeg vanochtend. Morgen maar wat langer slapen..

Liefs, ons

ps. de zeebanket blijkt toch nog lekker!