Hedvigsfors - Ordalen 74km

Heey allemaal,

vanochtend toen we wakker werden waren we al eerder wakker geweest want het had geregend die nacht. Maar hoelaat dat was en hoeveel het geregend heeft? Geen idee! Toen we ons tentje uitkwamen bleek dat het nog best wel aardig had geregend want het gras was behoorlijk nat. Maar het was droog toen wij ons tentje uitgingen, prima toch!

Na in record-tempo te hebben gegeten en alles opgruimd te hebben waren we om vijf voor 9 al klaar om te gaan. Wij snappen ook niet hoe het komt dat de ene ochtend sneller gaat dan de andere. We moeten toch elke dag hetzelfde doen? Trouwens dat geke beestje van gisteren had (net als ons) ook een droge nacht gehad. Die was namelijk tussen het grondzeil en tent gekropen. Sterker nog, hij had onder Hélène gelegen! Wat was Hélène blij dat de tent er nog tussen zat! Het gekke beestje was trouwens niet het enige beestje die dicht bij ons de nacht had doorgebracht. Tussen de binnen en buiten-tent zatten vanacht heel veel vliegen en hooiwagens, die dan gezellig heen en weer vliegen maar de uitgang niet kunnen vliegen. Maar goed genoeg over beestje nu, want er zijn haast geen muggen dus wij zijn alleen maar blij!

Vanochtend waren we alweer een beetje bang dat het weer hetzelfde zou worden als gisteren (dat vonden we een beetje saai, tussen alle bomen). Dus gingen we eerst muziek luisteren op de fiets op de i-pod, want ja wat moet je anders als er niet zoveel te zien is;). Maar op een gegeven moment toch maar de i-pod weer uitgezet want het landschap begon (gelukkig) toch een beetje te veranderen. Huisjes, grasvelden met soms koeien (kraanvogels), af en toe een watertje- echt Zweden!
Na twintig kilometer kwamen we een camping tegen, en die stond helemaal niet op de kaart! Dan baal je wel even want als we dat geweten hadden waren we daarheem gefietst en hadden we niet hoeven wild-kamperen. Maar dan denk je terug aan het wildkampeer plekje en bedenk je jezelf toch ook dat je dat niet had willen missen. En 20kilometer was best nog een aardig eindje geweest.

Iets later kwamen we in Delsbo aan en hebben we even snel boodschappen gedaan. I.v.m. het wildkamperen was onze watervoorraad op dus kochten we even anderhalve liter. Brian zei nog tegen Hélène: "kies een goedkope fles, water is toch maar water!'' Dus Hélène op zoek naar een goedkope fles en ze zag euroshopper staan nou prima meenemen maar. Buiten aangekomen wilde we de bidons bijvullen, maar toen Brian de fles opendraaiden bleek het water met een bubbel te zijn. Nou das toch niet erg! Zei Hélène, nou (zei Brian) als je dat in je bidon doet ontploft tie. Dat leek Hélène een vrij sterk verhaal maar voor de zekerheid toch maar de dopjes opengelaten.

In het begin leek het of wij steeds de goede kant van de berg opgingen. De goede kant vinden wij, snel (kort) naar boven en langzaam (langere afstand) naar beneden. Maar nu lijkt dit toch om te draaien en gaan we langzaam (langere afstand) naar boven en slechts kort naar beneden. Zo was het vandaag dus ook, toen we bijna boven waren besloten we toch maar even te gaan eten (ondanks het beetje regen/miezer) want we voelde de hoogtemeters alweer aardig zitten. Na het eten leek het weer aardig droog en konden we weer verder, jas wel aan want naar beneden kan het best een beetje koud zijn op de fiets. Wel jammer van zo'n een korte afdaling want binnen no-time (ongeveer 2km) ben je beneden. Maar wel weer een mooie omgeving in de afdaling. Beneden aangekomen bochtje om en ja daar wastie weer, de wind! Meestal maken we een treintje en ga om en om voorop fietsen (Brian iets meer voor op dan Hélène).

Bij (alweer) een supermarkt wilde we even kijken of ze vers brood hadden. Maar het was maar een mini-supermarkt dus geen vers brood. Toen we buiten kwamen zaten er 4 jongeren op een stoepje een beetje naar onze fietsen te kijken. En ook al praten ze Zweeds, je voelt gewoon dat ze het over jou hebben en dat ze ons blijkbaar heel grappig vinden. Maar toen kwam toch de vraag: "wat voor vlag is dat?" Wij wilde nog als grap zeggen Frankrijk drol! Maar dat deden we natuurlijk niet en toen ze wisten dat we uit Holland kwamen, wilde ze toch even weten of we dan helemaal waren komen fietsen? Nee, dat waren we niet. We waren naar de Noordkaap gevlogen en vandaar hiernaartoe gefietst. Ow, toen werd het even stil. En we gaan naar Spanje, toen waren ze helemaal uitgepraat. En vonden ze het toch wel heel wat en wensten ze ons een goede reis. We konden er wel erg om lachen.

Na ongeveer 60km ging het toch wel aardig regenen, lastig was dat het dan 5min regende en daarna weer even droog. Maar toch weer heel snel ging regenen, best lastig want je regenpak uittrekken heeft weinig zin. Maar aanhouden is soms een beetje warm. Na een tijdje in de regen gefietst te hebben kwamen we een zwangere poes tegen. Nou dan denk je misschien, boeiend! Maar dat vond Brian dus wel, want die ging zelfs stoppen om de kat te gaan aaien. Eerst snapte Hélène niet helemaal wat hij nou ging doen, maar later snapte ze het beter. Brian moest toch maar even de poes aaien want hij mist zijn poezen van thuis wel een beetje. Daarna kwam gelijk het idee om een kleine kat/poes te kopen en die dan mee te nemen in een mandje (inplaats van een Husky). Das handiger want een poes is veel kleiner en die kan dan een beetje in z'n mandje liggen. Maar ja, toen kwamen we toch weer tot de conclusie dat het niet zo handig is als je dan bijvoorbeeld in een hotel gaan slapen of ergens uit eten gaat. Dus we hebben nog maar geen verkoopadres opgezocht.

En toen was het bordje van de camping alweer in zicht, dit was 2,5km van de route af. Wat niet helemaal toppie is maar i.v.m. weinig campings in deze regio vinden we dat niet erg. En het zonnetje ging zelfs nog schijnen dus de regenpakken konden nu echt uit.

Na ons tentje opgezet te hebben en alles even te luchten (dat doen we meestal, dus we nemen aardig wat ruimte in beslag). Kwam er een Nederlandse auto aanrijden maar de plekjes waren niet zo geweldig en ze vonden het niet fijn om naast de vuilnisbak te gaan staan. Dus ze vroegen of ze vlak bij onze tent mochten staan, ja tuurlijk mag dat. Dus nog even een praatje gemaakt en zij bleken die dag 2 baby elanden gezien te hebben. Dus onze zoektocht naar elanden word nog niet gestaakt, we waren al een beetje bang dat er geen elanden meer waren. Later kregen we nog een Zweedse-koek van deze mensen omdat zij ons uitzicht hadden verpest, volgens hun. Wij hebben helemaal geen last van deze mensen, maar de koek was erg lekker!

Daarna pakten we onze spullen om naar het kookhuisje te gaan om daar te koken. De laptop hadden we al aan de lader gelegd en toen we binnen kwamen was de laptop half uit het tasje gehaald. Daar schrokken we toch wel even van, gelukkig lag de laptop gewoon aan het slot en kan in principe niemand hem meenemen. We zijn er wel zeer zeker van dat de laptop anders weg was geweest.

Vandaag hadden we soep als voorgerecht, toen heeft Brian even met thuis gebeld om een beetje bij te kletsen. Daarna hadden we aardappeltjes met worst en sla en als toetje weer lekkere fruitsalade deze keer uitgebreid met banaan, heerlijk!

Nou dat was het weer, tot morgen! xx