zaterdag 7 augustus 2010

Rustdag 2 Uppsala

Om half 7 krijgen we al een sms dat als het mee zit Hélène der ouders er om half over koffie zijn (voor mensen die dit niet weten, 8:30). Dus om 8uur beginnen de zenuwen bij Hélène al toe te nemen en kijken we voortdurende naar de ingang van de camping, zullen ze dat al zijn? Iets voor half 9 krijgen we dan een sms: 'Nog 2km!' En Hélène loopt gelijk naar de ingang, en even later zijn ze daar dan, en wat is dat toch best wel even vreemd als je je ouders en broertje al meer dan 7 weken niet gezien heb en dan ze weer ziet. Even snel inchecken bij de camping en dan snel een plekje zoeken vlakbij ons. De eerste momenten zijn toch nog een beetje onwennig, want ja waar moeten we eigenlijk beginnen met vertellen maar dat is snel over. Er komen kado's te voorschijn van thuis, wat voornamelijk eten is zoals drop, hagelslag en stroopwafels. En Brian kan eindelijk weer eens lekkere koffie drinken en als klap op de vuurpijl zit daar dan ook nog zelfgemaakte appeltaart beetje. En dan komen we los, we hebben allebei zoveel te vertellen tegen elkaar dat het gewoon moeilijk is om te onthouden wat je nou precies wil vertellen. Bij iedere zin komt er weer iets anders in je op, nou dan maar even onthouden totdat dit onderwerp uitgepraat is maar dan ben je het meestal al vergeten en gaat het al weer ergens anders over. Na 10uur moeten we toch wat minder hard gaan praten en lachen en om 11uur besluiten we maar naar bed te gaan want Hélène der vader moest zelfs gewoon werken nog die ochtend. De volgende dag kunnen verder praten.


De volgende ochtend is het helaas een beetje bewolkt maar dat mag de pret niet drukken want om 8uur zitten we aan tafel voor het ontbijt en dan beginnen de vele verhalen alweer boven te komen. Ze hebben zelf ook een geweldige reis naar Rusland gemaakt samen met Ruta (lang verhaal, maar uitwisselingsstudent die een jaar bij hun in huis gewoont heb) en daar hebben ze de foto's van bij dus laptop aan en bij veel foto's zit toch wel een heel leuk verhaal. En aan de foto's te zien en de verhalen is dit echt een hele bijzondere reis voor ze geweest. De rest van de appeltaart wordt bij de koffiepauze(deze keer wel echt koffie) opgegeten en dan moeten we toch maar eens gaan nadenken wat we vandaag nu eigenlijk gaan doen. In Uppsala hebben wij gisteren eigenlijk alles al gezien dus dat valt af, dan maar kanoen wat we alle vijf altijd heel leuk vinden. Eerst nog even langs de supermarkt om broodjes te halen om toch met een volle maag te gaan kanoen en dan maar snel het water op.


Helaas is het in de tussentijd best wel hard gaan regenen maar omdat de tempratuur wel goed is, hebben we er niet zo heel veel last van. We hebben 2 kano's, in de ene kano zitten Brian en Edwin en in de andere, Hélène met haar ouders, want je moet toch ieder minuut optimaal benutten van het geweldige verrassingsbezoek. We konden kiezen of we op een meer of op een rivier gingen kanoen en kozen het meer, omdat je daar toch wel wat verder kan kijken. Na een paar kilometer komen we iets heel grappigs tegen: een fiets aan een paal en je zou het niet denken maar de versnellingen en de remmen doen het nog gewoon. Daarna stoppen we op een strandje om gezellig een appeltje te eten en met de zelfontspanner een foto van ons vijven te maken(zie resultaat). Daarna is het de kano weer in om naar een klein eiland je te varen en dan aan de andere kant van het meer weer terug. Het eilandje stelt niet zoveel voor maar er is toch een kanoteam(je mag raden wie) dat besluit om even in frisse duik in hun onderbroek in het water te nemen. De andere kano vaart angstvalig weg, bang dat ze omgeduwd worden. De rest van de middag is het dus lekker bruin worden in de onderbroek in de kano, maar de zon was helaas nergens te bekennen.


Terug op de camping besluit het andere kanoteam toch ook nog maar een duik te nemen, maar dit via de normale weg in zwemkleding en gewoon vanaf de kant erin. Brian heeft sinds een paar maanden een nieuwe kapper, zijn schoonmoeder, dus het was wel weer eens tijd voor een knipbeurt. Het moet er wel heel grappig hebben uitgezien want we zaten midden op de camping aan een elektriciteitspaal kappertje te spelen. Het is wel weer een topresultaat geworden en Brian kan er weer een tijdje tegen aan (tot in Warschau). Na een douche reden we in de gehuurde blitsauto (een witte grote Volvo, V80) naar de stad om een hapje te gaan eten. We moesten wel eerst heel goed zoeken en kijken voordat we een keus konden maken maar het eten was ontzettend lekker en het toetje Tiramisu was het lekkerste toetje wat Brian en Hélène ooit op hadden. Daarna gingen we nog even bij de kerk kijken maar die was helaas al gesloten, het was ondertussen ook al bijna 10uur.


Op de camping konden we kiezen of naar bed of toch even met elkaar zijn als je toch maar zo kort heb, dus hebben we nog even wat filmpjes van de reis tot nu toe gekeken en om 11uur besloten we dan toch maar in ons tentje te kruipen. Maar toen moest er nog wel even een blog getypt wordt om onze trouwe volgers ook op de hoogte te houden. Het is een beetje laat geworden maar toch nog voor 12en!


Morgen is het inpakken om verder te gaan naar Stockholm, de visite moet rond 10uur weg dus wij vertrekken ook voor een keer laat.


Slaap lekker allemaal!


Liefs, ons.

3 opmerkingen:

  1. Fijn dat jullie zo genieten met elkaar, wij verheugen ons er ook erg op om jullie te zien.(mam telt de nachtjes). tot gauw xxx pap en mam

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hello, leuk dat verrassingsbezoek - wij moeten ook nog steeds plannen! Maar met mijn werk moet het denk ik te regelen zijn, dus dat is goed nieuws...

    Helene, houd je btw nou eens in, je kan toch niet zomaar in je onderbroek gaan lopen/ zwemmen :P:P

    Leuk om al die blije gezichten te zien op de foto, enjoy again!

    xxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hey
    Klinkt allemaal als een ontzettend leuk bezoek.hoop nog meer van leo en rian te horen maar jullie stukje geeft een heel goed beeld.dank jullie wel hoor voor de geweldige inkijk in jullie avondtuur.
    leuke fotos.lieve gr opa en oma j

    BeantwoordenVerwijderen