Smiltene - Sigulda 95km

Nadat we gisterenavond hadden gegeten was het toch wel flink afgekoeld en waren we lekker naar binnen gegaan, waar we een complete huiskamer voor ons alleen hadden. Vanochtend toen we wakker werden scheen de zon, maar voor 5minuten want daarna begon het al te regenen. Gelukkig konden we lekker overdekt ontbijten. Het ging allemaal heel vlug vanochtend en om 10 voor 9 zaten we al op de fiets, met wel een natte tent achterop. We hadden vandaag een route van ongeveer 90km voor de boeg, waarvan de eerste 50 verhard en de laatste 40 onverhard. Dus we konden er tegen aan.

De regen was ondertussen opgehouden en met af en toe een zonnetje was het best lekker fietsen. We hadden de wind in het gezicht wat naar ons weten al zo is sinds Tallinn maar het waaide niet zo hard dus we kwamen best vooruit. Gisteren aan het eind van de middag kwamen al wat heuvels en dat begon nu door te zetten, we reden soms zelfs een paar kilometer achter elkaar omhoog en dat hadden we sinds iets voor Stockholm niet meer gehad. Het voordeel is dat je dan ook weer naar beneden gaat. Alhoewel we verhard reden was het wegdek op z'n zachts gezegd dramatische, er zaten overal gaten in de weg en over de grootste gaten was dan wel nieuw asfalt gelegd maar dat was dus een hobbel geworden en daarachter was weer een gat ontstaan.

De koffiepauze werd weer als gewoonlijk gehouden bij een bushokje omdat we hier lekker kunnen zitten. Maar nu kwam er voor het eerst een bus aan en ja onze fietsen stonden midden op de busbaan maar het was een hele aardige buschauffeur die het maar al te interresant en vrolijk zwaaide. Het valt ons op dat de mensen hier sowieso wat aardiger zijn want ze steken veel vaker hun hand op of groeten ons. Daarna reden we verder met af en toe een beklimming en soms even het regenpak voor het kleine beetje regen dat viel. Uiteindelijk kwamen we in een grote plaats en aangezien we er achter zijn gekomen dat we een niet al te beste kaart hebben van Letland is het best moeilijk om de weg te vinden. Toevallig zien we een Australische paar dat met een Nederlandse camper rondrijdt en die we eerder boven in Estland gezien hadden. We konden de weg toch niet vinden dus eerst maar even eten op een bankje in het park, een lekkere boterham met kaas.

Na een paar linkse en rechtse zijn we dan toevallig op de goede onverharde weg, denken we tenminste. De onverharde wegen zijn hier nog een graadje erger dan in Zweden en het is meer een wedstrijdje kuilen ontwijken volgens Brian. Maar dat hoort bij het avontuur he! Even later komen we aan bij een lama dierentuin en komen we er achter dat we verkeerd zitten, want eigenlijk alle wegen lopen hier dood, op wat bospaadjes na. Er staat wel een fietskaart waar we zijn en waar we naartoe kunnen. Dus ja dan maar het bospaadje in, waar zelfs een fietsbordje staat maar we konden er niet bepaald fietsen, met de mountainbike zou je het waarschijnlijk net lukken maar niet met een fiets vol bepakking. Maar na even flink klussen zijn we eraf en rijden op de goede weg, maar nog steeds onverhard wat gewoon minder hard opschiet.

Het nationale park Gauja waar we doorheen rijden maakt veel goed want het is werkelijk een prachtige natuur met soms uitzichten en soms stukken bos met een riviertje. We merken ineens op dat er hier toch wel hele grote plassen op het wegdek liggen, dus we hebben blijkbaar geluk gehad, en dat mag ook weleens. Als we een klein stukje asfalt hebben komen we langs een hele mooie uitgesleten rots (zie foto), hier halen ook gelijk even een lekkere perzik! Daarna begint het laatste onverharde stuk van een kilometer of 15 naar de camping. We zijn allebei toch best moe en het natte zand zuigt onze fietsen eraan waardoor het lijkt dat we nauwlijks vooruit komen.

Na nog even doorzetten zijn we dan in het plaatsje waar we even nog boodschappen moeten doen en bij de toeristeninformatie vragen waar de camping is. Deze toeristeninformatie blijkt er weer een van het hoogste niveau te zijn want ze probeert ons te vertellen dat de makkelijkste weg naar de camping met een kabelbaan is waar gewoon al je bagage meekan en je fiets en ja anders moet je 3km omfietsen. Wij kiezen gelukkig voor de 3km omfietsen want het blijkt alleen maar afdaling te zijn en we zijn er zo. Bij de camping zien we ook de desbetreffende kabelbaan en nou dat had niet makkelijk geweest om ze te vervoeren.

Op de camping zien we het Australische stel weer en krijgen we zowaar een voorafje aangeboden ei met groente, echt heerlijk! Daarna eten, wassen, douchen en proberen te blog te plaatsen want internet is niet denderend..

Tot morgen!!