donderdag 21 oktober 2010

Ruden - Zoornje Jezersko (Slovenie) 66km

Eerst maar even beginnen met de mededeling dat er vanaf vanavond weer 361 nieuwe foto’s op picasa staan en ook een extra map met foto’s van het bezoek van Erwin en Mariska.

Na de zware dag van gisteren lagen we om 9uur in bed en toen we er vanochtend uitgingen hadden we weer bijna 10 uur geslapen, heerlijk! Nadat we alle spulletjes weer bij elkaar geraapt hadden liepen we beneden naar het ontbijt, maar het ontbijt was nergens te bekennen. Toen vervolgens de gastvrouw binnenkwam, ging ze snel alles pakken en later bekende ze dat ze ons een beetje vergeten was. Maar dat geeft helemaal niet want het was weer erg lekker. Daarna haalden we de fietsen uit de garage en vertrokken we vol goede moed. Brian was op het begin wel een beetje zenuwachtig want hij zat continue te vragen: ‘en zijn de benen goed?’, of ‘wanneer ga jij demarreren?’. Daarnaast zat hij ook interviews op de fiets te houden net of het de Tour de France was. Maar na een paar kilometer was deze spanning al weg en hadden we de eerste paar heuveltjes alweer gehad.

Onderweg kwamen we een apotheek tegen en daar stopte we maar even omdat Hélène heel erg last van haar tenen heeft, ze doen zeer, zijn gezwollen en zijn heel erg koud. Een soort wintertenen. Na een uitleg aan de apothekersassistente kreeg ze een zalfje mee wat de tenen verwarmt en de doorbloeding bevordert, twee keer aanbrengen op een dag en we hopen dat het snel beter gaat. Buiten besloten we ook gelijk maar even thee te drinken alhoewel het nog wel erg koud was. De zon die voor vandaag was opgegeven was niet nog niet echt bezig met doorkomen maar gelukkig zou die er vanmiddag wel zijn. Na de grap: ‘Brian vergeet de brander niet’ of even later ‘Brian heb je de brander wel meegenomen’ gingen we weer verder.

Tegen de middag na 43km bereiken we de voet van de klim, even de gegevens ervan, lengte: 15,5km, gemiddeld stijgingspercentage: 4,3% en een steilste km van 7,3%.

550meter, voordat we eraan beginnen besluiten we eerst nog maar even goed te eten en dat doen we lekker op een bankje in het zonnetje. De kilometers hiervoor hebben we al een stukje langs een riviertje geklommen maar dit wordt niet nog tot de klim gerekend. Wat ons opvalt is dat het water ontzettend mooi helder blauw is. We hebben trouwens gisteren voor het eerst weer brood gekocht sinds Erwin en Mariska weg zijn, want die waren zo lief om drie broden mee te geven;). Na nog wat geluk wensen van een oud stel wat naast ons op de bus wacht vertrekken we. Vooral bij Brian stijgt de spanning, Hélène hoopt alleen maar dat er op de top geen sneeuw ligt.
700meter, de eerste 6 kilometer hebben we al gehad en die waren niet echt heel steil, we rijden eigenlijk vrij relaxed omhoog. Even plassen en een slokje drinken en dan gaan we weer verder.
900meter, de eerste vijf haarspeldbochten hebben we gehad en ook de zwaarste kilometer is al achter de rug en alles gaat nog steeds voorspoedig. We hebben ontzettend mooie uitzichten over de rest van de bergen en kunnen soms heel ver kijken. We dachten eerst dat het een erg drukke weg was maar in de 10kilometer die we nu gehad hebben zijn nog geen twintig auto’s gepasseerd dus dat is heel lekker.
1063meter, we hebben weer elf haarspeldbochten gehad, wat nu maakt dat we al even veel haarspeldbochten dan de Alpe d’hueze hebben gehad, en wij zijn nog geen eens boven. Ze vallen trouwens best mee als de buitenbocht neemt. Als we er net weer een gehad hebben horen we een klap, vlak daarna komt een Nederlandse auto naar beneden gereden, wij vrolijk zwaaien maar de mensen zitten een beetje wazig in de auto. Een paar seconden later komen we erachter waarom, we zagen al allemaal kleine hondjes in de verte spelen. En nu blijkt dus dat de Nederlandse auto zojuist een van de puppy’s heeft doodgereden, hij ligt midden op de weg. Brian blijft bij de hond en Hélène loopt het erf op en gaat kijken of er iemand is. Even later komt een oude vrouw naar de weg, ja dat kan gebeuren als de puppy’s per se bij de weg willen spelen. Ze begrijpt eerst niet dat het door een auto gebeurt is want ze zegt een beetje half hoe hard zo’n klap kan zijn met de fiets. Maar dan maken we duidelijk dat het door een auto komt, bedankt ze ons dat we het gezegd hebben, pakt de dode hond op en gaat terug naar binnen, het was een van de veertien uit een nest.
1200meter, we hebben dan toch de sneeuw bereikt. Brian blij, en Hélène ook wel want het ligt gewoon naast de weg en we kunnen nog prima rijden. Voor de rest zijn we bijna boven en hebben de laatste van in totaal 21 haarspeldbochten gehad.
1218meter, we zijn boven! We zijn de Alpen overgestoken! Natuurlijk willen we wel een foto van het bord met ons er beide op, dus maar even het bord gedraaid en de zelfontspanner aangezet. Daarna nog even verder rijden want we zijn nu ook in Slovenie, ons tiende fietsland. En daar begint de grote verkleedshow want we doen onze jas, regenpakken, extra sokken en handschoenen aan, en de muts op.

Nog geen tien minuten later zijn we op alweer op 888meter en hebben we al 6km afgedaald, het ging niet zo heel snel door alle bochten maar we hebben toch wel hele koude handen ervan gekregen. We stoppen bij een pension en huren daar een kamer. Nadat we even naar de kamer gekeken hebben rijden het plaatsje in op zoek naar een supermarkt. Als we langs een paar huizen rijden staat er een jongen heel enthousiast te zwaaien. En even later als we boodschappen aan het doen zijn, staat hij voor ons in de supermarkt. Hij is zelf net terug van een fietstocht van 8 maanden van Slovenie naar Thailand en zegt dat we wel bij hem mogen slapen. Maar we hebben eigenlijk net ingecheckt, maar we gaan wel proberen om weer uit te checken en als dat lukt komen we wel bij hem langs, spreken we af. De vrouw van het pension kijkt wel een beetje raar naar ons maar dat maakt ons niet uit. Even later zijn we bij de jongen en krijgen we een kamer, en nee we hoeven niets te betalen hor, en wat willen we eten? Is macaroni met tonijn goed? We staan helemaal versteld wat een ontvangst. Voordat we allebei gedoucht hebben is het eten al klaar en zitten we even later heerlijk te eten met kaastaart met bosbessen als toetje. Daarnaast wisselen we ervaringen. Hij zegt dat het vooral heel raar vindt om terug te zijn, begrijpelijk vinden wij, het zal ook raar worden voor ons.

Nu zitten we op de kamer, hebben een kachel erbij gekregen want het kan vannacht erg koud worden, maar wij kruipen wel lekker onder de dekens.

Tot morgen weer!

7 opmerkingen:

  1. Hoi
    Hey goed zeg jullie hebben het gehaald! JA NATUURLIJK!!!
    Eline is nu hier en zij vindt het wel handig als jullie eerst gaan drinken en dan gaan plassen!
    Echt leuk dat jullie daar bij die jongen in huis zijn.
    Hoop dat de zalf werkt voor je voeten.
    Groetjes Eline Edwin Leo Rian xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hartelijk gefeliciteerd voor het oversteken van de Alpen!

    Groetjes Jan

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Droppies!
    1 Jeejjjj! De Alpen over.
    2 Jeejjjj! Foto met echt sneeuw. :( waar is de sneeuwpop??!
    3 Jeejjjj! Zure brood Erwin & Mariska is op.
    4 Jeejjjj! A la, gekke fransman stijl, slapen bij de lokale bevolking thuis 8)
    5 Jeejjjj! Wintertenen horen erbij/ kun je ook maar weer gehad hebben? (hoop dat de zalf echt snel helpt!)
    6 Jeejjjj! Niets vergeten vandaag - of er nog niet achtergekomen zijn.
    7 Jeejjjj! Weer een land verder, in de landenreeks..
    8 Jeejjjj! Prachtige uitzichten gehad...
    9 Jeejjjj! Nog even lachen voor vandaag:
    Hoe heet een gecastreerde bij?
    .
    .
    .
    .
    .
    Bijzonder..

    Liefs xxx Ris

    BeantwoordenVerwijderen
  4. In de Ardennen heeft het inmiddels ook al gesneeuwd! Jullie hebben dus geluk dat je nog over die wegen daar kon fietsen zonder sneeuw en gladheid

    Ik heb mn mondeling tentamen van gisteren toch nog gehaald. Jeejjjj!

    Veel plezier in Slovenië!

    Groeten

    Erwin

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mmmmzzz.. volgens mij is het sleutelwoord Jeejjj! vandaag....

    Even een nr 10 voor alle werkende mensen met tijdsbesef - niet echt op jullie van toepassing dus... Jeejjj! Bijna WEEKEND!! 8)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Zdravo (Hallo in Sloveens)

    Om maar in de jeejj stemming te blijven, jeejj jullie in de sneeuw...alleen ahhhh niet in de tent :D Dat zal wel niet meer gebeuren ook. Zo en dan is het nu tijd om het altijd mooie slovenie even door te crossen om richting het warme Italie te gaan. Niks meer wintertenen, de slippertjes en de korte broek weer aan!!

    Zbogom!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hallo Hélène en Brian,

    Oma is nu bij Matto, dus ik doe jullie nu nog de groeten. Verder nog een goede reis! Ik hoop dat het iets minder koud word.

    Groeten,
    Oma

    BeantwoordenVerwijderen