Jakkvik - Mooi Kampeerplekje 88km

Wat is het toch eigenlijk ongelooflijk! We zitten hier met de zon op ons gezicht aan een rustig strandje met een kampvuurtje en in de hele weide omgeving is niemand voor ons gevoel en toch hebben we internet (geen telefoon helaas). Maar goed dat is het einde van de dag eerst maar naar het begin toe!

Na de rustdag is het toch altijd wel weer een beetje opnieuw opstarten, ook al wordt dat langzamerhand wel minder. Maar op een rustdag haal je meestal toch al je spullen uit je tas om te kijken wat er gewassen moet worden of wat er nog te eten is. En het belangrijkste verschil, vanochtend ging de wekker gewoon weer om half 8, eruit! Gelijk naar binnen naar het luxe eetkamertje/keukentje wat we tot onze beschikking hadden, voor echt maar een paar euro. En dan lekker ontbijten. We hadden gisteren alle broodjes opgekocht in het plaatselijk supermarktje, in totaal 6 afbakbroodjes + 2 chiabatabroodjes, en hadden deze verdeeld over anderhalve dag. Vanochtend waren het 2 afbakbroodjes per persoon en de rest aangevuld met crackers. Na het eten alles op de fiets gedaan en om precies 9uur reden we weg.

Op de planning stond vandaag een kleine 70kilometer naar een driehoekje op de kaart. Een driehoekje staat voor wildkampeerplekje hadden we gedacht maar dat bleek later niet zo te zijn. de komende 728kilometer tot Oestersund komen we volgens de kaart wel geteld 2 campings tegen dus het meeste wordt wildkamperen en vooral genoeg eten inslaan als het kan. Het beloofde zonnetje bleef voorlopig uit, want het was geheel bewolkt en een graad of 15 a 16. De weg waar we op reden was in vergelijking met Noorwegen vlak dus we schoten lekker op. Om een uur of 10 hielden we koffiepauze en gingen een potje kaarten. We hebben sinds gisteren een hele competitie ervan gemaakt met het kaarten, omdat we niet zo heel veel kunnen lezen, en we toch wat te doen moeten hebben naast het fietsen. Het moet er best grappig hebben uit gezien twee fietsvakantiegangers op de grond zitten langs de weg een potje kaarten. Daarna weer verder en toen merkten we pas weer hoe koud het was, vooral de wind was hier de boosdoener van. Even hebben we nog zelfs getwijfeld of we zouden stoppen om onze handschoenen aan te doen maar van hard fietsen krijg je het ook warm.

Om kwart voor 12 was het al tijd voor de lunch. We hadden ten eerste al 40 kilometer op de teller en ten tweede kwamen we langs een leuk plekje bij een meer waar we lekker aan een bankje konden eten. Nu hadden we allebei een chiabatabroodje en de rest weer crackers. Wat zal vooral Brian straks weer blij zijn als we iedere dag vers brood kunnen halen, want die crackers komen onderhand toch wel je neus uit. Terug op de fiets hoorden we de telefoon zomaar afgaan en ja hoor, we hadden voor het eerst sinds 3 dagen bereik. Dit had tot gevolg dat we gelijk 4 nieuwe smsjes hadden. Nog even snel wat teruggestuurd en dat was maar goed ook want een kilometer later was het bereik weer over. Daarna kwam de eerste en enige afslag van vandaag, een kleiner weggetje in. Gelukkig dachten we want de weg waar we op reden begon toch aardig druk te worden. Maar toen we het weggetje insloegen bleek dit geen asfalt meer te zijn maar een zandweg. Gelukkig was het droog en na even wennen was het best te doen, en daarbij kwam ook dat we de hele weg (tot nu toe al 41kilometer) nog maar 10 auto's gezien. Je moet wel goed op de weg letten want er zijn heel veel kuilen en hobbels.

Na 70kilometer kwamen we bij het driehoekje op de kaart maar er was nergens ook maar iets te bekennen wat op een ingericht wildkampeerplekje leek. Dit wil zeggen dat er een tafel, een pot en een afdakje is neergezet door de gemeente zodat reizigers er kunnen kamperen. Dus wat doe je dan? Dan maar doorrijden tot de eerstvolgende camping, nog 50 kilometer verder. Dus wij hadden al helemaal berekeningen gemaakt dat we onderweg dan maar moesten eten (want het was al 3uur) en dan nog 2 pauzes, zoveel gemiddeld en dan zouden we als het meezit om half 9 vanavond wel op de camping zijn. Zo gezegd, zo gedaan, even flink doorrijden. Maar toen we even pauze wilden houden kwamen we een tafel tegen waar we konden zitten en een vuurplaatjes. Het uitzicht was geweldig, en het was bij het water. Dus de keuze was snel gemaakt toch maar wildkamperen. Toen we even zaten uit te rusten kwam er zelfs een rendier drinken aan de overkant op zijn gemak, maar toen hij ons zag was hij toch wel snel weg.

Daarna was het tent opzetten, en Hélène ging water zuiveren (het is een meertje hier dus aan te raden) en Brian ging het kampvuur aansteken. En dan maar genieten van het uitzicht en de rust. Het eten wat Hélène gemaakt had, was weer overheerlijk, spaghetti. Daarna hebben we ons gewassen in het water wat toch wel heel koud was, maar gelukkig was er het kampvuur waar je aan kon warmen. En als laatste van de dag was er weer de blog en we hadden niet gedacht dat we internet zouden hebben in dit verlaten oord maar dan is het juist extra leuk als je het wel hebt en dan al die leuke reacties weer leest. Nu hopen we alleen nog dat er morgen een eland naast een tent staat, of bij het water.

Slaap lekker en tot morgen!