Peschiera - Guastalla 102km

Heey allemaal,

nog even een leuk verhaaltje van gisterenavond. Nou eigenlijk was het op dat moment niet zo heel leuk maar gelukkig viel het allemaal mee. Zoals jullie weten heeft Hélène een beetje wintertenen en die zijn nog steeds niet helemaal over. Dus had zij net in wisselbaden gezeten terwijl Brian de blog aan het typen was. Daarna lezen we altijd elkaars ‘blogs’ maar hij was niet goed geopend dus gooide Brian de dongel naar Hélène (nou is gooien niet Brian zijn sterkste punt of kan Hélène niet zo heel goed vangen of wel allebei) maar deze kwam dus in het warm water pannetje terecht. Ja slim “riep Hélène” de visten hem heel snel uit het pannetje en gooide hem terug naar Brian die hem ook weer op de grond liet vallen. Al met al leek het dus wel een glibberend visje. Maar Brian raapten hem op, droogde hem af en gelukkig voor jullie (ook voor ons) doet de dongel het nog en kunnen we dus gewoon de blog blijven schrijven.
Voor degenen die niet weten wat een dongel is, dit is het apparaatje waarmee we elke dag internet hebben en zo dus de blog kunnen plaatsen.

Vannacht zou de klok een uur achteruit gaan wat dus betekent dat je een uurtje langer kon blijven liggen. Maar wij hebben besloten om hier niet aan mee te doen. Want dan is het nog vroeger donker en dat vinden we maar niks dus ging de wekker jullie tijd voor ons dus half6 maar eigenlijk gewoon half7. En gingen we er onze tijd 7uur uit en vertrokken om half 9. Maar de officiële tijd is dus eigenlijk 6uur eruit en half8 weg. Maar wat merk je daarvan, niks toch? Het was wel even rekenen, hoelaat moeten we de wekker dan zetten en hoe zit dat nou precies met openingstijden van de winkels? Maar we zijn er vandaag prima uitgekomen en we hebben nog een voordeel gevonden (meer voor jullie) de blog is nu dus elke keer een uurtje eerder;).

Toen we de tent uitkwamen was het inmiddels even droog maar het had die nacht flink geregend en gewaaid. Stefan was al iets eerder druk in de weer want ja hij moest alles weer inpakken en wilde ons niet laten wachten. Daarbij moet hij toch nog een beetje wennen aan alles uit en weer praktisch inpakken (wat natuurlijk helemaal logisch is). Als we dus vragen of hij thee wil is het meestal nee want dan moet hij zijn beker gaan pakken, en ja ik weet even niet waar die nu is of onderin me tas.

Na het uitchecken bij de camping die vandaag om tien uur zou sluiten gingen we op pad. Het was nog droog maar later ging het toch wat regenen dus kwamen de regenpakken weer uit de tassen tevoorschijn. Gelukkig regende het niet heel hard en was het ook niet overdreven koud. Daarbij hadden we weer genoeg te kletsen op de fiets en was het overwegend vlak waardoor we best aardig vooruitkwamen. En pauze deden we onder een afdakje in een dorpje en we fietsten weer verder.

Als het regent is het altijd een beetje lastiger om plekjes te zoeken om te stoppen. Maar vandaag kwamen we toch wel een heel grappig plekje tegen en nog precies op tijd ook. We kwamen namelijk langs een partytent die helemaal leeg stond, dus zaten wij prima droog en uit de wind met een boterhammetje.

We moeten toch maar weer is een supermarkt opzoeken en we hadden er gisteren op gegokt dat er vast wel ergens een supermarkt open zou zijn op zondag. Morgen is het namelijk Allerheiligen en is alles wel echt dicht dus moesten we aardig wat inslaan. Dus bij een grote plaats gingen we opzoek naar een supermarkt we fietsen een stuk de stad in en kwamen al snel bij een supermarkt maar ja dicht. Toch maar verder zoeken en gelukkig was de volgende wel open Brian zei nog als er een dicht is is de rest meestal ook dicht maar dit viel toch weer mee. Omdat Stefan vegetarisch is en dus niet met ons mee-eet gingen we dus maar gewoon de supermarkt in met 2winkelwagentjes (wel zo makkelijk). In de supermarkt kwam er een Italiaan naar ons toe en vroeg waar we vandaan kwamen. Holland, nou dat vond hij wel wat. Zijn Engels was niet denderend en meestal praten hij dus in het Italiaans waar wij vrij weinig van begrepen. Later begon hij nog een verhaal tegen Hélène over dat het morgen Allerheiligen was en dat hij dus vrij zou zijn maar dat dit niet in Nederland was. Ow oké, zei Hélène en glimlachten wat en toen was hij weer weg.

Nadat we verder onze boodschappen hadden ingeslagen en buiten kwamen was het zowaar droog! Dat is toch wel erg fijn. Ook moesten we een stukje zonder route van de ene naar de andere fietsroute dus moesten we over een iets grotere weg hier hadden we allemaal niet heel veel zin in. Maar het bleek reuze mee te vallen met de drukte en daarbij was deze weg supervlak en hadden we de wind vol in de rug waardoor we echt vooruit vlogen.

In de middag was het zoals ik al eerder zei droog maar later begon het af en toe toch weer wat te regenen maar niet heel hard dus waren de regenpakken niet echt nodig. We kwamen weer op de fietsroute en reden door dorpjes en landweggentjes. Zo mooi als het twee dagen geleden, daar is nu weinig van over. Eigenlijk is het een beetje saai en als het dan ook nog zulk druilerig weer is, is er nog minder te zien.

We hadden bedacht om vandaag in een jeugdherberg/hostel te slapen en dan zouden we rond de 90km moeten fietsen het is iets meer geworden omdat we toch aardig moesten zoeken naar het hostel. Eerst klopten de route niet helemaal dus moesten we een extra rondje fietsen om de brug over te kunnen (de Po) maar toen we in het dorpje kwamen stond er al gelijk een bord met aangegeven het Hostel dus dat viel reuze mee (dachten we). Maar toen we de bordje volgden kwamen niet bij een hostel uit. Maar na zoeken en rondjes rijden hadden we het dan gevonden, maar ja hartstikke dicht! En niemand te bekennen. Inmiddels begon het ook weer te regenen en hadden we het wel effe gehad. Maar we besloten om het even te vragen bij een dichtbijgelegen restaurant. De man zei eerst dat het dicht was maar toen we vroegen of er niet wat mogelijk was ging hij toch even bellen. Toen moesten we 5min wachten want de man zou weer terug bellen. Toen hij terugbelde werd duidelijk dat het kon maar dat we nog 5min moesten wachten zodat de man met sleutel zou komen. Dit werd een kwartier maar de man kwam, met sleutel. Een grote kamer met vier bedden, een tafel en badkamer. Niet superschoon, maarrrrr: Gratis! Nee het was dicht dus we hoefden niet te betalen van de beste man. Nou dat is toch wel bijzonder.

Nu hebben we lekker eten gemaakt en kruipen straks onder de dikke dekens want er is geen verwarming.

Ciao!