Pusi - Tartu 74km

Heey allemaal,

dachten we dat we geen last meer zouden hebben van de mugjes maar gistereavond waren ze toch weer aardig aangwezig. Dus we rond 21.00 gingen we de tent lekker in en hebben daar nog even gezellig gezeten. Een paar daagjes geleden (vlak voor Narva) waren we een duitse fietser tegengekomen en die moest nog 280km afleggen in 2dagen omdat zijn vrouw naar Helsinki zou komen. Na een blik op zijn site had hij maar liefst 175km op die dag gefietst! Hij had weer over ons geschreven in zijn blog en nu zijn we elkaars volgers;).

Vanochtend was het nog droog maar na een ontbijtje begon het toch te regenen, dus Hélène heeft zich maar weer even omgekleed in de WC en allebei de regenpakken aan. Die heel de ochtend aan zijn gebleven. O nee, dat is niet helemaal waar. Ze zijn misschien 10min uit geweest maar toen begon het toch weer te regenen. En niet zo een klein beetje ook, we besloten lekker thee te drinken in een bushokje want die zijn hier in overvloed dus dat is wel prettig. Toen we weer verder fietste ging het nog een beetje harder regenen en over de onverharde weg was dat niet echt prettig. Toen we even later de bocht in gingen kwamen we op een asfaltweg en dan gaat het toch best hard.

Het water uit de kraan smaakt hier nogal naar ijzer en dat vinden we niet zo heel lekker dus als het even kan slaan we water in bij de supermarkten. Zo vanochtend weer geprobeerd, toen Brian weer terug naar buiten kwam. Kwam er net een man aanlopen, zijn gebit wat niet zo heel prettig om naar te kijken. Maar hij wilde toch wel weten waar we naartoe gingen en waar we vandaan waren gefietst. Dus met handen en voeten duidelijk gemaakt waar we vandaan kwamen en waar we naar toe gingen, hoeveel kilometers is dat dan? Vroeg hij, dus dit hebben we maar op een briefje geschreven want ja de man in kwestie sprak alleen russisch en misschien een beetje estissch. Hij wist ons wel te vertellen dat hij wel is naar Polen was gereden maar van wel met de motor want dat vond hij beter (konden wij eruit wijs maken). Verder had hij nog een heel verhaal waar wij niks van begrepen maar na een beetje knikken en glimlachen wisten we zijn verhaal te stoppen en konden we weer verder fietsen. Nou het was best gezellig en weer is wat anders dan russisch gemompel dat we in de weg staan;).

Rond 12uur kregen we toch wel trek, we waren al aardig wat bushokjes voorbijgereden en hoopte eigenlijk op een restaurantje bij het volgende plaatsje. Maar daar was eigenlijk niks behalve een opgewarmde diepvriespizza bij de plaatselijke supermarkt. Nou dat kunnen wij beter met een soepje en boterham red je het ook prima. Maar ja, dan kom je ineens geen bushokjes meer tegen. Na 51km kwamen we uiteindelijk een oud ietwat lek bushokje tegen, maar niet getreurd de soep zou ons wel warmen. En toen we weer op de fiets stapten leek het zelfs droog te worden! Wat wel prettig is want je wordt toch best koud en nat in de regen.

In Tartu aangekomen zijn we even door het stadje heen gefietst en langs de eerste universiteit in Estland. Deze was gebouwd in 1632 en ook kwamen we langs een leuke fontijn, zie foto. Deze is van een kussend paar naar de legende schijnt het dat deze zijn versteend toen ze in de regen onder een paraplutje stonden en werden geraakt door de bliksem.

Daarna was het nog een kleine 7km naar de camping fietsen en kwamen zelfs de zon nog tevoorschijn en ging het weer flink waaien. Wat wel prettig was want zo kon de tent, regenpakken en schoenen lekker drogen.

Morgen gaan we hoogstwaarschijnlijk in een kasteel slapen (als prins en prinses;).

Toedeloe xx