Slavonice - Retzbach 82km

Zo dat was toch wel weer lekker een nachtje binnen, onder een heel dik dekbed. Alleen wel jammer dat Hélène een paar keer wakker was omdat der voetjes er buiten lagen, maar voor de rest hebben we heerlijk geslapen. Nadat we dus binnen ontbeten hadden gingen we naar buiten, en daar was het koud, heel koud, volgens ons had het wel gevroren maar dat wisten we niet zeker. Muts op en handschoenen aan en gaan. Het ging gelijk verder waar het gisteren gestopt was, omhoog dus, zo konden we wel lekker warm worden. Even later ging de wind ook nog waaien en toen was het helemaal ijs en ijskoud. Maar dat zou s’middags allemaal overgaan en de jassen en handschoenen gingen uit en we moesten toen zelfs zweten.

Gisteren hadden we toevallig op internet een camping gevonden, die open was en ook nog goed op de route lag. We wisten niet precies hoe ver het fietsen was omdat Brian een deel van de kaarten vergeten was, maar volgens de GPS was het 50km hemelsbreed dus dat zal niet zo heel ver en zwaar worden vandaag, althans dachten we. Na 20km hielden we pauze voor een thee in de zon, en we bleven nog even extra lang zitten, even later ook de lunch in de zon bij een grote hoop met balen stro, en hier bleven we ook nog even zitten, we hadden alle tijd. Maar toen kwamen we in het een Nationaal park met ontzettend mooie natuur, heel veel herfstkleuren, mooie beekjes en af en toe een meer. Kortom geweldig. Alleen het was er wel ontzettend zwaar fietsen, want er was bijna geen meter vlak, het was of heel steil omhoog of heel steil naar beneden. Dus dat was flink buffelen.

Aangezien we geen kaarten hadden van het Nationaal park en de GPS ons een beetje in de steek liet omdat hij bijna geen weggetjes liet zien, verdwaalde we. Eerst reden we nog op een mooie asfaltweg maar toen we volgens de pijlen naar rechts moesten kwamen we vast te zitten in de modder en wisten het niet meer. Dus gingen we maar terug naar het asfalt en reden naar het dichtstbijzijnde dorpje op zoek naar een kaart. Bij het eerste dorpje was geen kaart maar bij het tweede gelukkig wel en na een paar akkerweggetjes zaten we weer op de goede weg. Maar even later bleek waarom we verdwaald waren want voor ons was weer een groot modderbad maar deze keer gingen er gewoon doorheen. De route bleek meer een mountainbikepad te zijn dan een fietsroute maar we vonden het wel erg leuk zo door de bossen die vol lagen met bladeren. Bij een beekje zagen we een man op een mountainbike afstappen maar wij reden er gewoon doorheen, we hebben toch waterdichte tassen;).

Na nog wat klimmen en dalen kwamen we op een pad wat aan beide kanten steil naar beneden afliep en waar honderd meter beneden de rivier kronkelden, wat een ontzettend mooi gezicht was. We moesten die rivier oversteken dus het was weer steil naar beneden, zo steil zelfs dat er een bordje stond: ‘Achtung, stap van je fiets af’ (alleen dan in het Duits). Maar niet gezien is niet geweten en wij zoefden naar beneden. Totdat we bij een grote hangbrug kwamen die we over moesten, hij bleek wel een beetje te wiebelen. Daarna was het nog een steile helling voordat we het Nationaal Park uitwaren. Het was zo steil dat achter ons al mountainbikers moesten afstappen en toen Hélène helemaal boven fietsen kreeg ze applaus van een groep mensen boven. Boven waren we ook aangekomen bij de wijngaarden, allemaal mooie druiven hingen aan gele blaadjes.

En nu waren we in Oostenrijk, ons negende land alweer. De batterijen van de camera waren op dus geen foto bij het bord van de grens maar niet getreurd want morgen rijden we weer terug Tsjechië in en dan weer Oostenrijk in dus dan komt de foto. We moesten nog even boodschappen halen maar in Tsjechië was de winkel al dicht en in Oostenrijk was er maar een heel klein winkeltje. Dus zouden we wel een noodmaaltijd spaghetti eten. De camping stond perfect aangegeven en we konden het zonder verkeerd rijden vinden. Waren de afgelopen campings alleen leeg of bijna leeg, deze stond helemaal vol caravans en campers. Er was natuurlijk nog wel een plaatsje voor een klein tentje. Er is ook weer eens een mooie keuken bij waar we lekker kunnen koken en vanavond kunnen zitten, dus voor ons is tot nu toe Oostenrijk helemaal top.

Straks weer lekker vroeg naar bed zodat we morgen weer helemaal uitgerust zijn voor onze laatste fietsdag in Tsjechië.

O ja we hebben vandaag heel veel hertjes gezien,misschien wel honderd.

Groetjes van ons.