Rustdag Froso (Ostersund) 17km

Zo na 8 dagen fietsen ging de wekker niet om half 8, en moesten we niet de tent afbreken en niet met alle spullen op de fiets fietsen. Is dat fijn? Nou best wel, maar ons kennende is Brian de rustdag rond een uur of 3 al zat en Hélène tegen de avond meestal. En hoe moest dat nu dan? We hadden nu zelfs twee rustdagen, maar dat zou wel goed komen want vandaag zouden we naar Ostersund gaan en morgen naar de dierentuin. En vooral de dierentuin hebben we ontzettend zin in.

En zo wordt je s'ochtends rond een uur of 8 en draai je je nog een keer om. Om half 9 rits je dan het tentdoek is open en kijk je hoe de lucht erbij hangt. En dat was een prachtig gezicht want het was een blauwe lucht met een aantal schapenwolkjes. Het waaide nog wel steeds hard wat het al sinds gisterenavond deed maar dat mocht niet baten. Dus gingen we snel de tent uit om heerlijk in het zonnetje te ontbijten. We hadden ons toch wel een beetje misrekent met de wind want de wind deed het toch wel erg koud aanvoelen. Dus was het een fleecevest en shoftshell aan, maar goed we zaten buiten en in de zon. Nog vooruit het ontbijt waren we allebei alweer druk in de weer met de rustdagdingetjes. Brian ging de fietsen schoonmaken want die hebben het best zwaar te verduren hier met de wind en regen. En Hélène ging wassen en de tent repareren want die had door alle wind een gat bij de deur gekregen dus dat moest even dichtgenaaid worden. Tussendoor hebben we nog even snel ontbijten, met lekkere verse broodjes (en een minder vers broodje van gisteren). En toen we allebei bijna gelijktijdig klaar waren met onze dingetjes was het opeens al 12uur! Dus maar even snel nog bij de tent gegeten en dan snel naar Ostersund.

Het is bijna niet uit te leggen hoe vreemd het fietsen is, als je al bijna 2500km met bagage rijdt en dan zonder alle bagage (want ja die laten we bij de tent) op de rustdag fietst. Je gaat opeens veel sneller en iedere bocht neem je met samengeknepen billen omdat je niet precies meer weet hoe je moet sturen met zo'n lichte fiets. Maar na een paar kilometer gaat dat meestal wel weer goed en denk je: ''hé, wat rijdt dat toch lekker op een fiets zonder bagage'. Het is vanaf de camping een kleine 7kilometer rijden naar Ostersund, en dat gaat meestal bergaf(dus terug bergop;)). Na een kilometer naar beneden rijden horen we bij Hélène der fiets opeens iets heel erg aanlopen dus snel stoppen, maar als we eenmaal gestopt zijn is het al weer over. Even de fiets gecheckt maar niks te zien. Een paar kilometer later draaien we een weg op en zit Hélène druk te gebaren dat er wat mis is met haar fiets. En ja hoor, een lekke band. Al gelijk zien we dat er iets metaalachtigs in zit. Helaas hebben we niet de plakspullen/nieuwe binnenband bij dus moest Brian even terug rijden naar de camping. Het is wel grappig om te vertellen dat we gisteren met een Zweedse familie aan het praten waren en dat die voor het eerst vroegen hoe de fiets het deden en wij heel trots konden vertellen dat we zelfs nog geen lekke band hebben gehad. Maar nu dus wel. Brian is binnen een kwartier weer terug met de een nieuwe binnenband en toch maar voor de zekerheid de plakspullen voor als het nog een keer zou gebeuren. En dan is het is wiel eruit, buitenband eraf, binnenband eruit, en dan het metaalachtig ding eruit halen. En wat bleek het te zijn, een spijker die zich gewoon helemaal in de band geboord heb want alleen het puntje stak er nog uit, en de rest van de spijker (zie foto) zat dus helemaal in de binnen en buitenband. Maar goed verder was er geen schade te zien dus nieuwe binnenband erin, buitenband er weer op, wiel er weer in en gaan. Dit alles hebben we samen in 9min52sec gedaan!

En dan maar weer verder naar Ostersund. Na een paar kilometer mogen we niet meer op de weg rijden en worden we een fietspad opgestuurd wat vervolgens weer op niets uitkomt dus je moet gokken waar je heen moet, niet heel goed voor elkaar hier, maar toch vrij snel vinden we het centrum. Waar hele wegen zijn afgesloten omdat hier morgen een marathon is en ze de tribunes aan het opbouwen zijn, even komt weer(remember Tromso) het gekke idee op marathon te gaan lopen, toch maar niet. Zodra we heel veel mensen zien zetten we de fiets neer en gaan te voet verder. We hebben zelfs een boodschappenlijstje gemaakt wat we allemaal moeten hebben en gaan als eerste naar de fietsenwinkel voor nieuwe olie voor de kettingen. En daarna verdwijnt het boodschappenlijstje in de tas en slenteren we een beetje rond door de stad. Langs het toeristenbureau waar niet veel te beleven was, dan maar een lekker ijsje gegeten. Het toeristenboekje van Ostersund geeft een paar bijzondere winkeltjes aan dus daar zijn we een paar van afgelopen. Zo ook, een vlaggenwinkel en laten we nou net al heel lang een vlag van Nederland willen die op een van de fietsen bevestigt kan worden. En zowaar hebben ze een vlag van Nederland, wel net iets te groot maar daar zouden we wel wat op verzinnen. Daarna nog naar de Intersport, wat we altijd een hele leuke winkel vinden en vooral hier in Zweden omdat daar altijd heel veel outdoordingetjes te vinden zijn. En zo vinden we ook een plaksetje voor Hélène haar regenbroek. Verder kunnen we helaas weinig meenemen omdat we alles al hebben en alles al een plekje hebben.

Daarna gaan we richting de markt waar een paar Hollandse marktlui in het Engels hun heerlijk kaas en stroopwafels staan aan te prijzen. Maar een blik op de de prijzen verraadt dat het bijna drie keer zo duur is als in Nederland. Dus 4 euro voor een zakje stroopwafels waar er acht inzitten vinden wij toch echt te duur, en wij vinden stroopwafels echt heel lekker! Daarna gingen voor het eerst deze vakantie naar de MacDonalds, en daarvoor hadden we zelfs speciaal geld voor gekregen en bewaard van Patrick en Nelleke en kids. En het was erg lekker, we hadden het gehaald en meegenomen naar buiten en bij een meer opgegeten. Daar kwam ook nog een hele oude man langs met een bijna even moooie fiets als ons (niet dus) die allemaal blikjes en flesjes uit vuilnisbakken aan het halen was. Want hier krijg je op ieder flesje en blikje statiegeld.

Toen moesten we nog met een volle maag terug omhoog naar de camping fietsen. En dat viel best zwaar met een aardbeienmilkshake. Onderweg moesten we nog even boodschappen doen voor de volgende dag. En in vergelijking met Noorwegen zijn in Zweden de supermarkten in grote steden iedere dag van de week open, wel zo makkelijk voor ons. Bij de tent aangekomen gingen eerst alle warme vesten en sokken uit. Dit ben ik nog vergeten te vertellen maar het was s'ochtends ondankt de zon toch wel koud dus wij gingen naar Ostersund met lange broeken, vesten en dikke sokken aan. En toen we daar aankwamen liep iedereen in korte broek en T-shirts. Het bleek daar een stuk warmer te zijn dan hierboven.

Nu is net het zonnetje achter de berg gegaan en is het best wel fris aan het worden hierzo. Maar dan kunnen we straks weer lekker in de dikke slaapzakken kruipen. En het weerbericht voor de komende dagen is net als nu, een geheel blauwe lucht.

Groetjes, ons.