donderdag 7 oktober 2010

Sedlcany - Nova Ves 73km


Hallo iedereen die het weer leest!

Vannacht hebben we heerlijk geslapen, want het deken waar we onder lagen was zo lekker warm. Het uit bed komen was dan ook erg lastig, maar we moesten wel want we hadden gevraagd of we om half 8 konden ontbijten, dat zat erbij, luxe he. Dus wij naar het ontbijtzaaltje wat niet groter was dan 1,5m bij 3m. Er konden net twee tafeltjes in met vier stoelen en er was ook nog zelfs een plaats waar de oude vrouw van het pension aan het koken was. Toen we aankwamen zaten er al drie werklui te eten en wij konden aan het andere tafeltje gaan zitten. Daarna ging ze snel aan de slag en even later lag er een gebakken ei met ham op ons bord, daarbij stonden er al lekker broodjes en thee en koffie. Wij hebben dus heerlijk ontbeten. De fietsen stonden goed opgeborgen in de garage en de oude vrouw, die geen woord Engels sprak en heel graag Tsjechische met ons wilde praten, liep even mij om de garage open te doen. Terwijl wij de spullen op de fiets aan het laden waren praten zij honderduit, we zeiden nog wel dat we naar Tabor gingen, ja dat kon ze wel hor. Nou het was gezellig en tot de volgende keer, zei ze waarschijnlijk toen we wegreden.

Helaas was de zon waar we zo op hoopten niet verschenen vanochtend en hij zich weer de hele dag schuil houden achter de wolken. Daarbij was het iets kouder en waaide het iets harder dan gisteren, maar het was nog steeds droog en alles beter dan regen. Gisteren waren we van de route af gegaan om een pension/hotel te zoeken maar toen we vandaag weer op de route kwamen, kwamen we binnen 5km twee pensions tegen, jammer, maar niks aan te doen. Iets daarna kwamen we langs drie hele kleine katjes van waarschijnlijk een week of 6, en dat was zo lief om te zien. Brian zei: ‘kom we nemen er eentje mee’. Waarop Hélène zei: ‘oke, bel maar aan’. Maar dat durfde Brian niet zo goed en gelukkig zei Hélène na een minuut of vijf: ‘kom we gaan’, want anders hadden we nu misschien wel een katje gehad. D e weg ging de hele ochtend bijna omhoog en we kwamen dan ook op een hoogte van 654meter, waar het nog wel iets kouder was dan een paar honderd meter lager. We zetten weer eens thee bij een bushokje, en belde gelijk de Oma van Brian die vandaag jarig is, hartelijk gefeliciteerd nogmaals. De hele familie was al op de koffie, dus kregen we ook nog even mam aan de telefoon toch altijd weer leuk als je zo ver zit en dat je dan toch met thuis belt.

Een tiental kilometer later kwamen we aan in Tabor, een redelijk grote stad onder Praag, waar vorig jaar het wereldkampioenschap veldrijden verreden is, voor diegene die geïnteresseerd zijn daarin;). Even daarvoor hadden we op een van de vele kaarten langs de weg gezien dat er wel een camping op onze route zou liggen vandaag, dus gingen we even bij de toeristeninformatie in Tabor vragen of deze open was, maar helaas hij was weer dicht. Omdat we daarom vanavond waarschijnlijk weer in een pension moesten slapen besloten maar s’middags warm te gaan eten dat we vanavond een broodje op de kamer konden eten. Het werd een spaghetti met een broodje. Met een volle maag konden we dus weer verder.

S’middags ging het verder op en af, maar voor ons gevoel toch voornamelijk op omdat we ook nog eens tegenwind hadden. Vlak na Tabor, verlaten we de fietsroute die direct naar Oostenrijk gaat en gaan we verder op de het fietsroutenetwerk Greenways, en voor ons de Greenway van Praag naar Wenen. Bij een volgend bushokje, want die zitten zo lekker uit de wind, was het even wat chocolade eten en hadden we bedacht om over 8km in een pension te gaan. Maar onderweg bedachten we ons, omdat het toch wel droog was, en we de tent zo fijn vinden, en omdat we het zonde vinden van het geld besloten we het bos in te duiken en daar gewoon een mooi plekje voor onze tent te zoeken. Dus zo gezegd zo gedaan en binnen 5min hadden we een mooi plekje gevonden en zetten we de tent op. Er zijn wel twee nadelen aan wild kamperen en dat is ten eerste dat je niet een lekkere warme douche hebt maar een pannetje met warm water. En ten tweede dat het internet vaak heel slecht is dus dat je heel lang moet wachten en proberen om de blog te plaatsen Maar daar dat weegt niet op tegen de rust die we hier hebben en dat we nu lekker in onze tent zitten en de wind door de bomen horen waaien.

Tot morgen!



5 opmerkingen:

  1. hoi gaat goed he jongens!
    Maar koop nou toch eens kattensnoepjes dan lopen die karjes vanzelf mee!
    wel een super kampeer plekje.
    weltrusten, nou jullie zijn nu al weer wakker lekker fietsen vandaag!
    xxx leo rian

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi
    we zitten net het journaal te kijken, Antoni Kamerling heeft een eind aan z'n leven gemaakt, hij was al een tijd depressief. Maar wel heftig.
    Groetjes Rian.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heey heb ik het helemaal fout dat rode jasje is niet het nieuwe hoorde ik van leo. fijn dat het in iedergeval droog was vandaag.bij ons ook geen zon.
    bij ons komt de zon er aan de komende dagen hoop bij jullie ook.liefs opa en oma j.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik zie het al helemaal voor me, dat ontbijt van vanmorgen met die Tsjechische vrouw. Bij ons blijft het nog goed weer. Morgen hoop ik met Peter Sanders weer ons jaarlijks fietstochtje van 200 kilometer te gaan fietsen door Zeeland. Twee weken terug kon het vanwege het slechte weer niet doorgaan. Groeten van pap.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Jo!

    Ik ben niet geinteresseerd meer in veldrijden dat heeft iets te maken met het WK waar mn tenen eraf vroren... en Boon niet zijn best deed!!!! 8)

    Heb de verjaardag van oma bepakt en bezakt verlaten. Dus we komen met een vrachtwaggel!

    Enjoy jullie mooie kampeerplekje, zier er echt magisch uit.

    Liefs xxx Ris

    BeantwoordenVerwijderen