Montagnana - Peschiera 87km

Een nieuwe dag en toen we vanochtend vroeg uit het raam keken scheen de zon nog niet maar de hemel was al weer aardig blauw. In de gezamenlijke kamer van het hostel hebben ontbeten en daar ontmoeten we ook de enige andere gast in het hostel en dat was toevallig ook een fietsende Nederlander. Het was dus wel even leuk om al aan je ontbijt wat ervaringen uit te wisselen. Hij was nu drie weken onderweg en zou naar Rome fietsen en terug waar hij in totaal drie maanden de tijd voor had. Daarna de spulletjes in de tassen de fietsen van stal halen en toen moesten we nog even wachten voordat het hek van het hostel openging, half 9 namelijk.

Vandaag zouden we naar Verona fietsen, Stefan ontmoeten en dan verder met z’n drieen, waar naartoe zouden we nog wel zien. Het was al veel warmer dan gisteren dus de jassen ging snel uit en de wind stond in de rug dus we gingen lekker snel vooruit. Dit was maar goed ook want er was niet veel te zien. Dit hadden we al in het boekje gelezen, dat er geen goede fietswegen naar en van Verona zijn en dat de route daarom noodgedwongen over wat drukkere wegen ging. En dat was te merken, want zelfs de polderweggetjes waar we op reden waren druk. Dus dan maar achter elkaar en de muziek aan. Al met al schoot het zo wel lekker op en waren we om 12uur in Verona met al meer dan 55km op de teller.

We hadden met Stefan afgesproken om elkaar te ontmoeten op de Piazza Bra, het plein voor de beroemde arena van Verona. Dus wij reden het plein op, reden naar links, naar rechts maar nergens zagen we hem. ‘Hoe moeilijk kan het nou zijn om hem te vinden’ zei Brian nog tegen Hélène. Waarop Hélène zei: ‘ja ik weet niet naar wat voor kleuren ik moet zoeken’. ‘Nou gewoon naar een fiets met heel veel tassen eraan’. En dat was nog niet gezegd of Hélène zag hem aan komen fietsen. Het blijft altijd leuk om dan midden op een plein in Verona een vriend te ontmoeten op een vakantiefiets, die je in geen vier maanden gezien. We hadden elkaar natuurlijk heel veel te vertellen en eerst deden we dat staand op de fiets maar daarna toch maar met een boterhammetje erbij want we hadden aardig honger gekregen. Nadat we besloten hadden om verder (voor Stefan terug) te fietsen naar de camping waar Stefan die nacht had gestaan gingen we nog even langs bij de arena. Vergeleken met het Colosseum was de arena een kleintje dus besloten we deze maar niet te bezoeken en maar in Rome te gaan kijken. Na nog een kasteeltje, een oude brug over het water en een oude kerk waren we Verona al weer uit en reden we op de iets rustigere wegen.

We wilden natuurlijk zoveel mogelijk naast elkaar fietsen maar dat vonden de Italiaanse meneertjes en mevrouwtjes niet zo heel fijn dus kregen we vaak het getoeter om onze oren gepaard met de boze blikken. Voor Stefan was dit geheel nieuw want ja als je in je eentje fiets kan je niet naast elkaar rijden. Zowaar moesten we ook weer een paar heuveltjes op en af, dwars de wijngaarden. Samen met Stefans vermakelijke verhalen over zijn tocht door/over de Alpen waren we zo alweer bij de camping. De camping is gelegen aan het Lago di Garda, een heel groot mooi gletsjer meer. En alles hier is ingesteld op de toeristen. Toen we het plaatsje Peschiera inreden had je zelfs bepaalde overnachtingszones die je kon/moest volgen naar je hotel/camping. Wij wisten al waar we moesten wezen omdat Stefan er gisteren al geweest was dus we reden zo naar de camping, die pal naast het meer lag. Ook de camping was helemaal ingesteld op heel veel toeristen, je kon kiezen waar je in wilden slapen: een camper, caravan, stacaravan, hutje, bungalow, mobilehome en ik zal er nog wel een paar vergeten zijn. Maar wij kozen lekker voor ons tentje, en we hadden er ook nog even een tafel bijgepakt.

Nu even eten maken, eten, douchen en dan de tent lekker in. Ze geven voor de komende drie dagen niet zo heel goed weer op dus maar duimen dat dat uitblijft.

Groetjes van ons drieen!